Het Helms-Lieberman wetsontwerp tegen Cuba
Door Jane Franklin
Het volgende artikel bevat belangrijke informatie en een analyse, die nodig is om het Helms-Lieberman-wetsvoorstel te begrijpen. Neem de tijd om het zorgvuldig te lezen. Het is kort en 'to the point'. Let ook op de parallellen met Joegoslavië.
Het Helms-Lieberman-wetsvoorstel van de 'solidariteitsactie 2001' werd op 16 mei jl. uitgegeven en is nu aangeboden aan het Congres onder www.congress.gov. Sectie 8 van dit ontwerp verdient nauwgezette aandacht omdat hierin de kiem verscholen ligt van een speciale bejegening, als dit voorstel tot wet wordt.
Maar eerst iets over geld. Het wetsontwerp biedt 100 miljoen dollar gedurende vier jaar in diverse vormen van hulp aan Cubanen die actieve oppositie voeren tegen de Cubaanse regering. Dit is te vergelijken met een buitenlandse macht die 2,5 miljard dollar biedt aan dissidenten in ons land om de huidige regering in Washington omver te werpen. Dit soort omkoping hoort tot de kern van de vrije-markt-ideologie: 'democratie' kan gekocht worden.
Zoals het wetsontwerp aangeeft heeft de Helms-Burton-wet reeds de praktijk gelegaliseerd dat Cubanen op hun eiland door de VS-regering betaald kunnen worden. De nieuwe wet zou veel meer geld beschikbaar stellen: 25 miljoen dollar voor elk fiscaal jaar. Houd in je achterhoofd dat ieder die dergelijke hulp in ons land (de VS, red. M) zou krijgen, beschouwd zou worden als buitenlands geheim agent. Zoals van elk land kan ook van Cuba verwacht worden dat het zich verzet tegen pogingen van een buitenlands agentschap om de regering omver te werpen. Maar als dit tot wet wordt en Cuba zou daartegen ageren, dan hoor je de rechtse Cubanen 'in ballingschap' schreeuwen: 'schending van mensenrechten!' en 'leve de democratie!' en dat terwijl de huidige blokkade reeds het vijftigste jaar ingaat.
Sectie 8 van Helms-Lieberman: 'Noodmaatregelen om de democratie te ondersteunen'.
Eén van de doelen van de rechtse Cubanen en hun bondgenoten in Washington is Fidel Castro te arresteren en hem van diverse misdaden te beschuldigen. Jorge Mas Santos, de baas van de vermogende en meest invloedrijke Cubaanse ballingengroepering, was er bij toen het wetsontwerp in de Senaat aan de orde kwam. De laatste paragraaf omvat zes punten. Punt 6 zegt dat de president niet langer dan zes maanden nadat dit wet geworden is "de procureur-generaal opdracht zal geven om nauwgezet onderzoek te verrichten naar (1) de schuld van functionarissen van de Cubaanse regering bij de opzettelijke en van tevoren geplande aanval op de humanitaire vlucht van twee ongewapende 'Brothers to the rescue' op 24 februari 1996, waarbij vier doden vielen, en (2) de betrokkenheid van functionarissen van de Cubaanse regering bij ongeoorloofd drugstransport en het witwassen van zwart geld". Hetzelfde punt 6 zegt dat de president "alle wettelijke middelen zal gebruiken om de functionarissen van de Cubaanse regering, betrokken bij de voorbereiding, opdracht geven tot en uitvoering van bovengenoemde misdaden, te berechten. Deze paragraaf van het wetsontwerp wordt door de meeste media niet genoemd ofschoon het de geniepigste is.
Ook paragraaf 7 kreeg weinig aandacht. Die behandelt een uitzondering op de VS-handelssancties "voor de import van bepaalde Cubaanse producten gemaakt door onafhankelijke zelfstandige Cubanen, dat het veroorloofd is op 'een geval tot geval-basis' overschrijvingen te doen tot 1000 dollar per kwartaal door een persoon of groep, wonend in de VS, naar een persoon in Cuba ter ondersteuning van "ondernemersactiviteiten of activiteiten van een non-gouvernementele organisatie (NGO)." Ondanks de Platt-bepaling van 1901 die onderdeel werd van de Cubaanse grondwet, zou dit wetsontwerp, als het aangenomen wordt, alleen een VS-wet zijn, geen Cubaanse wet. Toch doet Washington of Cuba zich aan deze wet moet houden. Dit is het dilemma waarvoor het Cubaanse volk, dat de kans zou willen hebben om zijn eigen land te runnen, zich geplaatst ziet en mensen hier in dit land die daadwerkelijk een democratie in de VS willen vestigen. Tenslotte tonen opiniepeilingen aan dat de meerderheid in de VS de wens heeft om de betrekkingen met Cuba te verbeteren.
Jane Franklin, schrijfster van " Cuba and the United States: A Chronological History", (Cuba en de VS: een chronologische geschiedschrijving)
http://ourworld.compuserve.com/homepages/jbfranklins. Vertaling: Thomas Janssen