Voor de Californische Kareema Mosi (22) wordt een droom werkelijkheid; zij kan het nauwelijks geloven: "Ik voel mij helemaal opgewonden en o zo dankbaar dat ik ben toegelaten tot de medische school", zegt zij. "Al jarenlang heb ik er naar uit gezien om dokter te worden. Maar voor een studie in Amerika, als je daarvoor geld moet lenen, is dat een klein fortuin! Het zou bar moeilijk zijn als je moet werken in een gemeenschap waar de voorzieningen slecht zijn en je tegelijkertijd veel zorgen hebt vanwege je schulden."
In Cuba zal de gehele scholing van Kareema Mosi, ook kost en inwoning voor het zesjarige programma, geheel kosteloos zijn. Meer dan 2.300 studenten uit 23 landen - vooral Latijns-Amerikaanse en Caribische - zijn reeds ingeschreven aan de medische school. Ook zij studeren kosteloos. De school is gesticht tijdens de nasleep van de verschrikkelijke orkanen die in 1997 veel dodelijke slachtoffers maakten en uitgebreide schade aanrichtten in Midden-Amerika. Maar dit is voor het eerst dat VS-studenten tot dat programma worden toegelaten. Een grotere groep zal in augustus worden ingeschreven. Castro zei in Riverside: "Wij zijn bereid een aantal studiebeurzen te verlenen aan arme jongeren die het zich niet kunnen veroorloven 200.000 dollar te betalen voor een medische opleiding in de VS."
Cuba's politiek van internationale medische ondersteuning - en nu ook een medische school - is legendarisch. Sinds Cuba haar eerste internationale brigade van 56 medici naar Algiers zond in mei 1963, zijn er meer dan 57.000 dokters en verplegend personeel, uitgezonden overal ter wereld naar elk continent. Dat is een groter aantal dan dat van de Wereld Gezondheidsorganisatie.
Nu is deze vorm van solidariteit ook uitgebreid tot VS-studenten die niet alleen medicijnen willen studeren, maar ook dienstbaar willen zijn waar het vooral nodig is, in arme buurten in de VS.
Mosi studeerde biologie aan de universiteit van Californië in San Diego. Voor drie jaar was zij diergeneeskundig assistent. Zij zegt: "Ik gaf er de voorkeur aan met mensen te werken, ik ben geïnteresseerd in wetenschap en in het leven en hoe het allemaal werkt."
Zij was ook stagiaire aan de medische school in Yale in het medische opleidingsprogram voor minderheden. Maar zij was teleurgesteld in haar stage: "Ik dacht, medisch werk is werken met mensen, maar daar leek het allemaal zo onpersoonlijk, net een transportband voor patiënten". Toen las zij op haar school een e-mail van een Afrikaanse studentenvereniging. Daarin stond een folder van Pastors for Peace die er zorg voor draagt dat er bekendheid gegeven wordt aan de Cubaanse medische school en dat de acceptatie daarvan groeit in de VS.
Mosi voelt dat haar opleiding in Cuba geschikt is voor haar doel om huisarts te worden, omdat de overgrote meerderheid van doktoren in Cuba een huisartsenpraktijk heeft. "Ik wist tot nu toe niet veel van Cuba af. Nu weet ik dat Cuba, met zo weinig financiële armslag, toch zorg draagt voor kosteloze medische zorg voor haar volk. Dat zie je niet in de VS. Ik hoop dan ook dat onze ervaringen leiden tot groei in culturele bewustwording en begrip voor Cuba".
Gepubliceerd op 11 april 2001, vertaling: Thomas Janssen.