Opvallend was dat een aantal partijen, zoals GroenLinks, de Socialistische Partij, SAVE (2 ex-SP raadsleden) en D66, niet aanwezig waren. Dit betekende dat de NCPN behoorlijk wat complimenten kreeg voor haar aanwezigheid. Er was heel wat belangstelling voor het Che-T-shirt dat de persoon achter de stand aan had, hoewel velen niet weten wat Che symboliseert. Het pamflet dat door twee personen voor de stand werd uitgedeeld, werd bijna door iedereen aangepakt. Op dit pamflet, geschreven door de NCPN-jongerengroep en de afdelingen Groningen en Twente, stonden twee eisen centraal: 'Onderwijs is een recht, geen marktwaar', en 'Beurzen omhoog, huren omlaag'.
De meeste studenten, vooral degenen die op deze markt een of ander baantje hadden, waren het hier roerend mee eens. Dit opende de mogelijkheid om te discussiëren over de manier waarop dit door de jaren heen, afhankelijk van de economische en politieke situatie, veranderd/verslechterd is. Meestal volgde dan de opmerking: maar hoe zit dat dan nu, want het gaat toch al jaren economisch zo goed? Opmerkingen waar wij op in haakten met voorbeelden van het roof- en oorlogszuchtige karakter van het kapitalisme, de politieke machtsverhoudingen en voorbeelden uit de strijd van voorzieningen voor de arbeidersklasse, de strijd voor het socialisme en het socialisme zelf als economische tegenhanger.
Deze conclusie is niet nieuw. Wel nieuw is de ervaring dat de groep die nauwelijks iets van ons weet, veel onbevangener en veel vaker op ons afstapt, vragen stelt en haar mening geeft. Reden genoeg om dit vaker te doen.