|
Een opsomming van deze fanatieke en beledigende uitingen, wars van elk ethnisch en geografisch begrip kan nuttig zijn voor de beoordeling van de politiek van deze regering, gekozen in een ergerniswekkend electoraal proces. Het meest conservatieve regeringsteam van de laatste 50 jaar met een duidelijke inzet om de klok terug te draaien naar een historische periode die al afgesloten is, zoals de periode van de Koude Oorlog en de wapenwedloop.
Laten we eerst kijken naar Europa: het recente bezoek van de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell aan het Elisée in Parijs, waar de Franse president hem te verstaan gaf dat noch hij, noch de Europese Unie erg gelukkig zijn met het besluit van het Witte Huis om de steun voor de internationale overeenkomsten van Kyoto in Japan in te trekken, overeenkomsten uit 1997 om noodmaatregelen te nemen tegen het broeikaseffect (CO2 uitstoot) dat de ozonlaag aantast, waarvan de VS vervuiler nummer één zijn.
Enkele conflicten in Azië: Japan, dat immers gastland was van deze klimaatconferentie, was ook ontstemd over de houding van Washington in februari, toen een onderzeeër van de VS een vissers-trainingsschip ramde in de eigen territoriale wateren, waarbij verscheidene studenten de dood vonden. Een incident dat, afgezien van de schending van Japans gebied, ook vermeden had kunnen worden als de VS snel en doeltreffend hadden gereageerd. China werd geconfronteerd met de aangekondigde verkoop van high-tech wapens aan Taiwan; de botsing tussen het spionagevliegtuig van de VS en een Chinese jager, waarvan de jonge piloot na de schietstoel gebruikt te hebben, niet meer teruggevonden is. In tegenstelling tot de Amerikaanse arrogantie, toonden de Chinezen begrip en edelmoedigheid toen zij op humanitaire gronden de 24 bemanningsleden van het vliegtuig van de VS, dat door schade een noodlanding moest maken op een Chinees vliegveld, lieten terugkeren. Het Amerikaanse antwoord op deze geste was een weigering zich te verontschuldigen, deze manier van spioneren te beëindigen en schadeloosstelling te bieden voor de familie van de omgekomen piloot. In plaats daarvan gaf de presidentiële adviseur Condoleezza Rice een verklaring uit, dat de VS de spionagevluchten voortzetten. En kortgeleden eisten het Congres en andere regeringsfunctionarissen, op de gebruikelijke arrogante toon, de teruggave van het kostbare, 80 miljoen dollar kostende vliegtuig. Onder dreiging van economische maatregelen, onder andere een versnelde levering van wapens aan Taiwan als de eis niet onmiddellijk werd ingewilligd.
Eveneens in Azië: de mentaliteit van de nieuwe regering ontging ook de Democratische Volks Republiek Korea niet. Pogingen van de laatste drie jaar tot hereniging met het Zuiden, een proces van vrede en ontwapening aan beide zijden van de 38ste breedtegraad, zijn gestuit op Amerikaanse onverschilligheid.
De Arabische wereld is in toenemende mate bezorgd over de brutale repressie en de volkerenmoord door de Tel Aviv-regering, die geleid wordt door Ariel Sharon. In het kader van internationale pleidooien om deze1e-eeuwse wreedheid een halt toe te roepen hebben de VS hun vetoebruikt in de VN-veiligheidsraad, daarmee een voorstel van de nietebonden landen blokkerend om een commissie in te stellen die eenverzicht zou maken van de feiten in deze regio van het Midden-Oosten.
Erger nog: Washington heeft Colombia zwaar bedreigd omdat dat land denstelling van deze commissie ondersteund had!
De situatie is nu zo dat zelfs landen in het Midden-Oosten die nauweanden met de VS hebben, hun ongenoegen niet onder stoelen of banken stekenver de systematische vernietiging die tot nu toe aan 600 Palestijnen enok aan teveel Israëliërs het leven gekost heeft.
Laten we dan eens naar de Verenigde Naties kijken: de voordracht van John D. Negroponte als ambassadeur van de VN is niet minder weerzinwekkend en verrassend. De beste manier om deze 'diplomaat', door Bush naar voren geschoven, te leren kennen is het lezen van een recente publicatie in de 'Miami Herald' van Frank del Olmo, correspondent in Midden-Amerika in de periode dat Negroponte In Honduras ambassadeur was.
Del Olmo schrijft over veel schandelijke dingen in dat land, waaronderxecuties en massamoorden omwille van de nationale veiligheid van de VS enegroponte zat daar tot zijn nek toe in. Hij verwijst ook naar de rolie deze 'ambassadeur' speelde in het 'Iran-contra'-schandaal. Hoe kanen man als hij in de vergadering van de VN spreken over humane enemocratische rechten, als zijn voordracht zou worden bekrachtigd dooret Congres?
Nog een voorval kan Bush op zijn conto schrijven. Hij heeft Ottoeich, ook betrokken bij het 'Iran-contra'-schandaal, voorgedragen ine functie van minister voor Latijns Amerika. Reich is een Cubaansemerikaan die sterke banden heeft met de Miami-maffia die de aanzet gaf tote Helms-Burtonwet. Hij is een overblijfsel van de Koude Oorlog en politici en journalisten uit Latijns Amerika zijn huiverig voor hem, die zij zien als een voorvechter van Uncle Sam's harde hand.
Ondertussen is er op het Afrikaanse continent geen hoop dat de nieuweresident in het Witte Huis bij de farmaceutische multinationals zalleiten voor acceptabele prijzen die medicijnen binnen bereik kunnen brengen voor landen als Zuid Afrika, of zal bevorderen dat deze landen deedicijnen zelf kunnen maken, voor bestrijding van de Aids-epidemie.
Afpersing in Genève; voordrachten van functionarissen met verdachtechtergronden; dreiging door te gaan met het ruimte-afweerschild; de reactionaire politiek in Israël blijven steunen; de aankondiging om depionage boven China voort te zetten; de Kyoto-milieu-overeenkomsten mete voeten treden; dat alles hoort bij de eerste 100 dagen van de Bush-egering. (Vertaling: Thomas Janssen)