Gedicht: Een briljanten kluister
Door Henricus Azewijn
Een briljanten kluister
Nederig moet ik bekennen
dat ik van alles nagenoeg niets bezit
er ook niet echt aan kan wennen
onder aan de ladder
als een bijstandsontvangend lid.
Ik neem voortdurend kennis
van alle producten die wij kunnen krijgen
ook al is het 'n soort grafschennis
zijn het zaken, waard om over te zwijgen.
De glans, de glorie, de rijke luister
de pracht en praal van het systeem.
De zilv'ren, gouden, briljanten kluister
onderstreept zo mooi het hongeroedeem.
Elke dag folders, krantjes, reclame
voor wie nog niet genoeg heeft gekocht
voor de gemeenschap, alle hebzuchtigen samen
waar niet voor niets naar werd zocht.
Natúúrlijk...!! Alles is grátis...!!
Dat verkoopt nog steeds 't best...!!
U begrijpt wel dat 't nooit te láát is
al heeft u aids, MS, kanker, de builenpest...!!