Gedicht 1 Rudy Musters 17 januari tien jaar geleden In het jaar 1991 zetten de Amerikanen en hun bondgenoten de meest gesofistikeerde wapens in tegen Irak. Een verhouding van 182 tegen één. Zij bombardeerden het land tot een groot uranium-veld. Ging het om de olie alleen, het zwarte goud dat wereldwijd machines doet draaien? Het land ligt nu stil - de handel verbroken. Van brood kan men dromen. Waar moet je op deze wereld zijn? In Den Haag is een tribunaal. Daar spreekt men recht, uit hoofde van de sterkste. Daar wordt gewogen met uranium-maten. Het soortelijk gewicht zwaarder dan lood. Daar heerst de reus Eenoog en ziet de helft van het recht door de vingers. Onder auspiciën van de VN wurgde het embargo anderhalf miljoen Irakezen. Deze terreur gaat nog steeds door.

Gedicht 2 Rudy Musters Afvalmarkt In verenigd Europa waart de gekke koeienziekte. Stapje voor stapje, na het eten van een BSE lapje sterft langzaam maar zeker het zenuwgestel. In verenigd Europa waart leukemie en in geheel Joegoslavië slaat het toe. Stapje voor stapje, blootgesteld aan verarmd uranium sterft langzaam de mens, het schaap, de koe. Beide ziekten ontsproten uit een dolgedraaid systeem de één wordt getroffen door straling de ánder door het voer. Niks aan de hand, zeggen de generaal en het kapitaal, de vrije markt is immers liberaal. De alarmbel wordt beslist niet geluid men houdt de kiezen op elkaar. Of de mens sterft aan straling of BSE, de kapitalistische WC is bepaald groot. Een smakeloze spoeling vloeit door het hele systeem. Ongezonde producten, geen rund, kip of schaap is meer veilig. Het liberale-kapitalistisch systeem vervuilt en schept andere ziekten. Het treft de wereld, moeder aarde.