Ken Livingstone, verguisd door Tony Blair en geroyeerd door
de Labourpartij, werd op 4 mei gekozen tot burgemeester van
Londen. Een overwinning die moet worden gezien als een
persoonlijke nederlaag voor Tony Blair en de zogenaamde New
Labour-hervormers, die al het mogelijke hebben gedaan om Ken de
voet dwars te zetten. Livingstone, beter bekend als Rode Ken,
heeft bewezen dat hij zijn aanhang uit de jaren dat hij leider
van de Londense gemeenteraad was, niet heeft verloren. De
Londense arbeidersklasse was Ken niet vergeten.
Livingstone, die als onafhankelijke kandidaat mee deed, slaagde er niet in om meteen meer dan 50 procent van de stemmen te halen. Maar zijn tweede keus stemmen waren meer dan voldoende om het burgemeesterschap binnen te slepen. De conservatieve kandidaat was tweede, en de officiële Labourkandidaat, Frank Dobson, kwam niet verder dan de derde plaats. Dobson, die de bui al zag hangen, liet zich in de laatste dagen van de campagne niet meer zien. Er gaan zelfs geruchten dat hij van plan is om een boek te schrijven over hoe hij praktisch gedwongen werd om kandidaat te staan. Onmiddellijk na het bekend worden van de uitslag gaf Ken Livingstone aan dat hij zal proberen om opnieuw Labour-lid te worden. Hij heeft zijn royement nooit geaccepteerd en is niet van plan om zijn strijd tegen de Labour- hervormers zonder meer op te geven. Hoe het gevecht ook afloopt, vast staat dat Blair niet om de nieuwe Londense burgemeester heen kan. Hij heeft een duidelijke afrekening gekregen voor zijn arrogantie en machtswellust. Of hij hier ook de lessen uit zal trekken valt te betwijfelen. De cijfers laten zien hoe groot Ken's triomf was. Van de 14 districten won Livingstone er 13. Het 14de district ging naar de conservatieven. Labour won geen enkel district. Ken, die de steun had van bijna alle linkse partijen en een paar vakbonden, wil nu zo snel mogelijk aan de slag om zijn programma in werking te zetten. De eerste prioriteit in de komende maanden zal zijn het blokkeren van de privatisering van de Londense metro. Gemeenteraadsverkiezingen Niet alleen met de verkiezing van de Londense burgemeester kreeg Labour een zware klap. Ook in de gemeenteraadsverkiezingen, die in 152 plaatsen werden gehouden, kreeg de partij een grote nederlaag te verwerken. Labour verloor de controle over 15 gemeenteraden en kon maar één overwinning boeken. De conservatieven wonnen 17 gemeenteraden en verloren er één. Er gingen 563 Labour-zetels verloren en de conservatieven wonnen er 587. Het is duidelijk dat de traditionele Labour-aanhang de middenklassepolitiek van Blair meer dan beu is. Veel Labour-stemmers bleven gewoon weg, zichtbaar aan de lage opkomstcijfers. De boodschap kan bijna niet duidelijker. Het roer moet om en Labour zal zich moeten inzetten voor de eigen achterban. De Britse arbeidersklasse zal niets anders accepteren. Labour parlementsleden tegen privatisering verkeersleiding De Labour-regering vreest sterke oppositie van een aantal Labour-parlementariërs, die bezwaren hebben tegen de privatisering van het luchtverkeersleidingssysteem. De privatisering moet £500 miljoen opbrengen, maar de parlementsleden zijn bang dat de veiligheid in het luchtruim in gevaar komt als de verkeersleiding in privé-handen overgaat. Bijna 100 Labour parlementariërs hebben een motie in het Lagerhuis ondertekend tegen de privatisering. Als dit aantal toeneemt zal het voor de regering moeilijk zijn om onder concessies uit te komen. Door de grote Labour-meerderheid in het Lagerhuis zit het er niet in dat het hele plan weggestemd zal worden. Maar het zal voor Blair en consorten onmogelijk zijn om de situatie eenvoudig te negeren als veel Labour-leden tegenstemmen. Het plan is ontwikkeld door minister voor Transport, John Prescott, en houdt een gedeeltelijke privatisering in. Prescott heeft geprobeerd om de opposanten te overtuigen, maar tot nu toe is dit, tot grote woede van Prescott, niet gelukt. Hij heeft ook nog te maken met een rapport van een parlementaire commissie die zijn plan beschrijft als "de slechtst mogelijke optie". Eén van de tegenstanders van het plan, Labour-parlementslid, Gavin Strang, heeft gezegd dat de veiligheid van vliegtuigpassagiers in gevaar zal worden gebracht als de regering 51 procent van haar aandelen in de luchtverkeersleiding verkoopt. Strang waarschuwde dat privé-ondernemingen de touwtjes in handen zullen krijgen en dat bepaalde onderdelen kunnen worden doorverkocht. Hij voegde hier aan toe: "Het wordt tijd dat de regering luistert naar de waarschuwingen van piloten en andere deskundigen in de sector." Het plan zal volgende week in het Lagerhuis worden besproken en kan de regering Blair een hete zomer bezorgen. Auto-industrie met vernietiging bedreigd De Britse auto-industrie zit zo diep in de problemen dat een totale vernietiging niet uitgesloten lijkt. Er wordt nog steeds onderhandeld over de verkoop van het Rover-concern door de Duitse firma BMW. In eerste instantie wilde BMW het gehele Rover-bedrijf aan de ontmantelingsfirma Alchemy verkopen. Op het laatste moment liepen de onderhandelingen vast. Er worden nu pogingen gedaan om het bedrijf over te doen aan het Phoenix-concern (Op 9 mei is Rover aan Phoenix verkocht voor het symbolische bedrag van 10 pond - 37 gulden, red. M.). Phoenix wil meer banen behouden in de grote Longbridge-fabriek in Birmingham. Maar veel arbeiders zullen toch de laan uit worden gestuurd en de toekomst van Rover blijft onzeker. De regering heeft tot nu toe geweigerd om financiële hulp te verlenen. Intussen schieten de Rover-verkoopcijfers omhoog. Dit betekent niet dat het plotseling goed gaat met het bedrijf. Veel auto's worden goedkoop van de hand gedaan om de enorme voorraad te verminderen. Een nieuwe klap voor de industrie kwam toen Ford bekendmaakte dat het onzeker is of de Ford-fabriek in Dagenham, Essex, open kan blijven. Volgens Ford zijn de arbeidsmethoden in Dagenham te ouderwets. Een verzinsel van de eerste orde, want in de laatste paar jaar is de productiviteit in Dagenham alleen maar gestegen. In feite komt het er op neer dat ook Dagenham slachtoffer van de overproductie in de auto-industrie dreigt te worden. Eenzelfde dreiging hangt boven de Peugeot-fabrieken in de Midlands. De auto-industrie in Europa produceert meer dan 18 miljoen auto's per jaar. Maar de markt kan maar 15 miljoen auto's aan. In alle fabrieken wordt de productie nu teruggeschroefd. De arbeiders in Dagenham werken al maandenlang minder uren. Toch wordt er nog steeds gezocht naar efficiëntere arbeidsmethoden en hogere productiviteit. Een eerste klas voorbeeld van de waanzin van het kapitalisme. Bronnen: The New Worker, BBC Ceefax |