Uit het reddingsplan van minister van Binnenlandse Zaken, David Blunkett, blijkt namelijk dat er geen sprake is van een volledige nationalisatie. Railtrack wordt omgevormd tot een zogenaamde organisatie zonder winstoogmerk (een stichting dus). Evenals het oude Railtrack zal ook de nieuwe organisatie aandeelhouders kennen. Naast de overheid gaat het hierbij om de commerciële vervoersbedrijven, vakbonden en belangenverenigingen van consumenten. Het valt te verwachten dat met name de vervoersbedrijven een stevige vinger in de pap zullen hebben, een vinger die ze tot nu toe hebben gemist.
In Glasgow heeft de gemeente een referendum uitgeschreven onder haar huurders. De bedoeling is dat die huurders ervoor zullen kiezen hun woning over te dragen aan de stichting GHA (Glasgow Housing Association), die de woningen op een efficiënte manier moet gaan beheren. Wat er precies onder efficiënt moet worden verstaan is niet geheel duidelijk. In andere plaatsen heeft het afstoten van sociale huurwoningen aan het bedrijfsleven geleid tot huurverhogingen van soms wel 600 procent. En voor de mensen die in de woningwetwoningen wonen is dat een enorm groot bedrag want het gaat hier om mensen met een zeer laag inkomen.
De reden voor het afstoten van woningen en het verhogen van de huur is dat de sociale woningbouw teveel geld zou kosten. En juist dat is onzin. Inderdaad hebben de meeste gemeentes nog schulden die ontstaan zijn als gevolg van sociale woningbouw, maar die schulden dateren over het algemeen uit de jaren vijftig en groeien al lang niet meer. En bij wie hebben die gemeentes de schulden dan? Het antwoord is over het algemeen, bij de overheid. Als de overheid er dus voor zou kiezen die schulden kwijt te schelden dan is er voor de meeste gemeentes geen enkele noodzaak om de woningen af te stoten of de lage huren te verhogen.
In Glasgow en Londen worden de huizen dan weliswaar niet afgestoten naar het bedrijfsleven maar naar een stichting, ook daar schieten de bewoners echter weinig mee op. Het is nu al bekend dat die stichtingen een huurverhoging zullen doorvoeren en het aantal inspraakmogelijkheden voor de bewoners zal beperken. Daarnaast blijkt de begroting van GHA niet geheel te kloppen. De accountant van de gemeente Glasgow had er in ieder geval flinke twijfels over, maar dat nam niet weg dat de gemeenteraad toch bijna unaniem voor stemde (de gemeenteraad van Glasgow bestaat voor het overgrote deel uit Labour-raadsleden, daarnaast nog een enkel raadslid van de SNP en een raadslid van de SSP). Intussen is het dus maar zeer de vraag of de aangekondigde minimale huurverhoging inderdaad zo minimaal blijft. Veel bewoners hebben daar twijfels over.
Deze bewoners hebben dan ook een vereniging opgericht ter verdediging van de sociale woningbouw. De vereniging probeert de bewoners ervan te overtuigen dat ze in het komende referendum tegen de overdracht van de woningen naar de GHA moeten stemmen. Daar komt echter veel werk bij kijken en de vereniging beschikt over zeer weinig geld. De gemeente daarentegen heeft enkele duizenden ponden uitgetrokken om de bewoners te overtuigen. Alle huurders hebben een mooi glossy informatiepakket ontvangen over alle voordelen van de GHA. Dat er in dit informatiepakket nog flink op los wordt gelogen over de financiële positie van de GHA en de rechten van de huurders bij de GHA, lijkt de gemeente weinig te kunnen schelen. Naast dit informatiepakket stuurt de gemeente alle huurders nu ook nog wekelijks een nieuwsbrief waarin de bewoners overladen worden met propaganda over hoe goed de overdracht wel niet zal zijn. Nadelen worden niet genoemd.
Ook in Londen beginnen bewoners, die in sociale huurwoningen wonen, zich steeds meer te organiseren om de overdracht van hun huizen tegen te gaan.
Bronnen: New Worker, Scottish Socialist Voice, Morning Star, BBC Ceefax, Snapshot, Scots Independent.