| Minister Netelenbos trok sterk van leer. Bij de uitbreiding
van het spoor rond Schiphol werden gigantische winsten gemaakt.
O.a. het weer zat mee en dus ook de bouw en dus ook de kosten.
Nou wil het geval dat bij dit soort projecten van overheidswege,
zeker in de overschakeling naar privatisering van
overheidsbedrijven zoals de NS, er een aanbesteding plaatsvindt
met een maximaal bepaald rendement voor de aannemer. Dat
rendement werd in dit geval beduidend overschreden. De aannemers,
de goede niet te na gesproken, gingen dan ook over tot creatief
boekhouden in overmatige vorm. Netelenbos kreeg daar in dit
geval, door de overmaat, echter lucht van en moest noodgedwongen
reageren. Het liep dus echt de spuigaten uit!
Het VNO-NCW, bij monde van Blankert, kon op dat moment niet anders dan trachten de fraudeurs te dekken. "Het zat mee, dan mag je daar toch de vruchten van plukken?" Wat Blankert wijselijk vermeed te vermelden, Netelenbos trouwens ook - je moet het volk niet op gedachten brengen - is, dat indien dergelijke projecten tegenzitten er, afhankelijk van de grootte, miljoenen tot tientallen miljoenen extra door de overheid betaald worden. Zo'n lijdensweg maakt de bevolking van Den Haag op dit moment mee, met de beruchte tramtunnel, die maar blijft lekken. Dat de overheid dat op alle niveaus doet, beschouwt het bedrijfsleven als een normale zaak. Zou het niet redelijk zijn dat ze dan nu hun bek houden? Ja, natuurlijk, maar deze hoeders van het systeem hebben nooit genoeg, laat staan dat ze met genoeg genoegen nemen. Dat houden ze slechts in omgekeerde richting hun werknemers voor: "bezuinig in het belang van de economie!" Wat betekent jullie bezuinigen voor onze winsten. |