In 1997 bracht het comité "Stop de Grijze Wolven" haar
eerste boekje uit over de activiteiten van Turks extreem-rechts
in Nederland en andere delen van Europa. Dit werkje heeft
intussen een vervolg gekregen in de vorm van het boekje "De
Hollandse Leeuw en de Grijze Wolf". Het nieuwe boekje hanteert
dezelfde formule als het eerste en is er vooral op gericht om de
activiteiten van de Turkse fascisten en hun mantelorganisaties in
kaart te brengen.
De titel van het boekje kan een wat vreemde indruk wekken. De Grijze Wolven beweren nog steeds dat de Grijze Wolf niets met fascisme te maken heeft en vergelijken het symbool met de Nederlandse leeuw. Eén van de leugens die door het comité wordt ontzenuwd. Wat al snel opvalt is het grote aantal incidenten, zowel in Nederland als daarbuiten, waarbij Grijze Wolven de laatste jaren betrokken waren. Dit heeft deels te maken met de overwinning van de extreem-rechtse MHP in de Turkse verkiezingen van 1999. De partij is de moederorganisatie van de Grijze Wolven-groepen wereldwijd en zit intussen in de regering Ecevit als één van de coalitiepartners. Voor de Grijze Wolven in Europa was de overwinning van de MHP een belangrijke stap vooruit. GeweldOok de ontvoering van PKK-leider Abdullah Öcalan was voor de Grijze Wolven aanleiding om extra activiteiten te ontplooien. Niet zelden werd hierbij gebruikgemaakt van geweld. Ook het aantal bedreigingen, intimidaties en andere uitingen van geweld nam toe. Wat het boekje ook duidelijk maakt is dat de pogingen van de Grijze Wolven om voet aan de grond te krijgen in de Nederlandse politiek een mislukking zijn geworden.In 1997 waren nog een aantal Grijze Wolven erin geslaagd om in de gevestigde politieke partijen te infiltreren, maar de laatste jaren is dit bijna niet meer het geval geweest. De meeste partijen waar Grijze Wolven in vertegenwoordigd waren, onder meer de PvdA en het CDA, hebben de Turkse fascisten zonder veel publiciteit buiten de deur gezet. VerkiezingenBlijkbaar heeft de publiciteit rond de hele kwestie veel partijen tot nadenken gestemd. Tijdens de laatste Gemeenteraads - en Tweede Kamer-verkiezingen in 1998 waren de Grijze Wolven gedwongen hun toevlucht te zoeken bij kleine lokale partijen of om met eigen lijsten uit te komen. Op één deelraadszetel in het Amsterdamse Zeeburg na verloren de Grijze Wolven hun zetels.Er zijn op dit moment ook geen echte pogingen tot infiltratie meer. De activiteiten van de Turkse fascisten zijn te bekend geworden om dit soort activiteiten toe te laten. Een pijnlijke slag voor de Turkse Federatie Nederland, de Nederlandse koepelorganisatie van Turks extreem-rechts. Er waren plannen om in Amsterdam een echte Grijze Wolven-partij op te richten. Maar ook deze poging is op niets uitgelopen. SubsidiesHet boekje geeft ook een beeld van de constante pogingen van de Grijze Wolven-organisaties om subsidies te bemachtigen van vooral gemeenten. In een aantal gevallen lukt dit nog steeds, maar het wordt er niet gemakkelijker op. Ook op dit terrein heeft de publiciteit veel deuren gesloten. Toch lukt het soms nog wel om een gemeente te overtuigen.Onder meer in Arnhem is het een moskee, waar een Grijze Wolven-vereniging voor jongeren aan verbonden is, gelukt om een enorm schoolgebouw te kopen. Dit ondanks protesten van anti-fascistische- en buurtorganisaties. Het gebouw heeft 80 lokalen en er zal ook een internaat aan worden verbonden. Het is niet uitgesloten dat het gebouw een internationale functie zal krijgen voor de Grijze Wolven. AfwijzingDat het ook anders kan heeft Tilburg bewezen. De gemeente daar heeft het subsidieverzoek van een Grijze Wolven-jongerenvereniging afgewezen, omdat het geen geld wil geven aan extreem-rechtse organisaties. Dit heeft een woedende reactie opgeleverd van Grijze Wolven en andere rechtse Turken in Tilburg, maar de gemeente heeft voet bij stuk gehouden.Jammer genoeg is het duidelijke standpunt van Tilburg een uitzondering. De meeste gemeenten beoordelen subsidieverzoeken alleen aan de hand van de gebruikelijke criteria zonder de politieke kanten te bekijken. Dit geeft extreem-rechtse groeperingen nog steeds de mogelijkheid om misbruik te maken van gemeenschapsgelden. OnderzoekHet boekje is het resultaat van veel onderzoekswerk uitgevoerd door een comité van vrijwilligers. Het geeft veel feiten over de situatie in Nederland en ook over de activiteiten van de Grijze Wolven in Turkije. Als naslagwerk zal het zeker een belangrijke rol spelen in het bestrijden van de Grijze Wolven. Het is echter moeilijk om aan de indruk te ontsnappen dat het erg lastig is geweest om achter de schermen van de Grijze Wolven te kijken. Een moeilijke opgave, maar niet onmogelijk.De werkwijze van de extreem-rechtse Turken is in de laatste jaren veranderd. In plaats van zich te concentreren op de Randstad trekken de Grijze Wolven-groepen steeds meer naar het oosten van het land. In een aantal kleinere plaatsen zijn Grijze Wolven-groepen ontstaan die minder opvallen dan de organisaties in de grote steden. Maar dat maakt ze niet minder gevaarlijk. Hierover is in het boekje weinig te vinden. WaakzaamheidHet boekje maakt opnieuw duidelijk dat we waakzaam moeten zijn als het gaat om extreem-rechts. Dit geldt zowel voor Nederlandse fascisten als voor de Turkse Grijze Wolven. Buiten het zicht van de meeste mensen woekeren dergelijke groepen verder en verspreiden hun boodschappen vol haat en vooroordelen.De grootste vijand van dit soort organisaties is publiciteit. Boekjes als "De Hollandse Leeuw en de Grijze Wolf" spelen een grote rol in het algemeen bekendmaken van de acties en tactieken van de Grijze Wolven. Als de waarheid steeds opnieuw aan het licht wordt gebracht, wordt de ruimte die de Grijze Wolven krijgen steeds kleiner. Hetzelfde geldt voor de invloed die deze misdadige organisatie heeft op delen van de Turkse gemeenschap. "De Hollandse Leeuw en de Grijze Wolf" is verkrijgbaar door het overmaken van 15 (inclusief verzendkosten) op girorekening 4553587 van het FOK Amsterdam o.v.v. Wolf Wolvenfeest een flop na ingrijpen comitéHet comité "Stop de Grijze Wolven" houdt zich niet alleen bezig met het uitbrengen van boeken en publicaties. Waar mogelijk wordt er ook actie gevoerd tegen Grijze Wolven-activiteiten. Een goed voorbeeld is een feest dat de Grijze Wolven-organisatie Osse Turkse Culturele Vereniging (OTCV) op 16 april gaf in de Maaslandsporthal in Oss. De OTCV is lid van de Turkse Federatie Nederland, de koepelorganisatie van de Grijze Wolven.Toen de plannen voor het feest bekend werden, probeerde het comité de gemeente Oss ervan te overtuigen geen vergunning te verstrekken. De brief werd in een plaatselijke krant geplaatst kort voordat het feest plaatsvond. De vergunning werd niet ingetrokken door de gemeente, maar het feest werd door maar 300 mensen bezocht. De organisatoren hadden 3000 mensen verwacht. Een dag later klaagde organisator Mehmet Alkir tegen het Brabants Dagblad dat de brief van het comité mensen van het feest had weggehouden. Eerder gaf Alkir toe dat zijn groep tot de Grijze Wolven behoort. Maar volgens hem is niet iedere Grijze Wolf een extremist. Hoewel de gemeente Oss weigerde om de vergunning voor het feest in te trekken, krijgt de OTCV, ondanks verwoede pogingen, geen subsidie. Blijkbaar is het gevaar dat van organisaties als de OTCV uitgaat toch tot het gemeentebestuur van Oss doorgedrongen. Bronnen: Brabants Dagblad 2 maart 2000 - 17 april 2000 |