Verslag van een solidariteitsreisIrak 10 jaar embargo - 10 jaar oorlog (2)Door Luk Brusselaers (*)Sinds augustus 1990 werd Irak een totaal embargo opgelegd. In januari 2001 zal het daarenboven 10 jaar geleden zijn, dat de wekenlange militaire aanval op Irak werd geopend, waarvan de doelstelling was, naast massale vernietiging ook zoveel mogelijke reserves in Irak te vernietigen. De bevolking van Irak diende middels de militaire aanval zoveel mogelijk te worden geraakt, het embargo zou de genadeslag dienen te geven. Dit is deel twee van een verslag in vier delen.Humanitaire hulpMet verschillende organisaties, o.a.: massa-organisaties zoals de vrouwen- en jongerenfederatie, de vakbeweging, individuele personen, maar ook de minister van Gezondheidszorg en de voorzitter van het Iraakse parlement werd gesproken over het nut van de humanitaire hulpverlening door diverse organisaties in het Westen of elders in de wereld.In eerste instantie werd er op gewezen, dat de problematiek van de Iraakse bevolking niet van humanitaire aard, maar overduidelijk van politieke aard is. Irak is geen arm land en de opheffing van het internationaal onwettige embargo - het is een schending van de conventie van Genève - zou alle inzameling van humanitaire hulp overbodig maken. In het verleden, vóór het embargo, verleende Irak zelf humanitaire hulp aan Derde Wereldlanden. Acties die leiden tot opheffing van het embargo zijn dus feitelijk van wezenlijker belang dan de humanitaire hulp zelf. Humanitaire hulpverlening wordt zelfs door de voorstanders van het embargo nog aangegrepen om het embargo te kunnen handhaven! Daarenboven gebruiken die voorstanders van het embargo de humanitaire hulpverlening om de politieke achtergrond van het conflict op de achtergrond te schuiven. Het 'Voedsel voor Olie-programma' is daar zelfs nog het meest in het oogspringende voorbeeld van. De inkomsten van de Iraakse olieverkoop worden voor 30 procent gebruikt voor betaling van oorlogsschade aan Koeweit en ook nog voor betaling van de onkosten voor de VN ten behoeve van Irak. De resterende inkomsten worden niet aan Irak gegeven, maar worden zonder enige Iraakse inbreng gebruikt voor betaling van leveringen aan Irak die gevraagd worden, bedoeld om tegemoet te komen aan de noodlijdende Iraakse bevolking. De gevraagde bestellingen in het kader van dit 'Voedsel voor Olie-programma' moeten door een speciale commissie van de VN beoordeeld worden. Telkens komt dan in de eerste plaats het mogelijk 'dubbel-gebruik' van elke bestelling aan bod. Potloden kunnen namelijk enerzijds gebruikt worden om mee te schrijven, maar anderzijds bevat het mogelijkheden om springstoffen mee te maken. Insecticiden, kunstmeststoffen kunnen aangewend worden om andere producten mee te maken enzovoorts. Het grootste deel van het beschikbare geld voor de aankoop van voor de Iraakse bevolking, levensnoodzakelijke producten, wordt verder simpelweg geblokkeerd. Daarnaast worden gevraagde bestellingen dikwijls in onderdelen geleverd waardoor zendingen onbruikbaar zijn na hun aankomst. Noodzakelijke onderdelen of benodigdheden worden niet of pas veel later 'vrijgegeven', waardoor gebruik onmogelijk wordt. Geleverde medicijnen moeten gecontroleerd worden, voor ze gebruikt kunnen worden. De ervaring leerde Irak dat zelfs daarmee zonder scrupules geknoeid wordt, waardoor reeds slachtoffers zijn gevallen. Het 'Voedsel voor Olie-programma' zou in de statistieken, die worden bijgehouden met betrekking tot de sterftecijfers onder de Iraakse bevolking, toch enige verbetering hebben moeten laten zien; evenwel, niets is minder waar! De aankoop van relatief kleine hoeveelheden medicijnen levert extra problemen en kosten op in het licht van de noodzakelijke controles. Zo leveren medicijnen soms ook problemen op, omdat de bijgevoegde bijsluiters e.d. in een vreemde taal zijn bijgevoegd (Japans, Nederlands e.d.) Welke hulp, buiten de politieke acties, nog wel?Irak heeft momenteel behoefte aan (medisch) bijscholingsmateriaal, aangezien alle wetenschappelijke informatie aan Irak werd ontzegd gedurende de laatste 10 jaar. De medische opleidingen in Irak zijn steeds één van de beste op de wereld geweest, maar door gebrek aan recente informatie en door een toenemend aantal ziekten (leukemie/kanker) tengevolge van het massale gebruik van verarmd uranium in munitie en bommen door de VS, is het aantal onbehandelbare (nieuwe) ziekten enorm toegenomen. Leukemie-patiënten, waaronder veel kinderen, zijn door het gebrek aan mogelijkheden allen ten dode opgeschreven. Bezoek aan een kinderhospitaal in Bagdad leverde een directe confrontatie op met de bestaande realiteit van het leven in Irak. Leukemie-patiënten die lijdzaam moeten afwachten en intensive-care afdelingen waar geen enkel apparaat nog werkt! Mazelen en andere makkelijk te bestrijden kinderziekten zijn de oorzaak van veel doden onder de kinderen door het uitbreken van epidemieën.En om de 'bescherming van het Iraakse volk door de VS', passend binnen de westerse roep om mensenrechten, nog iets te benadrukken, gebruiken de VS nog steeds verarmd uranium bij hun aanvallen op burgerdoelen in Irak! Bij een bezoek aan de Rode Halve Maan, het Islamitische Rode Kruis, gaf men aan wel opnieuw plannen te hebben voor vaccinaties ter preventie en om programma's op te zetten ter verbetering van waterzuiveringsinstallaties, hetgeen echter zwaar tegengewerkt wordt door de Verenigde Naties die moeten oordelen over de aankoop van de benodigde middelen in het kader van het 'Voedsel voor Olie-programma'. Het embargo vertoont scheuren!Tijdens het verblijf in Irak werd de reisgroep aangenaam verrast door het bericht van de landing van een Frans vliegtuig op Saddam International Airport, de internationale luchthaven van Bagdad op 22 september jl. De eerste vlucht vanuit Frankrijk na 10 jaar met een delegatie van 75 mensen, bestaande uit een medische staf van 30 personen en 40 jonge Franse sportfiguren en artiesten. Dat alles ondanks de tegenwerking van de VS en Groot-Brittannië. Al 10 jaar zijn alle vluchten naar en van Irak verboden.De dag na de landing van het Franse toestel kwam er opnieuw, nu een Russisch, vliegtuig aan. Rusland wil overigens opnieuw geregeld vluchten vanuit Moskou naar Bagdad gaan uitvoeren. Op 25 september 2000 was de sanctiecommissie - nder voorzitterschap van de Nederlander Peter van Walsum nog niet in staat om een reactie te geven op deze vluchten naar Bagdad. De commissieleden hebben geen éénduidig standpunt kunnen innemen met betrekking tot deze vluchten. Tegelijkertijd is er in de hele Arabische wereld opgeroepen tot het heropenen van het vliegverkeer naar Bagdad. Met succes, zo blijkt ondertussen, aangezien ook Jordanië inmiddels besloten heeft om een eerste vlucht naar Bagdad te laten doorgaan. Deze vlucht werd aangekondigd als een 'solidariteitsvlucht' met het Iraakse volk. Het vliegtuig zal medicijnen vervoeren terwijl een aantal ministers en artsen aan boord zullen zijn. De missie wordt geleid door de Jordaanse minister van Volksgezondheid. Verder heeft ook Oman opgeroepen tot opheffing van de sancties tegen Irak. (wordt vervolgd) (*) voorzitter SOS Kinderen Irak Nadere informatie p/a Hoefkensdijk 11, 4584 RS Kuitaart
|