Wordt kapitalisme antifascistisch?

Waarom de antinazi-campagne 'van boven' huichelarij is

Door Kurt Gossweiler

Dit is het derde deel van een analyse van Kurt Gossweiler, die Manifest de komende periode zal plaatsen in een reeks over vragen van antifascistische bondgenootschappen.

Waarom de campagne en waarom juist nu?

Dit alles doet de volgende vraag ontstaan: Waarom nu deze campagne "anti-extreem-rechts" en waarom juist nu? Omdat het lijkt alsof het aantal aanslagen door nazi-vechtersbazen de laatste tijd met sprongen omhoog is gegaan.

Maar wie kan dit beoordelen? "Wat wij ervan weten is, dat jarenlang de zaak werd gebagatelliseerd, schoongepraat en verdoezeld", aldus de KAZ. (Kommunistische Arbeiter Zeitung) (15) En in het laatste nummer van 'Rotfuchs' stelt kameraad Joachim zeer terecht de volgende vraag: "Waarom gaan ze er nu op los, terwijl nog helemaal niet zo lang geleden degenen die waarschuwden voor een doorbraak van neobruin in de maatschappij, werden afgeschilderd als mensen die er hun beroep van maken om te overdrijven, met verwijzing naar de onwankelbare Duitse democratie?" (16) Het zal heus wel zo zijn, en daar ben ik bijna wel zeker van, dat de neonazi's in de afgelopen jaren meer aanhangers hebben gekregen. Wij hebben onze lessen uit de geschiedenis allang geleerd: massale werkloosheid, verlies aan toekomstperspectief, afbraak van de sociale sector tot aan de armoedegrens zijn gewoon ideale voorwaarden voor het ontkiemen van het zaad van fascistische demagogen onder de massa, vooral onder jongeren zonder hoop en zonder enig houvast.

Maar: de nazi's en hun misdaden zijn alleen dan een bron van zorg voor onze regeringsleiders en de leidende figuren in het bedrijfsleven, als zij het heilige der heiligen van de kapitalistische wereldorde in gevaar brengen, namelijk het genereren van winst. Ze zullen het nooit openlijk toegeven, maar uit hun uitlatingen kunnen wij dat zonder meer opmaken.

Onder meer wanneer Hans-Olaf Henkel, voorzitter van het Duitse verbond van ondernemers in de industrie, op een symposium van de vereniging op 24 september verklaart dat de Duitse industrie in de strijd tegen vreemdelingenhaat en extreem-rechts kleur moet bekennen. Duitsland moet openstaan voor de wereld want het is economisch afhankelijk van het buitenland, iedere derde werknemer werkt in de export en vanwege het gebrek aan arbeidskrachten moet de tolerantie op immigratie groter worden. Schilly, minister van Binnenlandse Zaken, verklaarde tegenover de Duitse editie van de Financial Times, dat bij immigratie natuurlijk alleen gedacht wordt aan immigranten die welkom zijn: Duitsland is gebaat bij immigratie, maar ze moet wel in overeenstemming zijn "met de politieke, economische, culturele en demografische belangen van het land". (17) En wat er schuil gaat achter de "oorlogsverklaring" tegen "extreem-rechts" werd ons duidelijk door de woorden van de sociaal-democratische minister-president van Sachsen-Anhalt: "Wij moeten oppassen, dat deze incidenten niet een gevaar worden voor onze economische positie". (18) Maar waarom werd deze campagne precies tijdens het zomerreces opgestart? Was dat misschien alleen maar om de komkommertijd te overbruggen, net als de campagne over vechthonden? Als we dit als uitleg zouden geloven, zouden we er glad naast zitten. Deze campagne werd niet per toeval opgestart op een tijdstip dat het Duitse imperialisme heel speciaal behoefte heeft aan het verminderen van de scepsis en het wantrouwen in het buitenland aangaande de toestanden in Duitsland en de Duitse politiek. Het is enerzijds een noodzaak geworden in het licht van de terechte verontwaardiging in het westelijke buitenland en het oostelijke buurland over de schaamteloze Duitse chantagepraktijken tijdens de onderhandelingen over schadeloosstelling voor de mensen, die in de Tweede Wereldoorlog, hoofdzakelijk ten behoeve van Duitse concerns, uit de bezette gebieden werden weggesleept en aan dwangarbeid werden onderworpen. Otto von Lambsdorff, die voor Duitsland door Schröder als leider werd benoemd, staat reeds lang bekend als een ijskoude, wrede vertegenwoordiger van de belangen van het Duitse monopolistische kapitalisme; met zijn leiderschap in de onderhandelingen heeft hij de nazi-strategie van liquidatie door werken naar de tijdgeest vervangen door de strategie van reduceren van het bedrag aan schadeloosstelling, door het vertragen van het begin van uitbetaling, totdat de meesten van de overlevende "rechthebbenden" - toch al zeer gering in aantal - zijn overleden.

En dat is anderzijds noodzaak geworden omdat het Duitse imperialisme in de concurrentiestrijd met vooral het VS-imperialisme op het gebied van de elektronica hopeloos achterop is geraakt, omdat de "leidende figuren in het bedrijfsleven" hebben geslapen in plaats van tijdig de vereiste vakmensen op te leiden en nu wanhopig op zoek zijn naar buitenlandse vakbekwame lieden. Ze hoopten met hun 'green card'-project in een kort tijdsbestek 20.000 vaklui naar Duitsland te kunnen lokken en moesten nu verbaasd en ontsteld constateren dat de hooggekwalificeerde Indiërs en andere "Aziaten" een grote boog maken om Duitsland heen en zich liever in andere landen vestigen. Het praatje gaat rond in de wereld dat 'kleurlingen' in Duitsland de kans lopen op klaarlichte dag en midden op straat in elkaar geslagen te worden. Maar het gaat, als men dieper spit, om nog veel meer. Het gaat er enerzijds om dat het Duitse imperialisme er met man en macht naar streeft zijn positie in de leiding van Europa onaantastbaar te maken en alles als lastig beschouwt dat daar tegenin gaat; en anderzijds gaat het erom, dat de door Duitsland gedomineerde Europese Unie gewikkeld is in een machtsstrijd met de VS, die nu nog sterk versluierd is. In deze strijd probeert het VS-imperialisme met alle mogelijke middelen zijn positie van wereld-hegemonie veilig te stellen; tot deze middelen behoren zowel de eisen van schadeloosstelling voor de dwangarbeiders, die door de VS met boze opzet pas na de ondergang van de Europese socialistische landen met veel nadruk werden geëist - want de betaling door Duitsland moet vooral naar de VS gaan en niet bijvoorbeeld naar de buurlanden van Duitsland in het oosten! alsook de valuta-oorlog door de VS tegen de Euro. Kortom: De plotselinge "schrik over de golf van extreem-rechtsgeweld" en de "vaste wil om er drastisch tegen op te treden, teneinde de mensenrechten en de waarden van het Avondland te verdedigen", zijn slecht gespeeld derderangstoneel. "Veiligstellen van de vesting Duitsland", met andere woorden: Veiligstellen van de voorwaarden voor het ongestoord vergaren van maximale winst - dat is het werkelijke belang van de heersende klasse in deze kapitalistische wereldorde. Als daarvoor de fascisten nodig zijn, worden ze aan de macht geholpen. Als ze daarbij een storende factor zijn, worden de bruine vechthonden kort aangelijnd.

Noten:

15. 'Kommunistische Arbeiterzeitung', Nürnberg, nummer 296, blz. 32.
16. "Wird aus dem Saulus ein Paulus?" door dr. Hans Joachim, in 'Rotfuchs', nummer 32, september 2000.
17. Citaat uit 'Neues Deutschland' van 25 september 2000, blz. 4.
18. Arbeiterstimme, blz. 3.

Vetaling Toos Plug