Ingezonden 2

Geachte redactie,

Ik ben het met dit artikel eens en ik zet er kanttekeningen bij. Als marxist werken in en met de SP biedt kansen en die dienen we te benutten. De SP biedt ons kansen om zaken die zich in de woonomgeving aandienen aan te pakken. Zaken als schoolzwemmen, verwaarlozing van rijwielpaden enz. Acties van leden, initiatieven uit de afdeling kunnen tot in de raadszaal, Tweede Kamer en zelfs het Europees Parlement worden gesteund. De SP was de enige partij in de Tweede Kamer die de NAVO-agressie afwees. Het optreden van Harrie van Bommel in en buiten de Tweede Kamer was van grote klasse. Het is inderdaad jammer dat de partijleiding weifelend aansloot bij demonstraties. Ongetwijfeld keek de partijleiding bezorgd de peilingen na om te zien hoeveel risico ermee verbonden was. Ook keek de partijleiding nauwlettend naar de achterban en naar de verwarring die de media-oorlog bracht. Het bleef dus bij parlementarisme. Het is een feit dat binnen de SP de discussie over internationale solidariteit niet gevoerd wordt. De SP is nog steeds een socialistisch buurtcomité en veel leden vinden dat wel best.

Inmiddels groeit vanuit veel leden een groeiende behoefte aan meer discussie en meer leven in de partij. Daartoe zou de SP in een internationaal verband moeten opereren. Dan zou de SP alert reageren op steunacties voor Mumia Abu-Jamal bijvoorbeeld en zich inzetten voor opheffen van de sancties tegen Irak en Joegoslavië. Maar daar moet je Manifest voor lezen.

Ik hoop dat binnen de NCPN vooral levendige discussie is over de "wetmatigheden van de menselijke ontwikkeling." De mensheid moet in ieder geval lering trekken uit de ontwikkelingen in de ex-Volksrepublieken. Dogma's uit de Sovjet-tijd voldoen niet meer, kameraden.

Op heden voldoet inderdaad: "Proletariërs aller landen, verenigt u."

Met vriendelijke groet,
Leen de Vries, Harmelen