|
"Deze terroristische aanslagen hebben niets te maken met een politieke vrijheidsstrijd. Voor de daders, wie het ook zijn, kan niemand begrip, hoe weinig ook, opbrengen of zich solidair met hen voelen", aldus Heinz Stehr, voorzitter van de Duitse Communistische Partij (DKP), in een eerste verklaring.
"De gevolgen voor allen, die vrede, democratie en een meer rechtvaardige samenleving ter harte gaan, zijn op dit moment nog in het geheel niet te overzien." Eén ding echter staat vast: "Nu mag niet het uur van de wraak slaan of van militaire vergelding of misschien van verborgen blijdschap, maar die van een ommekeer naar versterkte pogingen tot een politieke oplossing van de conflicten in het Midden-Oosten. Wie op een kruitvat zit, moet de zaak niet nog meer aanwakkeren. Wij allen moeten waakzaam zijn en alert, zodat ook in ons land niemand het gunstige ogenblik kan misbruiken, om de politieke koers nog meer naar rechts te verleggen."
In de verklaring van de Duitse Bondscommissie voor Vredesvraagstukken wordt ernaar verwezen, dat "de dag van de meest verschrikkelijke aanslag, die de wereld ooit beleefde, tevens de dag is die door de Verenigde Naties werd uitgeroepen tot Internationale Dag van de Vrede." Op deze dag was de opening van de Algemene Vergadering van de VN in New York gepland. In de verklaring staat letterlijk: "Na deze verschrikkelijke aanslagen... is de wereld nu een geheel andere dan die wij tot nu toe kenden. Hoe zeer wij ook deze gruwelijke terroristische aanslagen veroordelen, hoe zeer wij ook rouwen om de vele onschuldige slachtoffers en ons medeleven betuigen aan de nabestaanden, hoe zeer wij ook hartstochtelijk hopen dat de verantwoordelijken hun terechte straf niet zullen ontgaan, evenzeer echter willen wij waarschuwen voor een overhaaste veroordeling en een misplaatste reactie."
De reactie van de getroffen supermacht, die reeds op 'de dag van de terreur' was te voorspellen, geeft absoluut aanleiding tot ernstige zorgen. Het commentaar in de 'Frankfurter Rundschau' luidde: "De VS zullen reageren met militair ingrijpen. Een strafexpeditie, zelfs naar het andere eind van de wereld, lijkt heel waarschijnlijk. Er zal een heropleving van de bewapeningswedloop plaatsvinden. De wereld zal kouder en oorlogszuchtiger worden." Ook Gabi Zimmer, voorzitter van de PDS, denkt dat de wereldvrede op het spel staat. Haar oproep aan de regering van de VS, "bij het opmaken van de balans uw reactie die hoge mate aan verantwoordelijkheid voor het behoud van de vrede mee te geven, die een supermacht als de VS betaamt", komt zelfs een beetje hulpeloos over.
Wat op 11 september in New York en Washington is gebeurd, was "geen irrationele aanval, geleid door haat, van een stel fanatici", ook al leiden alle sporen in de richting van Osama bin Laden, die in de jaren 80 door de CIA werd gefinancierd als 'nuttige gek' van het VS-kapitaal in de strijd tegen het 'rijk van het kwaad' van toen, de Sovjet-Unie. De doelen - het Pentagon, het World Trade Center en het ministerie van Buitenlandse Zaken - werden, ondanks de ontzetting over de perversiteit van denken, die hierachter zit, weloverwogen uitgekozen. Zij zijn een symbool van de machtscentra en regelcentrales van de nieuwe kapitalistische wereldorde. De actie moet lang van tevoren en nauwgezet in het geheim zijn voorbereid. De daders hebben hun actie zo professioneel gepland, gecoördineerd en koelbloedig uitgevoerd, dat twee van de best uitgeruste geheime diensten van de 'beschaafde wereld', de Mossad en de CIA, alsook het gehele militaire apparaat en de veiligheidsdiensten van de leidende wereldmacht, of er geen idee van hadden (?) of er niets aan konden doen (!). De motieven van de daders zijn onbekend, zolang de daders nog niet gepakt zijn. Maar één ding is duidelijk: deze actie is van geen enkel nut voor ieder die wil leven in vrede, democratie en sociale gerechtigheid.
Vooral de recente Duitse geschiedenis toont aan: hysterie over terroristen, zoals in de jaren 70, is heel gemakkelijk ontketend, maar de logica van geweld en tegengeweld ontwikkelt een eigen, moeilijk te beheersen, dynamiek. 'Anti-terroristen-noodwetten' leven langer dan de terroristen. 'De democratie in de waagschaal stellen' betekent, dat ze langdurig het loodje legt.
Globalisering van hysterie over terroristen en zware termen als 'oorlogsverklaring' en 'een aanslag op de geciviliseerde wereld' horen daarom niet bij de situatie, vooral niet gebezigd door vertegenwoordigers van 'geciviliseerde' staten, voor wier rekening zaken komen als bijvoorbeeld een staatsgreep in Chili, een oorlog in Vietnam, systemen van apartheid, fascistisch staatsterrorisme, twee wereldoorlogen en niet op z'n minst Auschwitz, het symbool van industrieel bedreven massamoord.
Van meer bezonnenheid getuigt en meer op zijn plaats is dan toch de conclusie van de Duitse Bondscommissie voor Vredesvraagstukken: "Een politiek, die effectief terrorisme wil bestrijden en er een einde aan wil maken, moet de sociale, politieke en ideologische voedingsbodem waarin het gedijt eraan ontnemen (...) Wanneer zal men eindelijk begrijpen, dat veiligheid vandaag de dag niet meer, door welke 'perfecte' militaire veiligheidsvoorzieningen dan ook, kan worden gewaarborgd? (...) Wanneer zullen politici, die nu weer naar meer uitgaven voor bewapening, wapens en soldaten verlangen, eindelijk begrijpen dat veiligheid pas dan bestaat als de veiligheid van de ander gewaarborgd is? Dat veiligheid tegenwoordig niet meer bereikt kan worden door militair ingrijpen, maar vooral door de sociale, economische, culturele en politieke maatregelen? Dat veiligheid uiteindelijk een zaak is van gerechtigheid?"
(*) Uit: Unsere Zeit - Krant van de Duitse Communistische Partij (DKP) - Extra editie - 12 september 2001. Vertaling: Toos Plug.
Wie wind zaait....Wie is niet geshockeerd en erdoor geraakt en wie begrijpt er iets van de terroristische aanslagen in de VS, die wij in woord en beeld in alle media konden volgen? Er waren vrouwen en mannen op weg naar hun werk, kinderen op weg naar school, vliegtuigpassagiers op reis - en allen hebben een gruwelijke dood gevonden. Terecht is het medeleven bij ons en overal in de wereld groot en van alle kanten worden deze lafhartige, terroristische aanslagen veroordeeld. De bondskanselier verklaarde meermaals, dat "Duitsland pal staat naast de Verenigde Staten" en "volledig solidair" is. En in de bondsdag, waarin steeds vaker gebazeld wordt over 'nationale identiteit' en de 'trots' van de Duitsers, was zelfs te horen "Wij zijn allemaal Amerikanen". Alhoewel wij ons met nadruk aansluiten bij het veroordelen van terroristische aanslagen - want zij betekenen geen verandering in politieke en sociale ontwikkelingen ten gunste van de werkende bevolking - willen wij toch niet zo ver gaan. Wij kunnen ons namelijk aan de ene kant heel goed inleven in de ontsteltenis over de laffe terroristische acties, omdat wij meeleefden toen de bommenwerpers van de NAVO Belgrado bombardeerden, huizen en fabrieken in de as legden en heel veel mensen in Joegoslavië gedood werden. Stond de bondskanselier toen niet aan de kant van de terroristen? Wij voelen ons echt solidair met de volkeren van deze wereld - onder meer met Vietnam, met Chili, met Zuid-Afrika, met de volkeren in het Midden-Oosten. Wie voerde de oorlog tegen Vietnam, wie ondersteunde het regime van Pinochet en dat van de Apartheid, wie verijdelde het uitvoeren van VN-resoluties in het Midden-Oosten? Zou de CIA niet allang de plannen voor een staatsgreep, die ze voor het wegwerken van politici en regeringen in heel wat landen uitwerkte en ook bijvoorbeeld het opleiden van Bin Laden, openlijk hebben moeten toegeven? Wie wind zaait, zal storm oogsten - aldus een bekend spreekwoord. Ja, de Verenigde Staten van Amerika oogsten nu, wat zij hebben gezaaid. Uitbuiting en onderdrukking, moord en terrorisme, vaak in 'het land van de onbegrensde mogelijkheden' uitgedacht, slaan nu terug als een boemerang. Niet de man in het Witte Huis krijgt er de rekening voor gepresenteerd, niet de FBI en de CIA, niet de opdrachtgevers bij de banken en op de hoofdkantoren van de multinationals, maar de meesten die nu de tol moesten betalen waren onschuldige Amerikanen. Wij zijn er helemaal voor om de "veroorzakers en zij die achter deze lage aanslagen zitten", zoals de kanselier het uitdrukte, "te achterhalen, te vervolgen en met kracht te bestrijden". Want het lijkt alsof de gebeurtenissen van 11 september 2001 een historische ommekeer betekenen. De kans bestaat, dat het vergroten van de kloof tussen rijk en arm met nog meer bruut geweld wordt uitgevoerd en de heerschappij over de wereld van de transnationale concerns meer dan ooit en nog krachtdadiger wordt bevestigd ten koste van de meerderheid van de wereldbevolking. Maar ook bestaat de kans, dat de beweging van de krachten van de anti-globalisering tegen deze aanspraak op de wereldheerschappij - zie de acties in Genua en de komende acties in Brussel - groeit. Aan het bundelen van alle anti-imperialistische krachten willen wij communisten graag actief deelnemen. Dat graaft de grond weg onder terrorisme en oorlog. (*) Uit: Unsere Zeit - Krant van de Duitse Communistische Partij (DKP) - Extra editie - 12 september 2001. Vertaling: Toos Plug. |