GedichtHenricus AzewijnEen luizenleven Ik verzin afkomst, titel en naam ontregel hoop en verwachting op weg naar grote roem en faam verblijvend met de meeste hoogachting. Ik solliciteer naar wat ik ambieer flexibel, met een geest uit de fles al doe ik dat keer op keer op keer in gedachte niet altijd bij de les. Voor mij organiseert men projecten waar wachtenden goed aan verdienen om her en der marginaal te beslechten wat ministers ook uit mogen kienen. Ik ben wellicht een luis in de pels hoewel het beest pas écht reageert als minister Wim, Adolf, Dirty Harry of Els mijn groep, gemakshalve, frustreert met een wet, die er door wordt gedrukt om het 'model' zijn glans te hergeven waar de regering haar gang gaat gebukt mijn graf graaft bij welzijn en leven.. |