|
Elders in Groot-Brittannië werd wel weer actie gevoerd. Actievoerders demonstreren: "Trident is illegaal, het is een moordwapen: weg met Trident" en worden vervolgens opgepakt. Tegen solidaire volksvertegenwoordigers worden maatregelen overwogen. Bij de Britse post rommelt het ook. Hoewel (wilde) stakingen hun doel wel bereiken is er nog steeds geen zicht op dat er een werkbare situatie zal ontstaan bij de Royal Mail. Er zullen daarom ook nog wel vele stakingen volgen dit jaar. Elders in Groot-Brittannië werd ook weer actie gevoerd. Zo wisten tegenstanders van Trident op 5 april het Schotse parlement enige tijd stil te leggen. De actievoerders hadden zich tijdens het wekelijkse vragenuurtje met de premier van Schotland (Henry Mcleish, maar op 5 april werd hij vertegenwoordigd door vice-premier Jim Wallace) vastgebonden aan de reling van de publieke tribune. Op het moment dat het vragenuurtje startte, begonnen de actievoerders luid protestliederen te zingen en ontvouwden ze spandoeken met de tekst: "Trident is illegal, it kills: get rid of Trident" (Trident is illegaal, het is een moordwapen: weg met Trident). Bovendien gooiden ze papiertjes met protestteksten naar de parlementsleden. Voorzitter Sir David Steel zag zich hierop genoodzaakt de vergadering te schorsen en riep de hulp in van de politie. Nog voor de politie arriveerde hadden een aantal parlementsleden van de SNP (Scottish National Party) en de SSP (Scottish Socialist Party) zich al bij de actievoerders aangesloten, tot woede van de heren Steel en Wallace. De politie arresteerde de actievoerders die in een politiebusje werden afgevoerd. Tegen hen is proces-verbaal opgemaakt. Naar aanleiding van vragen van de Tories liet de voorzitter tevens weten dat hij een onderzoek zal starten om te kijken of tegen de parlementsleden, die zich openlijk bij de actievoerders hadden aangesloten, disciplinaire actie kan worden ondernomen. Steel noemde de betreffende parlementsleden onprofessioneel en vond hun gedrag onbetamelijk, niet bij hun functie passend en ondemocratisch! In de pers lieten de parlementsleden echter weten geen spijt te hebben van hun actie. Ook op andere plaatsen in Schotland werd er actie gevoerd. Van 26 maart tot en met 28 maart hebben medewerkers van de Royal Mail (de post) gestaakt. Het betrof een wilde staking die begon in Strathclyde maar al snel werd overgenomen door Edinburgh en even later de rest van Schotland. De staking begon toen vrouwelijke werknemers wegliepen uit het sorteercentrum Strathclyde. Zij protesteerden hiermee tegen de, in hun ogen, te lichte straf die hun manager Scott Cumming kreeg, naar aanleiding van zijn seksuele intimidatie van vrouwelijke werknemers. Toen Cumming na korte afwezigheid weer aan de slag ging was de maat voor de vrouwen vol. Nog geen uur na de protestactie van de vrouwen besloten ook de mannelijke werknemers uit solidariteit het werk neer te leggen. Hun solidariteit werd niet veel later dus ook gevolgd door de rest van Schotland, met als gevolg dat het totale postverkeer drie dagen plat lag totdat Cumming weer op non-actief werd gesteld. Weliswaar was ongenoegen over het gemak waarmee Cumming weer aan de slag kon de directe aanleiding van de staking maar eigenlijk gaat het conflict veel dieper. Het vertrouwen tussen het management en de werknemers is volledig weg. Er bestaat onderling wantrouwen en daardoor is de werksfeer bij de post allesbehalve prettig. Veel werknemers geven aan met angst naar hun werk te gaan. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er bij de Royal Mail het afgelopen jaar bij herhaling wilde en dus illegale stakingen, werden gehouden. De Post mag de stakers volgens de wet ontslaan maar durft dit niet omdat de solidariteit tussen werknemers groot is. Dat bleek bijvoorbeeld al toen werknemers van het sorteercentrum in Caernarfon, Wales, op 31 maart het werk neerlegden uit protest tegen een ontslagen medewerker. De staking was kort en succesvol. Ook in Wrexham werd er in maart gestaakt toen een werknemer door de post werd ontslagen. De medewerkers van de post geven met hun wilde stakingen een duidelijk signaal naar het management dat zij niet bang zijn ontslagen te worden en niet over zich laten lopen. Hoewel de wilde stakingen hun doel wel bereiken is er nog steeds geen zicht op dat er een werkbare situatie zal ontstaan bij de Royal Mail. Er zullen daarom ook nog wel vele stakingen volgen dit jaar. Volgens cijfers van de Britse vakbonden hebben de medewerkers van de post de afgelopen jaren het meest gestaakt, zowel met als zonder steun van hun vakbond. Wat dat betreft zijn ze een goed voorbeeld voor andere werknemers Bronnen: SSP-Bulletinboard, BBC News, The Courier, The Scotsman. |