Verslag van een solidariteitsreisIrak 10 jaar embargo - 10 jaar oorlog (3)Door Luk Brusselaers (*)
Sinds augustus 1990 kreeg Irak een totaal embargo opgelegd. In januari 2001 zal het daarenboven 10 jaar geleden zijn, dat de wekenlange militaire aanval op Irak werd geopend, waarvan de doelstelling was, naast massale vernietiging, zoveel mogelijk reserves in Irak te vernielen. De bevolking van Irak moest door de militaire aanval waar mogelijk worden geraakt, het embargo zou de genadeslag dienen te geven. Dit is deel drie van een verslag in vier delen . Nieuwe spanningen?Zoals gebruikelijk worden er in de Westerse pers, als er scheurtjes komen in het embargo, verontrustende berichten rondgestrooid over een nieuwe militaire heropstanding van Irak. Ook nu, tijdens onze reis, was dit weer het geval. Vanaf het thuisfront bereikte de reisgroep het bericht dat westerse media gewag maakten van verhoogde spanningen tussen Irak en zijn buurlanden, met Koeweit in de eerste plaats. Officieuze navraag ter plaatse, teneinde de achtergrond van deze berichtgeving te kunnen achterhalen, leerde ons dat er slechts sprake was van het beklag dat de Iraakse overheid had geuit tegen het feit dat Koeweit nog steeds, middels schuine olieboringen, diefstal pleegt van de oliereserves die Irak toebehoren. Aan dat beklag werd geen dreigement toegevoegd. En wat die relatie met Koeweit betreft, gaf parlementsvoorzitter Amati te kennen, dat Irak naar een vriendschappelijk nabuurschap streeft, ondanks het feit, dat Koeweit en Saoedi-Arabië nog steeds hun grondgebied laten gebruiken voor militaire aanvallen op Irak door de VS en hun Britse trawanten.
RaketaanvalNa het vreugdevolle nieuws over de landing van de twee vliegtuigen op Saddam International Airport, werd de reisgroep in de nacht van 16 op 17 september, omstreeks 2.00 uur 's nachts, opgeschrikt door een explosie. Een burgerwoning en een garage in Bagdad bleken te zijn getroffen door drie inslagen van raketten, die vanaf een stilstaande vrachtwagen automatisch waren gelanceerd. De doelwitten bevinden zich in een dicht bewoond stadsdeel van Bagdad. Over de daders van de aanslag was nog weinig bekend en van officiële zijde werd een beschuldigende vinger uitgestoken naar Iran en de VS. Het zou de tweede keer geweest zijn, dat een aanslag op deze wijze plaatsvond; een achttal maanden geleden deed zich een gelijksoortige gebeurtenis voor.Het reisgezelschap bracht een bezoek aan de getroffen woning waar een behoorlijke ravage was aangericht; het projectiel doorboorde het dak van een woonkamer waarbij de vader des huizes licht werd gewond aan het hoofd. Op het ogenblik van ons bezoek had hij evenwel het ziekenhuis al verlaten en kon hij de reisgroep ter plekke te woord staan. De explosie sloeg ook een gat in de muur tussen de woonkamer en een slaapkamer, waar op dat ogenblik drie kinderen te slapen lagen. Zij bleven ongedeerd, maar het meubilair in de slaapkamer werd wel verwoest. De reisgroep hield een bescheiden collecte voor de getroffen familie, die door de vader slechts na aandringen en in naam van zijn kinderen werd aanvaard. Dat de schade aan de woning en de verwondingen beperkt bleven tot één persoon is klaarblijkelijk ook te danken aan de bouwwijze van de woningen. Deze worden namelijk allen opgetrokken uit gewapend beton. Saddam CityHet reisgezelschap bezocht ook Saddam City, een stadsdeel van Irak waar ruim twee miljoen mensen wonen, omdat het hier gaat om bewoners van Bagdad die tot de armeren uit de samenleving behoren.De huizen van de wijk dateren reeds van voor de golfoorlog en lijken degelijk gebouwd, maar als gevolg van het embargo is er nu sprake van achterstallig onderhoud hetgeen op termijn toch kan leiden tot verval. De drinkwatervoorziening van de wijk levert ernstige problemen op. Evenzo het rioleringssysteem, omdat het elektrische afzuigingsysteem niet voldoende meer werkt bij gebrek aan elektriciteit of de noodzakelijke onderdelen van de pompen niet vervangen kunnen worden. Daardoor vloeit het rioolwater onvoldoende af hetgeen op zijn beurt de veroorzaker kan worden van diverse ziekten zoals cholera en tyfus. De aanschaf van generatoren voor het opwekken van elektriciteit is één van de zaken die in het kader van de aankoop binnen het Voedsel voor Olie-programma voor de nodige problemen zorgt omwille van de zogenaamde dubbele gebruiksmogelijkheid. Omdat het netwerk van de drinkwatervoorziening gebrek aan noodzakelijk onderhoud vertoont, bestaat de kans op vermenging van vuil water (o.a. rioolwater) met het drinkwater (via lekken in de leidingen). VakbewegingHet bezoek aan de vakbeweging (opgericht in 1928), leerde ons dat door haar heel wat maatregelen worden ondernomen om de werkende bevolking in Irak voor zover mogelijk door deze moeilijke periode, tengevolge van het opgelegde embargo, heen te helpen. De mogelijkheden van de vakbeweging schieten echter tekort bij gebrek aan middelen, mede een gevolg van het embargo. De financiële middelen van de vakbond zijn beperkt, maar desondanks tracht men steun te organiseren voor de werkers, zoals medische of financiële hulp.De vakbeweging is onafhankelijk van het staatsapparaat en de leden betalen 1 procent van hun loon aan contributie. Door het embargo zijn velen werkloos geworden, of werken als losarbeiders op diverse plaatsen. Kinderarbeid is verboden, maar het te lage inkomen van de gezinnen is er de oorzaak van, dat kinderen geld trachten bij te verdienen, in plaats van naar school te gaan. Mensen hebben dikwijls meer dan één baan om hun inkomen op te vijzelen en hooggeschoolden werken bijvoorbeeld ook als taxibestuurder, om naast hun baan iets bij te kunnen verdienen. De inflatie van het geld is enorm groot (geweest), een Iraakse dinar was vóór de golfoorlog meer dan drie dollar waard. Momenteel is één dollar al 2000 dinar waard! Desondanks lijkt het er toch op dat de eerder steeds groeiende inflatie nu wat afneemt. De Iraakse regering heeft aangekondigd, dat andere munteenheden (zoals de Euro) gebruikt zullen gaan worden bij commerciële transacties, in plaats van de tot op heden gebruikte Amerikaanse dollar. De dollar is het betaalmiddel van een vijandig land. (wordt vervolgd) (*) voorzitter SOS Kinderen Irak
|
