Armoe

Door Jan Moelee

Even een terugblik op de resultaten op internationaal vlak. In 1995 vond er een bijeenkomst plaats van de VN-lidstaten. Daar werden plannen ontworpen en aangenomen, die in het kort inhielden dat in het jaar 2015 het percentage absolute armen gehalveerd moet zijn. Hoe staat het er nu voor? Er zijn nu meer mensen die in een onmenselijke situatie verkeren, die moeten leven van minder dan een dollar per dag. Een miljard mensen in 1995 en nu, in 2000, 1,2 miljard! Daarbij moet worden aangetekend dat de helft van de wereldbevolking leeft van minder dan twee dollar per dag. Dit is een voorbeeld van internationale armoedebestrijding, zoals de rijke landen het doen. Er valt maar één conclusie aan te verbinden: het is een schande en het toekomstbeeld ziet er niet rooskleurig uit, ondanks de bewering dat men de armoede wil uitroeien.

Hoe serieus we dat moeten opvatten blijkt uit het volgende. Bij de internationale valutahandel gaat het om een bedrag tussen de 1500 en 1800 miljard dollar per dag. Een half procent daarvan zou voldoende zijn om alle sociale voorzieningen in de wereld ruimschoots te betalen. Dat is gelanceerd door Social Watch, een organisatie van ongebonden landen. Het idee bleek geen schijn van kans te krijgen. Het kapitalisme vertoont geen menselijk gezicht en wie spreekt over veranderingen in de wereld, waarbij het kapitalisme een menselijk gezicht zou hebben, probeert ons alleen maar op een zijspoor te zetten. Strijd tegen het kapitalisme zal ook nu gevoerd moeten worden, wil men met echte verbeteringen komen.

Hoe staat het ervoor met armoedebestrijding in eigen land?

Wel, niet veel beter dan elders in de wereld. In politieke kringen heet het dat armoedebestrijding hoog op de agenda staat, maar daarmee is ook alles gezegd. De Nederlandse economie bevindt zich op een hoogtepunt, gezien de winsten die gemaakt worden door vooral topbedrijven, zowel in de industrie als in bank- en verzekeringswezen. De salarissen van directies, commissarissen en andere topfiguren stijgen naar grote hoogtes, waar de diverse optiesregelingen ook nog eens aan meewerken. Wat voor profijt heeft iemand die in armoede leeft van de economische bloei? Het antwoord kan niet anders zijn dan: bitter weinig! Er leven nog steeds velen, zeer velen in armoede. Volgens de economische rekenmeesters is er ongeveer een achterstand van 21 procent in inkomen als men moet leven van een uitkering op laag niveau. Als de politieke partijen, de regeerders van het poldermodel, de vakbonden, om die niet te vergeten, los van het praten over armoe, die achterstand eens echt aanpakten en de koopkracht verbeterden, dan werd echt iets gedaan aan datgene wat mensenrechten heet. Recht op werk en inkomen dat is mensenrecht en dat is niet af te kopen met een Zalmsnip of een Melkertbaantje. De mogelijkheden voor verbetering van de levensstandaard, in het bijzonder voor hen die in armoe verkeren, zijn er, maar het zal er om gaan of men datgene waar men recht op heeft ook krijgt. Daar zal strijd voor nodig zijn. 'Vecht voor uw recht' was in 1993 de leus van het Amsterdamse overheidspersoneel in de strijd tegen de loonmatiging. Die leus is ook nu van kracht. 'Strijd voor uw recht', samen met u willen wij voor dat recht vechten. Wordt lid van de NCPN, de partij van de daad.