Wapens tegen de Palestijnen?

IAC eist onderzoek

Door John Catalinotto en Sara Flaunders (*)

Het effect van dum-dum kogels en CS-gas is onmiddellijk en duidelijk. Het gevaar van radio-actieve en giftige VU-wapens is een verdergaande misdaad met een schadelijk lange-termijneffect, niet alleen voor militairen en burgers in de naaste omgeving, maar in een groot gebied - en een effect voor het milieu in brede zin, zoals duidelijk is gebleken uit het massale gebruik van VU-wapens in Joegoslavië en meer nog in Irak.

Het eigen onderzoeksteam van het IAC zag op 1 en 2 november j.l. dat Israëlische oorlogshelikopters dichtbevolkte gebieden onder vuur namen. Volgens het internationaal recht zijn dergelijke aanvallen op burgergebieden oorlogsmisdaden - zoals ook de lange-termijnafbraak van het milieu ten gevolge van VU-besmetting.

Bewustmakend onderzoek, publieke oproep en massaprotesten tegen het gebruik van VU-wapens kunnen deze misdaad tegen de menselijkheid doen stoppen. Dit artikel wil met feiten aantonen dat het waarschijnlijk is dat de Israëlische strijdkrachten VU-wapens gebruiken in de bezette gebieden. Wij weten dat Israël VU-wapens heeft en dat de bepantsering van Israëlische tanks versterkt is met VU. De IAC doet een beroep op wetenschappers, doktoren en militairen die weet hebben van het gebruik van VU-wapens, om het definitieve bewijs te leveren, dat Israëlische strijdkrachten ten minste VU-wapens uitgetest hebben in hun aanvallen op Palestijnse kantoren en huizen. Ook roepen wij milieu- en andere organisaties op om de autoriteiten ter verantwoording te roepen.

Verder wil dit artikel aantonen dat - na aanvankelijke ontkenning door het Pentagon of door de regering van de Verenigde Staten van het afvuren van test-VU-wapens in Puerto Rico, Okinawa, Panama en Zuid Korea - publicaties en het openlijk druk uitoefenen erkenning hebben afgedwongen en in enkele gevallen hebben geleid tot het stopzetten ervan. In Kosovo en Joegoslavië en in de Perzische Golf-regio heeft deze druk geleid tot internationaal onderzoek en tot rechtszaken tegen het gebruik van VU-wapens.

Verarmd Uranium hoort tot het wapenarsenaal van Israël

De IAC-delegatie was er getuige van, dat Israëlische helikopters, door de mensen beschreven als Apache-helikopters uit Amerika, kogels en granaten afvuurden op doelen in en rondom Ramallah op 1 november. Zij onderzochten daarna een klein kantoor, gebruikt door de Fatah-organisatie, dat door de projectielen werd getroffen en verwoest. De volgende dag zagen zij mitrailleurs die vanaf tanks schoten op Palestijnse jongeren in Ramallah, slechts gewapend met stenen en katapulten. Ook bezochten ze een Fatah-kantoor nabij Nablus, door Israëlische raketten getroffen de nacht ervoor.

De leden van de IAC-delegatie verzamelden granaatscherven en metaalsplinters ter plaatse. Toen zij aanstalten maakten om te vertrekken van Ben Gurion Airport in Tel Aviv, werden zij aangehouden, gefouilleerd en ondervraagd. De granaatscherven en metaalfragmenten werden in beslag genomen. Omdat dit een eigen test door het IAC verhinderde, maakte dit de IAC- leden meer achterdochtig over het gebruik van VU-wapens door de Israëliers en hun poging om dit geheim te houden.

Vanwege zijn hoge gewicht wordt VU ook gebruikt voor stabilisatie en voor het uitbalanceren van vliegtuigen (zoals het EL Al-toestel dat in de Bijlmer neerstortte, nvdr) en raketten, o.a. de Tomahawk kruisraket. Bij explosie van de raket en bij het neerstorten van het vliegtuig verbrandt het VU en komt vrij in de lucht, zoals bij de inslag van VU-granaten in staal. Ook wordt VU gebruikt voor de bepantsering van tanks, zoals bij de M1- Abramtanks, gebruikt door Amerika en Israël. Na 32 volle dagen of 64 halve dagen zal de hoeveelheid straling waaraan het hoofd van een tankbestuurder blootstaat de norm overschrijden, die is vastgesteld voor de jaarlijkse dosis die het menselijk lichaam mag krijgen van een kunstmatige radio-actieve bron.

Hetzij door granaten of door metaalsplinters van oprukkende tanks zal radio-actief materiaal terechtkomen op het land, in het water en in de voedselketen, tot besmetting van de dichtbevolkte West Bank en de Gaza regio, waar water schaars is. Opzettelijke radio-actieve besmetting is een misdaad tegen de bevolking en een bedreiging van de streek voor toekomstige generaties.

Volgens de LAKA-stichting in Nederland heeft het Israëlisch leger voor het eerst VU-wapens gebruikt in de oorlog van 1973 op aanwijzing van Amerikaanse adviseurs. Ook een rapport uit 1995 over de milieupolitiek van het Amerikaanse leger vermeldt eerdere bevestiging dat Israël een van de landen is met VU in zijn wapenarsenaal. Verder behoren daartoe ook Bahrain, Egypte, Frankrijk, Griekenland, Koeweit, Pakistan, Rusland, Saoedi-Arabië, Taiwan, Tailand, Turkije, Engeland en de Verenigde Staten.

Dit werd opnieuw bevestigd in de Christian Science Monitor, de Jerusalem Post, de San Francisco Chronicle en andere bladen.

Israël heeft een kernwapenprogram, slechts overtroffen door de vijf grote kernmogendheden. Na de onthulling van dit program werd Mordechai Vanunu, een kernwapenspecialist, ontvoerd door de Mossad en wordt hij al 14 jaar in eenzame afzondering gehouden.

Gezien Israël's eigen kernenergieprogram en zijn sterk ontwikkelde wapenindustrie is het hoogst waarschijnlijk dat Israël zelf VU-ammunitie produceert. Het Rafaël-bedrijf in Israël wordt in talrijke berichten genoemd als zo'n producent. Maar zelfs als dit niet het geval is, kan Israël beschikken over VU-wapens, geïmporteerd uit Amerika.

(*) Van het Verarmd Uranium (VU) voorlichtingsproject van het International Action Centre (IAC)

Vertaling Thomas Janssen