Gedicht 2Carola QuakernaatNiet het kind Niet het kind! Niet het kind! roept hij vertwijfeld. Niet het kind! Panisch proberen zij te schuilen, voor de kogels die voorbij vliegen. Niet het kind! Het kind gilt van angst, zijn vader probeert hem te beschermen. Niet het kind! Hij zou met zijn vriendjes buiten moeten spelen, genietend van zijn zorgeloze jeugd. Niet het kind! En dan een schok en het kind verslapt, verbijsterd kijkt zijn vader naar het slappe lichaam. Niet het kind! Niet het kind, riep hij, niet het kind..... |