Personeel DE SCHELDE verwerpt voorstel van directie

Door Joop van Esch

Na het CNV en RMU hebben ook de arbeiders aangesloten bij de FNV stelling genomen tegen de plannen van de directie om via inlevering van ATV-dagen over 1999 en 2000 en viereneenhalf procent, namelijk 3 procent loonsverlaging en anderhalf procent per 1 maart van de CAO verhoging, het bedrijf te redden.

Ook het zwalkend beleid van de directie staat de arbeiders niet aan. Een dag voor de vergadering van de FNV kwam de directie met een gewijzigd voorstel om alleen de ATV-dagen in te leveren, zonder loonoffer.
Dit staat haaks op de eisen die de directie eerder stelde, namelijk dat het volledige pakket van eisen aanvaard moest worden, anders zou DE SCHELDE in grote problemen komen.
Weerstand is er bij de Schelde-arbeiders tegen de suggestie, dat als zij de voorwaarden van de directie niet zouden aanvaarden het bedrijf gesloten zou kunnen worden en waarmee de verantwoordelijkheid van het voortbestaan van het bedrijf bij de arbeiders wordt gelegd. Er wordt van de arbeiders een sociaal offer gevraagd en wat de directie noemt een sociaal gedrag.
Reeds jaren brengen de arbeiders van DE SCHELDE loonoffers om het bedrijf te redden, wat tot op heden geen enkel effect heeft.
De directie zou eens bij zichzelf te rade moeten gaan, of zij zelf wel een goed beleid heeft gevoerd met het vasthouden aan alleen marineopdrachten. En of zij wel de juiste politiek heeft gevoerd in de concurrentiestrijd die in de scheepsbouw plaatsvindt. Ook het a-sociale gedrag van de aandeelhouders en banken die wel van de arbeiders offers vragen, maar zelf niet bereid zijn om maar enigszins een financieel risico te lopen. Voor hen geldt schijnbaar niet dat het bedrijf en de werkgelegenheid gered moeten worden...
Alleen winst en liefst een zo groot mogelijke winst, koste wat het kost, dat is het uitgangspunt van de geldschieters.
Het stuit de arbeiders ook tegen de borst dat zij offers moeten brengen nu het slecht gaat, maar dat zij altijd hebben moeten strijden om verbetering van de lonen te krijgen toen het heel goed ging. Ook toen was het argument, temper je looneisen in het belang van het bedrijf. Duidelijk is dat de verantwoordelijkheid voor het voortbestaan van het bedrijf niet bij de arbeiders gelegd dient te worden, maar bij de directie, aandeelhouders en geldschieters.
De directie komt nu in spoedberaad bijeen om te zien hoe zij moet handelen in deze situatie. De Schelde-arbeiders zouden zich nu kunnen gaan beraden, of net als in het verleden ook de bevolking van Zeeland met al haar organisaties een Comité voor Behoud van De Schelde zou kunnen organiseren. Dat zou één van de actiepunten kunnen zijn.