Schending mensenrechten in de VS

Van redactie buitenland

Al meteen in de openingszin stelt het rapport veelzeggend dat er voor de regering van de VS aan het eind van het jaar 2000 "nauwelijks blijk is van enige binnenlandse erfenis aangaande mensenrechten."

Zoals steeds voorkomt in de wereldgeschiedenis, tonen de VS een blijvende afkeer om zichzelf te beschouwen als deel van de mensengemeenschap. Terwijl men zichzelf superieur acht, als iets speciaals, niet gebonden aan de gangbare gedragsnormen, de elementaire ethische normen en internationale mensenrechtenverdragen, "maakt men weinig vorderingen in het accepteren van internationale maatstaven aangaande mensenrechten".

De meeste VS-leiders in het jaar 2000 "bleven dan ook óf onwetend over hun mensenrechtenverplichtingen óf zij namen er genoegen mee deze te negeren."

Het mondiale rapport 2001 haalt de fascistische praktijk naar voren in het Amerikaanse politie- en gevangenissysteem tot en met gelegaliseerde en geheimgehouden moorden en martelingen. "Evenals in voorgaande jaren kwamen schendingen van mensenrechten veelvuldig voor in het rechtssysteem, zoals politiegeweld, rassendiscriminatie in de ongelijke manier van opsluiting, vernederende condities bij hechtenis en door de staat bekrachtigde executies, zelfs van jeugdige daders en geestelijk gehandicapten.

Het rapport ontmaskert ook het feitelijk niet-bestaan van vrije vakbonden in de VS, waar "uitvoerig gedocumenteerde schendingen van mensenrechten eveneens omvatten de schendingen van arbeidersrechten, discriminatie tegen homo's en lesbiennes in het leger en het misbruik van migrantenkinderen als boerenknecht."

Het mondiale rapport aangaande mensenrechten schrijft dat de VS er zelfs niet aan denken zich te hervormen en internationale normen aan te nemen, maar men probeert deze normen te herschrijven overeenkomstig eigen smaak. Om twee conventies van de Verenigde Naties te ondertekenen "legde men verklaringen voor over het volgen van de conventies tegen martelingen en andere wrede, onmenselijke en vernederende behandelingen en/of straffen",maar dan volgt: "de V.S. lieten na om de doorslaggevende slapheid te erkennen in wetten en uitvoering daarvan om het recht te beschermen op vrijwaring van marteling en van wrede, onmenselijke en vernederende behandelingen en om de hindernissen weg te nemen die verdachten ten onrechte ondervinden bij hun rehabilitatie. Eveneens werd nagelaten om openlijk de misbruiken bloot te leggen van gedetineerde mannen, vrouwen en kinderen overal in de Verenigde Staten".

Elders lezen wij nog: "Het rapport (door de VS overhandigd aan de Verenigde Naties) verbloemt ook de gevolgen van de restricties, de uitleg en de verklaringen van de VS bij het aannemen van de conventie.

De VS gaven een andere betekenis aan 'marteling' zoals door de Conventie veroordeeld, door hieronder alléén te verstaan wat al door de Grondwet van de VS verboden was en met enkele uitzonderingen buiten beschouwing te laten de mentale foltering die niet met lichamelijke marteling samengaat. Er werd ook verklaard, dat men aan het verdrag geen rechten kan ontlenen en vervolgens weigerde men het in de wetgeving op te nemen met als gevolg dat bewoners van de VS zich niet kunnen wenden tot het gerechtshof om bescherming te krijgen voor de in het verdrag genoemde rechten. De Verenigde Staten weigerden feitelijk de wetgeving te veranderen om deze op internationaal niveau te brengen".

Bron: Human Right Watch, World report 2001, Washington, 7-12-2000. Vertaling Thomas Janssen.