Moordaanslagen op Palestijnen veroordeeld

Een doodseskader genaamd regering-Sharon

Door Bert de Belder

 

 

Israël heeft 'als vergelding' voor een zelfmoordaanslag van de islamitische Jihad het PLO-hoofdkwartier in Oost-Jeruzalem aangevallen en gesloten. Niet logisch, want de PLO heeft niets met de Jihad te maken. Wél logisch, als je weet dat Israël een systematische politiek voert om al wat naar Palestijns verzet en Palestijnse staatsvorming ruikt uit te schakelen.

Israël zegt openlijk te zullen doorgaan met het vermoorden van Palestijnse leiders. Israëlische moordaanslagen zijn niet nieuw. Sinds de oprichting van Israël in 1948 heeft dit land zijn tegenstanders overal ter wereld aangepakt. In het begin van de jaren '70 van de vorige eeuw gaf de toenmalige socialistische premier Golda Meir de geheime dienst de opdracht de leiders van het Palestijnse verzet uit te schakelen. (1)

Wie door Israël verantwoordelijk werd geacht voor de gijzeling van zijn atleten tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München was binnen de twee jaar dood. Bewijzen waren overbodig. In juni 1981 werd Naim Khader, de PLO-vertegenwoordiger in Brussel, op zijn stoep vermoord. In 1987 onderging Abu Jihad, de militaire leider van de PLO, hetzelfde lot in Tunis. In 1996 doodde de Israëlische geheime dienst Hamas-kopstuk Yaha Ayyash. (2)

De geheime dienst schiet Palestijnse leiders neer, vuurt raketten op hen af, laat telefoons ontploffen, plaatst bommen onder hun zetel, laat auto's in de lucht vliegen, vergiftigt hun drinkwater...(3)

Volgens de Palestijnse Autoriteit tonen de Israëlische moordaanslagen "in welke mate de Israëlische regering een terroristische regering is geworden." (4) Gelijkaardige standpunten kwamen van de Egyptische regering die overigens gewoonlijk geen kwaad woord zegt over Israël: "De Israëlische regering is verworden tot een bende moordenaars." (5) De Israëlische vredesorganisatie Peace Now zegt: "De regering volgt niet langer de regels van de wettelijkheid en handelt eerder als een terroristische organisatie dan als een legitiem lid van de internationale gemeenschap." (6) Ook Amnesty International veroordeelt de praktijk van liquidatie van Palestijnse leiders. (7)

Zijn kinderen terroristen?

Israël zegt dat het zich moet verdedigen 'tegen terroristen'. Net zoals de nazi's in de oorlog represailles en moorden organiseerden tegen het verzet dat eveneens 'terroristisch' werd genoemd.

Maar wie zijn de terroristen? Eenderde van de meer dan vijfhonderd Palestijnse slachtoffers die al gevallen zijn onder Israëlische kogels en bommen, zijn kinderen en minderjarigen. Zelfs de zogenaamde gerichte aanslagen van Israël hebben het leven geëist van twee vrouwen in Bethlehem en twee kinderen en twee journalisten in Nabloes.

De Palestijnse Autoriteit heeft Israël een lijst van zestig Israëlische terroristen overhandigd met de vraag hen aan te houden. Het gaat om leden van Israëlische doodseskaders en groepen zoals het Comité voor Veiligheid op de Weg, die opereren onder het bevel van de geheime dienst Shin Beth en verantwoordelijk zijn voor de moord op onschuldige Palestijnse burgers. (8)

In feite is de regering-Sharon-Peres zelf één groot doodseskader dat het niet eens nodig vindt in de clandestiniteit te opereren maar, zeker van de stilzwijgende goedkeuring van de Verenigde Staten, in alle openheid zijn moorden aankondigt en uitvoert.

Israël laat de Palestijnen geen keuze. Marwan Barghouti, de populaire leider van de Tanzim (de gewapende arm van Fatah, de partij van Arafat) op de Westelijke Jordaanoever en zelf recent het doelwit van een Israëlische moordaanslag: "Wij kunnen niet anders dan de intifada tot het einde voeren. Dat betekent dat de Israëli's niet veilig zijn, ondanks hun soldaten, tanks, vliegtuigen en helikopters. Ik verzeker u dat die toestand niet zal veranderen tot Israël zich teruggetrokken heeft uit de gebieden die het sinds 1967 bezet houdt, met inbegrip van Oost-Jeruzalem." (9)

Noten:

  1. Le Soir, 31 juli 2001
  2. De Standaard, 6 augustus 2001
  3. Le Soir, 31 juli 2001
  4. Palestine Media Center, 6 augustus 2001
  5. Palestinian Information Center, 3 augustus 2001
  6. Peace Now, 1 augustus 2001
  7. De Standaard, 6 augustus 2001
  8. Palestine Media Center, 6 augustus 2001
  9. Le Soir, 7 augustus 2001.