KPN, NS, UPC, en GATS
Ga mee naar Brussel om te demonstreren
Door Jan Cleton
Het gaat slecht met KPN, NS, UPC, om er maar enkele te noemen. Het verkwanselen van voormalige publieke bedrijven aan het kapitaal blijkt ondertussen niet alleen slecht te zijn voor het publiek, maar ook voor de aandeelhouders. Er rollen steeds meer koppen, ook aan het bestuurdersfront. Het is de hoogste tijd om nu in verzet te komen voor een andere politiek.
KPN-baas, Paul Smits, werd door het financierskapitaal, de banken, gedwongen op te stappen, als voorzitter van de raad van bestuur. Hij mag zich nu alleen nog bezighouden met het redden van de 'mobiele telefoontjes'. Bij de NS rommelt het nog stevig, voorafgaande aan een voorgenomen beursgang, en bij kabelaar UPC klagen klanten en aandeelhouders steen en been. De betrokken ministers tuimelen over elkaar heen in het aandragen van nog onzinniger oplossingen voor de problemen die zij in tweede instantie zelf veroorzaakt hebben. Want in eerste instantie ligt de oorzaak in en binnen de fase waarin het kapitalistisch systeem verkeert.
Winstmaken
Zoals gewoonlijk bij de burgerlijke geschiedschrijving worden debacles aan personen opgehangen. Paul Smits, die aantrad in een periode dat het 'niet kapot kon', zorgde ervoor dat KPN zich financieel verslikte in de betaalde miljarden voor UMTS-frequenties. Frequenties die al achterhaald lijken alvorens ze in gebruik genomen kunnen worden. Frequenties die door de overheid geveild werden en waar het financierskapitaal bij likkebaarde.
De man van telecom mocht plaatsmaken voor de man van de posterijen. Daar hebben de groot-aandeelhouders meer vertrouwen in. Bij de splitsing (voor de privatisering) van de PTT, werd het overheidsbedrijf opgedeeld in het winstmakende telecomgedeelte en de verlieslijdende posterijen. De man die het postgedeelte tot winst wist te brengen, ten koste van de publieksservice, mag nu hetzelfde kunstje gaan flikken bij KPN-telecom.
UPC
Wat betreft het Amerikaanse UPC heeft de Nederlandse overheid weinig in de melk te brokkelen. De publieksacties tegen dit bedrijf, door onder andere de TROS-consumentenrubriek Radar, hebben slechts weinig verbetering bewerkstelligd en kunnen achteraf slechts onder de categorie bliksemafleider ondergebracht worden.
De markt werkt dus ook niet zonder consequente en kapitaalkrachtige leiding. Alhoewel de voorstanders van die vrije markt ons anders willen doen geloven, blijkt die mogelijkheid beperkt te zijn tot diegenen die over voldoende kapitaal beschikken om via langdurige en kostbare rechtszaken hun belang te verdedigen.
De overheid is ook bijzonder onbetrouwbaar. Zij doet het voorkomen alsof de nationale politiek nog invloed op deze privatiseringspolitiek zou kunnen uitoefenen. Dit blijft dan echter wel beperkt tot de marge. Een marge die de GATS (Global Agreement on Treat Services, zie ook Manifest 16) niet principieel in vraag stelt.
GATS
Het grootkapitaal heeft bepaald dat alle overheidsbedrijven geprivatiseerd moeten worden. De grenzen van directe uitbuiting van de arbeidskracht zijn bereikt, ook globaal gezien, in verhouding tot de mate waarin er groei noodzakelijk is om het kapitalistisch systeem te laten voortbestaan. Het was dus noodzakelijk om de nog bestaande publieke bronnen aan te boren. Om alles wat nog op 'openbare' basis functioneerde, in eerste instantie overheidsbedrijven dus, tot winstbron voor het kapitaal te maken. De GATS-overeenkomst is in het kader van de globalisering overgenomen door de regeringen van alle 'rijke landen', zonder dat de zogenaamde democratische instituten - zoals parlementen - daar nog echt invloed op kunnen hebben. Al met al is er dus een lijn ingezet waarvan zelfs volksvertegenwoordigingen zeggen: "Het is toch niet tegen te houden". Deze uitholling van de democratie verdient de term 'fatalisme'.
Hoe verder?
Tijdens de komende mondiale 'toppen' - of ze nu onder de paraplu van Europa, Amerika, het IMF of de G8 vallen - zullen de belangen van het kapitaal verder uitgewerkt en in praktijk gebracht worden. Deze belangen zullen door de media, die financieel afhankelijk zijn, gebracht worden als algemeen belang.
'Onbetaalbaar' zal het kernwoord zijn. In dat kader zal de aanval verder ingezet worden op de pensioenen, op de gezondheidszorg, op het onderwijs, etc.
Als dit proces ongehinderd door gaat, zal het resultaat zijn dat een 'normaal leven' beperkt blijft tot een handjevol mensen. Het enige antwoord is massaal verzet tegen de kapitalistische globalisering, massaal verzet tegen pogingen van de VS en de rest van het Westen om de aanslagen in de VS te misbruiken om allerlei plannetjes om de bevolking te muilkorven met het doel de economische wurgplannen versneld te kunnen uitvoeren. Een goede gelegenheid om dit verzet vorm te geven is om deel te nemen aan de demonstraties in Brussel op 13, 14 en 15 december.
