INTRO OP ARTIKEL

In Manifest 17 gaf de Stichting Onderzoek Vliegramp Bijlmermeer (SOVB) aan dat het gezondheidsonderzoek in de Bijlmer niet goed gaat en niets zal opleveren. Intussen toonde dr. Durakovic in Parijs (zie elders in deze krant) aan dat er een onomstotelijk verband bestaat tussen de ziekteverschijnselen bij Golfoorlog-soldaten en het gebruik van verarmd uranium. Veel ziekteverschijnslen in de Bijlmer zijn vergelijkbaar. De overheid doet er echter alles aan om te voorkomen dat het verband tussen die ziekteverschijnselen en besmetting door verarmd uranium wordt gelegd. Hieronder een relaas van Louis Bertholet, lid van de SOVB, over de geschiedenis van het onderzoek. Hij trekt voorlopig maar één conclusie: "De rampbetrokkenen van de vliegramp Bijlmermeer worden gigantisch belazerd! Het vertrouwen in de overheid zal tot een dieptepunt dalen."

Medisch Onderzoek Vliegramp Bijlmermeer:

Door Louis Bertholet

Het viel ons op dat er voortdurend een 'non-deskundigheid' tentoongespreid werd. De vergadering duurde veel te lang en de gemoederen liepen hoog op. Toen werd eigenlijk voor de SOVB al duidelijk dat er geen enkele mogelijkheid is om ook maar enige invloed uit te oefenen op welke onderzoeksmethode dan ook! Toch hadden wij nog een klein beetje hoop om de onderzoeken goed aan te kunnen sturen.

De volgende vergadering vond plaats op 12 juli 1999 en het onderwerp betrof hoofdzakelijk het mycoplasma-onderzoek. Prof. Verbrugh als deskundige op het gebied van micro-organismen nam deel aan deze vergadering. Wij stelden belangstellend een aantal enigszins retorische vragen, met als doel, uit te zoeken of wij op één lijn konden komen inzake het mycoplasma-onderzoek. Eén van de vragen ging over de wijze waarop het bloed moet worden afgenomen. Volgens onze bronnen is het heel belangrijk dat afgenomen bloed zo snel mogelijk op ijs van 80 graden Celsius onder nul wordt geplaatst. Ook werd de vraag door ons gesteld, waarom er alléén naar het mycoplasma fermentans gezocht wordt. Het antwoord was onbevredigend. Vervolgens stelden wij voor een 'dubbelcheck' uit te laten voeren door Prof. Nicolson in Californië. Prof. Verbrugh stemde daarmee direct in! De heer Veldhuijzen van Zanten (KLM-Arbo Services) veegde dat idee echter onmiddellijk van tafel met de opmerking dat dat alleen maar vertragend zou werken.

Op 18 oktober 1999 vond er een vergadering van Klankbord III plaats in het Stadsdeel Zuidoost. In het bijzijn van Prof. Verbrugh en mevrouw Dr. Dorigo, deskundige bij het RIVM voor de technische uitvoering van het mycoplasma-onderzoek, konden wij vragen stellen over het te houden onderzoek inzake mycoplasma. Prof. Verbrugh legde ons eerst uit dat het de bedoeling was om onze hypothesen van aanwezigheid van mycoplasma te falsifiëren (de onjuistheid ervan aantonen, nvdr). Opnieuw stelde ik de vraag of na afnemen van het bloed het bloedmonster zo snel mogelijk op ijs zal worden gezet. Mijn intuïtie zei mij dat het fout zou gaan! Veel nieuws werd er verder niet besproken die avond. Het werd meer een herhaling van zetten. Naar aanleiding van deze vergadering schreven wij een reactie naar de KLM-Arbo Services, waarin wij alles nog eens duidelijk op een rijtje zetten.

Onze volgende vergadering vond plaats op 10 november 1999 bij de KLM-Arbo Services. Het onderwerp was hoofdzakelijk de onderzoeksmethodiek naar besmetting met verarmd uranium(oxide). De vergadering werd mijns inziens om 'tactische' redenen gerekt en van het onderwerp afgeleid. Er werd namelijk niet van gedachten gewisseld over hoe we na zeven jaar nog een redelijke kans zouden maken om, volgens de 'Durakovic-methodiek', middels 24 uurs-urine een eventuele besmetting te kunnen vaststellen. Daarentegen werd er gekissebist over het feit dat wij het woord 'misdadig' uit onze brief zouden moeten halen, want anders zou er niet verder met ons gesproken worden. De gemoederen liepen weer enigszins hoog op. De heer Tarcis Schipper (lid van Klankbord III) liet de commissieleden weten dat hij nòg niet gebruik wil maken van dergelijke terminologie. "Maar dan moet er wel snel iets gebeuren, en dan moet ik niet de indruk krijgen dat er niet serieus naar onze voorstellen wordt gekeken", aldus de heer Schipper.

Naar aanleiding van deze vergadering van 10 november 1999, schreven wij de KLM-Arbo Services wederom een brief met onze opvattingen en eisen, voornamelijk gericht op het verarmd uranium(oxide)onderzoek, en gaven hen een bedenktijd van zeven dagen. Op de dag af ontvingen wij van de KLM-Arbo Services schriftelijk een antwoord. Uit dit antwoord bleek eens temeer dat zij absoluut niet over de deskundigheid beschikken inzake het verarmd uranium(oxide)onderzoek. Het enige positieve van het antwoord van de KLM-Arbo Services was volgens ons, dat wij nu een bewijs zwart op wit hadden van hun ondeskundigheid-ten-top!

Terug naar het Medisch Onderzoek Vliegramp Bijlmermeer (MOVB)

Tijdens één van de volgende vergaderingen van het Klankbord III deelden wij mee dat het onderzoek niet goed gebeurt. Het was ons ter ore gekomen dat het bloed voor onderzoek naar mycoplasma niet direct op ijs werd gezet. De heer Jan Lau (Klankbord III) maakte hier een aantekening van. Nu is ons inmiddels duidelijk geworden dat er helaas niets met deze aantekening is gedaan. Op 4 augustus jl. begeleidde ik iemand bij zijn gang naar het OLVG (Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, nvdr) voor het MOVB. Tot mijn verbazing moest ik constateren dat het bloed, bestemd voor onderzoek naar mycoplasma, nog steeds niet op de juiste wijze werd behandeld! Ook de hoeveelheid urine en het willekeurig moment van urineren voldoet volstrekt niet aan de eisen voor een onderzoek naar besmetting met verarmd uranium(oxide).

Het bloed voor mycoplasma-onderzoek wordt rustig op kamertemperatuur bewaard. Ik vroeg natuurlijk meteen of het niet de bedoeling is dat het gebruikte buisje, specifiek voor onderzoek naar mycoplasma, meteen op ijs gezet zou worden. De verpleegster wist van niets. Ik vroeg door en legde uit waarom. Ze wilde voor mij het buisje met bloed wel 'even' in de koelkast zetten. Ik maakte haar duidelijk dat dat geen zin heeft.

Daarna vroeg men de persoon in een potje te plassen, goed genoeg voor het bepalen van een eventuele blaasontsteking. Ik vroeg of ze met die hoeveelheid ook een onderzoek zouden gaan doen gaan naar besmetting met verarmd uranium(oxide). Het antwoord was: "Ja, onder andere." Voor een dergelijke bepaling na een eventuele besmetting, acht jaar na dato, is echter minimaal 24 uurs-urine nodig. Ik heb over mijn opgedane ervaring betreffende het mycoplasma- en urineonderzoek in het OLVG de hoofdverantwoordelijke, dr. J.A. Bijlsma, aangesproken. Hij stond mij nerveus te woord en kon geen duidelijke verklaring geven waarom het op deze, volgens mij, inferieure wijze wordt gedaan. Hij beriep zich op de protocollen waar zij zich strikt aan dienen te houden. Ik legde hem vervolgens uit dat wij de KLM-Arbo Services (de hoofdverantwoordelijke voor de uitvoering van het onderzoek), nog vóór de protocollen geschreven waren, op de hoogte hadden gebracht hoe het bloed moet worden afgenomen en onder welke voorwaarden. Het is tevens van groot belang dat binnen een kort tijdsbestek de DNA-purificatie plaats moet vinden. Na nog wat 'technisch' heen en weer gepraat, adviseerde dr. Bijlsma mij, zoals al eerder in deze krant werd gemeld. (einde citaat)

Het vervolg op de geschiedenis werd in Manifest 17 beschreven. Maar het doek is nog niet gevallen. De 'Methode Durakovic' voorziet er namelijk in dat ook nog jaren later kan worden vastgesteld of er sprake is van besmetting met verarmd uranium. In de nabije toekomst hoopt de SOVB met harde bewijzen iets meer te bereiken. Maar het is een lange weg en zeker geen gemakkelijke voor de Bijlmerrampbetrokkenen.