CLASS STRUGGLE - Strijdnieuws uit Groot-BrittanniëDoor Bert BakkenesMillenniumprobleem voor de Britse regeringTerwijl de rest van de wereld het nieuwe millennium allang weer is vergeten blijft het millenniumprobleem Tony Blair & Co achtervolgen. Het begon allemaal met de Millennium Dome, een monsterlijk nieuw gebouw aan de oevers van de Theems in Londen, dat als een soort museum voor de nieuwe eeuw moest gaan dienen. Het ontwerp stamt nog uit de tijd van de laatste conservatieve regering. Nadat Labour in 1997 aan de macht kwam, werd algemeen aangenomen dat het geldverslindende prestigeproject geschrapt zou worden.Maar New Labour is wel gevoelig voor een beetje prestige, dus de bouw van de Dome werd voortgezet. Wat al was voorspeld gebeurde, de Millennium Dome werd een molensteen rond de nek van de regering. Het aantal bezoekers valt tegen, er zijn doorlopend technische problemen en de bedrijfsleiding is intussen buiten de deur gezet. Het project blijft ook klauwen met geld kosten. Een paar weken geleden stond de Dome opnieuw op de rand van het faillissement. De regering kon kiezen; het project schrappen of meer geld beschikbaar stellen. Omdat schrappen teveel gezichtsverlies zou betekenen, werd er 100 miljoen gulden in de Dome gepompt. Het geld is afkomstig van de Nationale Loterij, en komt uit een pot die eigenlijk is bedoeld voor het steunen van goede doelen. De regering heeft gezegd dat dit de laatste financiële injectie is, maar dat werd een paar jaar geleden ook al beweerd. Overigens is de Dome niet het enige Millenniumproject dat in de problemen zit. Ook de Millenniumbrug over de Theems van St. Paul's naar de zuidelijke oever dreigt een mislukking te worden. De brug, die 70 miljoen gulden heeft gekost, werd kortgeleden met veel tromgeroffel geopend, maar moest al dezelfde dag een poosje worden gesloten. De reden was dat het gevaarte heen en weer bleek te schommelen in de wind. De brug moet 10.000 voetgangers kunnen dragen, maar de situatie werd zo gevaarlijk dat de politie de brug liet sluiten. Een nieuwe poging, een paar dagen later, verliep nog slechter en de brug is nu gesloten voor verdere reparaties. De bouwers van de brug hebben geen idee waar het probleem vandaan komt en er is dan ook geen datum voor heropening bekendgemaakt. Blair's millenniumdroom is hard op weg om als een nachtmerrie te eindigen. Geprivatiseerde spoorwegen blijven een rampEen rapport dat vorige week werd gepresenteerd door een spoorwegpressiegroep bevestigt wat de meeste reizigers allang weten; geprivatiseerde spoorwegen maken het reizen er niet makkelijker op. Van de 25 geprivatiseerde spoorwegbedrijven in Groot-Brittannië biedt meer dan de helft een slechtere service dan een halfjaar geleden.Er zijn steeds meer vertragingen, en vaak rijden treinen gewoon niet, zonder dat hiervoor een duidelijke reden wordt aangegeven. Vooral in Londen moeten treinreizigers het ontgelden. Niet alleen wordt er steeds minder volgens het spoorboekje gereden, ook zijn veel treinen overvol. Volgens het rapport vindt ongeveer 60 procent van de reizigers dat ze teveel moeten betalen voor een service die steeds verder achteruitgaat. South West Trains, dat in handen is van het busbedrijf Stagecoach, maakte het zelfs zo bont dat het een boete van ruim 10 miljoen gulden kreeg opgelegd. Twee andere bedrijven Connex South East en Connex South Central kregen ieder een boete van 11 miljoen gulden. De spoorwegbedrijven beweren dat het allemaal overdreven is en dat de cijfers niet kloppen. Een woordvoerder van Connex kwam met de meest arrogante reactie door te zeggen dat "als het allemaal echt zo slecht gaat, het alleen maar beter kan worden". Ondanks al de beloftes lijkt het er niet op dat er snel verbetering in de situatie zal komen. Er zijn fouten ontdekt in een aantal treinstellen die meteen uit het rooster werden gehaald. Dit betekent nog meer vertragingen en overvolle forenzentreinen. Ondanks de privatiseringen blijft het spoorwegnetwerk geld kosten. Railtrack, het bedrijf dat de sporen in bezit heeft, wil 3,49 miljard gulden van de regering voor reparaties en nieuwe projecten. Dit terwijl Railtrack pas nog een jaarwinst van 1,26 miljard gulden bekendmaakte, en het bedrijf nog steeds een jaarlijkse subsidie van 4,5 miljard gulden van de regering ontvangt. Dit alles geeft aan dat het Labour-standpunt, ingenomen in 1995, toen de partij campagne voerde tegen de privatisering van de spoorwegen, juist was. Het netwerk moet zo snel mogelijk opnieuw tot een eenheid worden gemaakt en teruggebracht in de publieke sector. Racistische aanvallen nemen toeNieuwe cijfers van de Britse politie geven aan dat het aantal racistische aanvallen en incidenten in Groot-Brittannië vorig jaar is verdubbeld. Volgens de cijfers werden er in 1999 23.000 incidenten geregistreerd. De kans is groot dat de ware cijfers nog veel hoger liggen, omdat veel mensen geen aangifte doen. Ook trekt de politie racistische motieven vaak in twijfel.Verder neemt het institutionele racisme steeds meer toe. Dit is vaak gericht tegen vluchtelingen en asielzoekers die er weinig tegen in kunnen brengen omdat hun positie steeds kwetsbaarder wordt. Terwijl vluchtelingen en asielzoekers alle aanwijzingen onmiddellijk moeten opvolgen vinden de ambtenaren van de Immigratiedienst het heel gewoon om mensen schandalig lang op beslissingen te laten wachten. George, een asielzoeker uit Kameroen, geeft aan wat voor problemen veel vluchtelingen steeds opnieuw tegenkomen: "Ik ben hier nu al 10 jaar. Maar ondanks ontelbare gesprekken met de Immigratiedienst, weet ik nog steeds niet wat er met mij gaat gebeuren. Het interesseert niemand iets." "Het is voorgekomen dat ik een hele dag heb gewacht om een ambtenaar te spreken te krijgen. Uiteindelijk werd ik gewoon weggestuurd zonder iemand te hebben gezien." Veel asielzoekers worden ondergebracht in pensions, vaak zonder verdere steun of juridische vertegenwoordiging. Een goed voorbeeld is de situatie in Newcastle waar asielzoekers eten moeten kopen met voedselbonnen. De plaatselijke winkeliers weigeren wisselgeld te geven en nemen een dreigende houding aan als de vluchtelingen boodschappen proberen te doen. Voor velen is compleet isolement het gevolg. De toenemende problemen hebben de minister van Binnenlandse Zaken, Jack Straw, gedwongen toe te geven dat het project om asielzoekers over het hele land te verspreiden jammerlijk mislukt is. In plaats van meer hulp te geven, wil Straw nu de repressie verder uitbreiden. Zijn ministerie wil het aantal uitwijzingen opvoeren van 12.000 tot 57.000 per jaar. Om dit aantal te bereiken zullen er meer vluchtelingengevangenissen worden gebouwd. Straw wil met alle geweld bewijzen dat hij harder kan optreden dan zijn conservatieve tegenspelers, of dit nu mensenlevens kost of niet. De regeringspolitiek op het gebied van asiel en immigratie werd vorige week stevig bekritiseerd door Amnesty International. De mensenrechtenorganisatie zegt dat de huidige wetten de rechten van vluchtelingen in gevaar brengen. Bronnen: New Worker 9 juni 2000, BBC Ceefax |