Mumia en de doodstraf

Barsten in front van heersende klasse

Door Greg Butterfield

Rechter William Yohn van het federale Hof van Beroep, heeft een verzoek ingewilligd om een aanvullende brief ter verdediging toe te voegen aan het onderwerp, gebaseerd op twee recente uitspraken door het Hooggerechtshof op het Effectieve Doodstraf Besluit. De advocaten hadden tot 2 juni de tijd om de 15 pagina's tellende brief aan het dossier toe te voegen. De openbare aanklagers hebben tot 23 juni de mogelijkheid te reageren. Tot die datum zal geen hearing gehouden worden.

De Mumia Vrij-beweging is zeer alert in afwachting van de hearing waarop Abu-Jamal voorgeleid wordt. Met Abu-Jamal in de rechtszaal zal Yohn besluiten of hij mondelinge argumenten zal aanhoren voor de introductie van nieuwe bewijzen, een mogelijke eerste stap naar een nieuw proces.

Als een nieuwe datum voor de hearing is aangekondigd, zullen talrijke groepen worden gemobiliseerd om de rechtszaal te bezetten in Philadelphia, terwijl de actie buiten een nieuw proces zal eisen. Er zijn ook bredere politieke krachten aan het werk die invloed uitoefenen op het schema van het gerechtshof.

Het kan toeval zijn dat de dead-line van rechter Yohn één dag na de executie van Shaka Sankofa, 22 juni, in Texas, valt. Maar één ding is zeker: Yohn, Al Gore, George W. Bush, en alle vertegenwoordigers van de kapitalistische staatsmachine zullen nauwlettend toezien welke strijd gevoerd zal worden om het leven van Sankofa te redden, en of het succes zal hebben.

"Shaka's zaak is te vergelijken met die van Mumia in die zin dat alle bewijzen voor zijn onschuld verzwegen zijn," zei Monica Moorehead van Millions for Mumia/IAC. "Wat er met Shaka gebeurt kan een geweldige invloed hebben op wat er met Mumia gebeurt." Moorehead's groep heeft opgeroepen tot Nationale Actiedagen van 16 tot 19 juni, om de executie van Shaka niet door te laten gaan.

New York Times weegt de zaak af

Het artikel beschrijft de confrontatie tussen studenten en politie over Abu-Jamal's recente speech op het Antioch College. Clines schreef dat beiden, voor- en tegenstanders, "voelen dat het bepalende moment nadert van wat een onderwerp is geworden van internationaal belang m.b.t. de positie van de Amerikaanse criminele justitie, de doodstraf en het racisme."

De "zaak Abu-Jamal floreert in ieder geval duidelijk," vervolgde Clines. "Zesduizend mensen die in Abu-Jamal geloven kwamen eerder deze maand bij elkaar in Madison Square Garden in Manhattan en duizenden meer demonstreerden in Europese steden en blokkeerden enige Parijse kruispunten." Hij vervolgde met Abu-Jamal te beschrijven als "de meest herkenbare dodencelgevangene in het land," en citeerde procureur Leonard Weinglass: "Het is waarschijnlijk de grootste internationale mobilisatie sinds de Angela Davis-zaak."

Maar het meest kenmerkende van het artikel was dat Clines Abu-Jamal's zaak in de context zet van de groeiende oppositie tegen de doodstraf. In het verleden hebben de Times en andere big-business media geprobeerd de zaak van de politieke gevangene te isoleren van de 3600 andere politieke gevangenen, vrouwen en mannen, in dodencellen.

Dit voorjaar hebben de Times, Washington Post en andere belangrijke media ook kritische artikelen geplaatst over de dodencellen in Virginia en in Bush's woonstaat in Texas. Het kan een signaal zijn dat tenslotte een deel van de heersende klasse alert is geworden voor de mogelijkheid dat een poging tot executie van Abu-Jamal onbeheersbare sociale gevolgen zou kunnen hebben.

New Hampshire stemt

Een week eerder, op 11 mei, kondigde een coalitie van figuren van de heersende klasse, inclusief de vroegere FBI-directeur William Sessions, de vroegere gouverneur van New York, Mario Cuomo en Paula Kurland, leider van een Texaans "Rechten voor Slachtoffers"-groep, de formatie aan van een "Nationaal Comité ter Voorkoming van Verkeerde Executies" in Washington. De groep bestaat uit burgerlijke voor- en tegenstanders van de doodstraf.

Een doel van hen die roepen om uitstel van executie, maar feitelijk voor de doodstraf zijn, is te proberen de anti-executiegolf af te wachten of uiteindelijk de beweging een andere richting te geven, naar beperkte hervormingen, zoals ruimere beschikbaarheid van DNA-testen, om de doodstraf te kunnen handhaven voor een lange termijn als gereedschap voor racisme en als onderdrukking van arbeiders.

Zij zonden ook een signaal uit naar de twee presidentiële kandidaten van de kapitalistische partijen, beiden aanhangers van de doodstraf, om hun houding te matigen, totdat zij het Witte Huis veroverd hebben. Dit geldt vooral voor Bush, die in het programma 'Ontmoet de pers' zei: "Ik ben ervan overtuigd dat iedere persoon die de doodstraf gekregen heeft onder mijn verantwoordelijkheid in Texas, schuldig was en volledige toegang had tot de rechtbank."

De Times in haar artikel over Abu-Jamal, gaf het volgende commentaar: " merkwaardig, ondanks al dat gepraat over 'uitstel van executies', is dit onderwerp nog niet verschenen in de presidentiële campagnes. Gouverneur Bush moest in toenemende mate zijn beheer over (Texas') dodencellen, de drukste van het land, verdedigen. "Maar vice-president Al Gore, een aanhanger van de doodstraf, heeft geen druk durven uitoefenen op het politiek riskante onderwerp," concludeert het artikel.

Als om te tonen dat de Clinton/Gore-regering nog steeds unaniem achter Abu-Jamal's executie staat, zijn 11 activisten veroordeeld tot een geldboete en een voorwaardelijke veroordeling voor een jaar door een federale politierechter en onder toezichtstelling, vanwege burgerlijke ongehoorzaamheid.

Tot de 11 veroordeelden behoorden twee prominente figuren van de beweging: Abu-Jamal's literair agent, Frances Goldin, en Clark Kissinger van 'Weiger en Biedt Tegenstand' (Refuse and Resist). Voor het komende jaar is het de twee verboden New York te verlaten zonder volmacht en Abu-Jamal te bezoeken. Zij moeten zich onderwerpen aan controle-ambtenaren die hen thuis komen bezoeken of op hun werkplek, en moeten hun financiën nauwkeurig laten controleren. Een protestverklaring op Internet noemt dit "een reuze visexpeditie door federale agenten, die voorts de rol onthult van de federale regering, die Mumia poogt te executeren en de beweging monddood wil maken."

(Artikel is enigszins ingekort, Vert. TvdK)