Gedicht
Rudy Musters
Koffiedik kijken
Nog warm van de koffie en gekissebis
over het uursalaris, nemen de rechters plaats
en zoals de koffie zakt, zakken de rechters op
gelijke hoogte mee, hoe de koffie zich naar
beneden werkt.
Naar het schijnt moet men eerder naar het toilet,
dan van enige potten bier.
Met hectisch ongeduld staat ook de aanklager
te wiebelen, naar het schijnt van enige oorkommetjes
en pulletjes bier.
De aanklacht is nog steeds niet geformuleerd,
niemand weet waar het over gaat. De aanklager wel,
maar die staat dan ook in direct contact
met rechtelijke zwengels.
Het schijnt dat de aanklacht naar boven gepompt
moet worden. Het is te hopen dat er geen koffie
tussen zit of een stuk oud wc-papier.
De rechters schijnen een olifant te hebben gevangen,
waaraan ze de vraag stellen; Wat doe je hier?
Zicht op uitkomst is al bekend. Ze zien de bui al
hangen. Het is werkelijk een grote olifant met een
hele lange snuit en die blies het tribunale verhaaltje
de wereld uit.