Nieuwe vredesvoorstellen PKKVan de redactie buitenland (*)Op 9 oktober jl. was het twee jaar geleden dat het internationale complot begon tegen Abdullah Öcalan en de PKK. Dit complot leidde ertoe dat de PKK-leider Syrië moest verlaten en later werd ontvoerd in Kenia. Om dit complot, dat nog steeds gaande is, opnieuw onder de aandacht te brengen drukken wij hier een verklaring af van Kon Kurd, de overkoepelende organisatie van Koerdische federaties.
Een paar maanden na het begin van de 21ste eeuw blijft een volk van ongeveer 40 miljoen mensen beroofd van alle menselijke en grondwettelijke rechten. Dit past absoluut niet in deze beschaafde en moderne tijd. De 21ste eeuw zou de geschiedenis in moeten gaan als de eeuw van de strijd voor democratie en vrijheid. Bovendien, oplossingen voor politieke en sociale kwesties die op een vredelievende manier worden bereikt, zijn altijd beter dan het voeren van oorlog. De 15 jaar durende oorlog in Koerdistan heeft aan tienduizenden mensen het leven gekost en miljoenen Koerden moesten hun land verlaten. Deze oorlog is de geschiedenis ingegaan als een vuile oorlog die alleen op basis van de universele mensenrechten opgelost kan worden.
Het Koerdische volk is in de Turkse Republiek nooit geaccepteerd, niet vóór, noch na de staatsgreep van 12 september 1980 van de militaire junta van Kenan Evren. Bovendien werd één van de grondrechten, het gebruik van de moedertaal, verboden. Zelfs de kleinste rechten van de Koerden werden bloedig onderdrukt, zodat men van Koerdische zijde gedwongen was uit zelfverdediging de wapens ter hand te nemen. De Koerdische kwestie is een hoofdprobleem in het gebied, maar bovendien een internationale kwestie. De Koerdische partij in de oorlog, de Arbeiderspartij van Koerdistan (PKK), heeft altijd de voorkeur gegeven aan een politieke en democratische oplossing van de kwestie. Om dit ideaal concreet te maken heeft de PKK in 1993 een eenzijdig staakt-het-vuren uitgeroepen, en dit gebaar werd herhaald in 1995, 1997 en voor het laatst op 1 september 1998 op de Wereld Vredesdag. Ondanks deze welwillende gebaren van Koerdische zijde kwamen er van de tegenpartij geen positieve reacties. Sterker nog, de oorlog werd versterkt voortgezet.
De algemeen-voorzitter van de PKK, Abdullah Öcalan, de huidige erevoorzitter van het Koerdistan Nationaal Congres, arriveerde op 12 november 1998 in Rome, Italië, om een democratische en politieke oplossing van de Koerdische kwestie te bereiken. Hiervoor wilde hij asiel aanvragen, een internationaal recht dat door de Verenigde Naties is geaccepteerd en door alle democratische landen werd ondertekend. Helaas werd dit recht, dat op gelijkheid is gebaseerd, genegeerd en niet op hem toegepast. Dit heeft ertoe geleid dat het vertrouwen van het Koerdische volk in de internationale gemeenschap is gebroken, omdat bekende machtige landen de algemeen-voorzitter van de Koerdische Arbeiderspartij opzettelijk aan Turkije uitleverden. Dit kan tientallen jaren lang een negatieve invloed op de burgeroorlog tussen Koerden en Turken hebben. Op 15 februari 1999 is zonder meer duidelijk geworden dat de algemeen-voorzitter van de Koerden, Abdullah Öcalan, één is met zijn volk. In de vier delen van Koerdistan en overal elders ter wereld waar de Koerden leven werden grote betogingen georganiseerd. Maar veel mensen in de wereld begrijpen deze situatie nog niet helemaal. Waarom de Koerden plotseling massaal in verzet kwamen, en waarom tussen 9 oktober 1998 en 15 februari 1999 90 Koerdische patriotten, waarvan 76 namen bekend zijn, zichzelf in brand staken als protest tegen het internationale complot. Met hun acties gaven zij de betekenis van het complot aan. Ondanks dit alles is de Turkse Republiek bij haar standpunt gebleven en heeft zij de algemeen voorzitter van het Koerdische volk ter dood veroordeeld middels ophanging. Tijdens het, naar internationale rechtsnormen, onwettige proces voor de Rechtbank voor Staatsveiligheid (DGM) heeft de algemeen voorzitter van het Koerdische volk zijn verantwoordelijkheidsbesef getoond en een uitgebreid project voor een oplossing van de Koerdische kwestie gepresenteerd. Het project houdt in dat zonder het veranderen van de grenzen, de Koerden en de Turken samen kunnen leven in een democratische republiek met gelijke rechten voor iedereen. Dit project werd door de PKK geaccepteerd en tijdens een Buitengewoon Congres, waar de strategie werd veranderd, werd het oplossen van de kwestie op een politieke en democratische manier officieel gemaakt. Daarna werd het uitgebreide vredesproject publiek gemaakt en gelijktijdig, op 1 september 1999, werden de guerrillastrijders teruggetrokken tot buiten de grenzen van de Turkse Republiek. Hiermee werd getoond dat men vertrouwen heeft in het oplossen van de Koerdische kwestie via de democratische methode. In verband met de bovenstaande situatie heeft de PKK als een gebaar van vriendschap en vertrouwen twee vredesgroepen, één vanuit de bergen en de andere vanuit Europa, naar Turkije gestuurd. De twee betrokken vredesgroepen werden door de Turkse autoriteiten onmiddellijk tot 12 jaar celstraf veroordeeld. Dit is geen passend gedrag voor een land dat zich wil aansluiten bij de Europese Unie. Wij willen benadrukken dat men aan Koerdische zijde voorstander is van het aansluiten van de Turkse Republiek bij de EU, maar het moet duidelijk zijn dat de Turkse grondwet moet worden aangepast in overeenstemming met de universele mensenrechten. De Koerdische kwestie is niet alleen een zaak van de Koerden, de internationale gemeenschap heeft tenminste een morele verantwoordelijkheid om tot een oplossing van de kwestie bij te dragen. Verder betekent een oplossing van de Koerdische kwestie gelijktijdig stabiliteit in het Midden-Oosten, waardoor een belangrijke stap wordt gezet richting wereldvrede. Tegenwoordig tracht men voor problemen een vreedzame oplossing te zoeken. Echter de partij van Talabani, YNK, probeert met steun van de VS en de Turkse Republiek de PKK tot oorlog te dwingen. Ondanks de publicatie van het Nationaal Vredesproject wordt de PKK aangevallen. Dit betekent dat sommige vijandige groepen niet tot vrede willen komen omdat zij hun inkomen uit de oorlog betrekken. Tenslotte, ondanks alle door het internationale complot ondermijnde vredesactiviteiten, moet het duidelijk zijn dat zonder stabiliteit in het Midden-Oosten, er ook geen sprake kan zijn van stabiliteit in de wereld. Tegen alle blokkades in zetten het Koerdische volk en haar leiding hun vredesproject door, daarom roepen wij alle democratisch gezinde mensen en organisaties op om hun verantwoordelijkheid te nemen en een vreedzame oplossing actief te ondersteunen. Om te komen tot een duurzame oplossing van de Koerdische kwestie, gesteund door de Turkse bevolking, hebben wij de onderstaande eisen opgesteld die moeten leiden tot minimale rechten:
(*) Kon Kurd: 02-10-2000. Uit: Tweewekelijks info-bulletin samengesteld door de Stichting Initiatiefgroep Kurdistan en de Federatie Koerden in Nederland, Jaargang 1, no 2, 01-15-2000. Het bulletin wordt gratis verspreid naar de media en organisaties die zich bezig houden met de Koerdische kwestie. Voor informatie over de Informatiedienst Koerdistan-Nederland kunt u contact met ons opnemen via het volgende e-mail adres: mailto:kicadam@xs4all.nl |
