Binnen de kortst mogelijke tijd werd Afghanistan onder een bommentapijt bedolven en alle pogingen worden nu in het werk gesteld, om een van het Westen afhankelijk regime aan de macht te helpen om de stabiliteit in het land te kunnen garanderen. Zelfs een hoogbejaarde ex-koning werd opgeduikeld om zoiets te kunnen realiseren. Zoals het in elke oorlog behoort te zijn had het Westen, in het bijzonder de VS, zogenaamd alleen maar humanitaire bedoelingen. Dat de door de VS aan de macht geholpen Taliban er niet in was geslaagd om stabiliteit in Afghanistan te realiseren, om een oliepijpleiding in alle rust te laten aanleggen over het grondgebied van Afghanistan, teneinde de oliegebieden in de voormalige Sovjetrepublieken te kunnen gaan uitbuiten, scheen niet belangrijk. De oorlog tegen Afghanistan werd het Westen zogenaamd opgedrongen, omdat Afghanistan de terroristenleider Bin Laden herbergde. Daarbij kwam de achterlijke wijze waarop het Taliban-regime vrouwen behandelt goed van pas ten behoeve van de oorlogspropaganda.
Organisaties en landen werden op een zwarte lijst geplaatst en feitelijk worden zij allen nu met militair geweld bedreigd.
Landen zoals Somalië, Soedan, Jemen, Syrië, Libië, Iran, Irak en Noord-Korea werden door oorlogsheer Bush op de zwarte lijst geplaatst. Dat alles onder de noemer van de strijd tegen het terrorisme. Een soort van terrorisme waarvan de definitie enkel en alleen bepaald wordt door de VS. Toevallig ook landen die allemaal, in meerdere of mindere mate niet in de pas van de VS willen lopen.
Middels de bombardementen wilde men het moreel van de Iraakse bevolking breken. Het precisiebombardement op de El Amerya burgerschuilkelder was daarvan één van de hoogtepunten. Doelbewust werden enkele honderden vrouwen en kinderen op een afschuwelijke wijze de dood ingejaagd, terwijl zij schuilden voor de bommenregen in Bagdad in een door westerse firma's gebouwde schuilkelder, waarvan de aanvallers exact wisten waartoe hij diende en zelfs hoe hij was geconstrueerd!
Concurrenten van de VS liggen op de loer en trachten, in afwachting van de opheffing van het embargo, goede maatjes met Irak te worden om zelf hun eigen voordeel te kunnen behalen. Frankrijk sloot onder de neus van de VS (TOTAL) grote contracten af met Irak in afwachting van de beëindiging van het embargo. Rusland haalde de banden met Irak en daarmee ook met de Arabische regio verder aan. De buurlanden van Irak denken beter af te zijn zonder embargo dan met.
Tegelijkertijd kwam het embargo onder grote druk te staan, het begint te scheuren en het is niet meer zo 'olie'dicht als het door de VS werd bedoeld. Met andere woorden de VS en in hun kielzog hun vazal Groot-Brittannië waren druk bezig, langzaam weliswaar, de greep op het embargo en dus Irak, te verliezen.
De opbrengsten van die verkoop worden niet door Irak beheerd maar door de VN. De aankopen die met deze gelden kunnen worden gedaan moeten door een VN-subcommissie goedgekeurd worden.
De meeste aankopen worden evenwel geblokkeerd onder de noemer van 'dubbel gebruik'. Aankopen die namelijk zowel voor militaire als burgerlijke doelen gebruikt kunnen worden, wat bijna voor alles geldt trouwens, kunnen te pas en te onpas worden geblokkeerd. Op deze wijze worden er reeds enkele miljarden dollars van de Iraakse oliegelden vastgehouden. Daarenboven is bijna 50 procent van de opbrengst van de olieverkoop in het kader van het 'Voedsel voor Olie-programma' niet bestemd voor noodzakelijke aankopen voor de Iraakse bevolking. Dertig procent wordt aangewend voor afbetaling van oorlogsschade en bijna 20 procent gaat op aan door de VN opgelegde betalingen t.b.v. VN-operaties m.b.t. Irak zelf.
Kortom het 'Voedsel voor Olie-programma' leverde geen noemenswaardige bijdrage aan het noodlijdende Iraakse volk. Eerder kan dit programma als een schaamlap gezien worden, waarachter de genocide ongestoord kan worden voortgezet.
Feitelijk dus een soort heruitgave van het huidige 'Voedsel voor Olie-programma', oude wijn in nieuwe zakken om de druk op Irak te kunnen blijven handhaven, om door te kunnen gaan met de politiek van genocide!
In wezen een gelijkaardige politiek ter handhaving van het embargo, zoals die gevoerd werd bij het instellen van het 'Voedsel voor Olie-programma'.
Het 'slim'-embargoplan liep begin dit jaar evenwel stuk op een NJET van de Russen bij de leden van de permanente veiligheidsraad. Sindsdien trachten de VS de Russen toch nog over de streep te trekken.
Het Russische njet leverde een 'eenvoudige' verlenging van zes maanden op van het bestaande 'Voedsel voor Olie-programma' in juli 2001 en recent werd dit programma nog eens met zes maanden verlengd, omdat de VS er nog niet in zijn geslaagd het 'slim-'embargoplan erdoor te krijgen. VS vreest wegglippen van Irak
Behalve dat de VS met lede ogen moeten aanzien dat hun embargo nog steeds niets heeft opgeleverd - zij wensen een Irak dat trouw is aan de VS en het Westen en bereid om zijn rijkdommen voor enkele grijpstuivers af te staan aan de oliemaatschappijen in de VS - zien zij steeds meer kapers op de kust verschijnen en blijkt Irak zich langzaam maar zeker uit zijn gedwongen isolement te bevrijden. Zo zijn de relaties met Syrië er danig op vooruitgegaan. Irak blijkt, in tegenstelling tot andere pro-westerse regimes in andere Arabische landen, aan populariteit te winnen, niet alleen binnen de Arabische wereld maar ook bij andere Derde Wereldlanden.
Binnen alle Arabische landen groeit de solidariteit met Irak en de pro-westerse Arabische regimes in de regio kunnen niet zonder meer onder de bij hun bevolking levende sympathie uit. De zogenaamde 'dubbele standaard-politiek' van de VS richting Irak en Israël komt de al onder het vriespunt zittende VS-populariteit zeker niet ten goede. Niet voor niets proberen de VS hun Israëlische bondgenoot momenteel wat in te tomen, opdat er meer draagvlak zou kunnen komen binnen de Arabische wereld voor de VS-agressie tegen Irak! Arabische regeringen in Egypte en Saoedi-Arabië dringen er bij de VS op aan om de Palestijnen een eigen land te geven om zich op die manier beter te profileren tegenover hun eigen bevolking.
Daarenboven wordt er door de andere westerse landen (in Europa in het bijzonder) in het troebele Arabische water gevist waardoor de VS in die regio alleen maar meer greep zouden kunnen verliezen.
Kortom, de tijd dringt voor de VS. Voordat ze hun greep op Irak helemaal verliezen, zou een nieuwe militaire aanval, zo hopen de oorlogsbaronnen rondom Bush, een einde kunnen maken aan het Iraakse verzet. Het pad voor de mars van Bush junior naar Bagdad, aansluitend op de politiek van zijn vader, zit nog vol oneffenheden.
Behalve dat Bush omgeven wordt door oologszuchtige raadgevers, belust op extra dollars ten koste van wat dan ook, wordt er vanuit Israël met instemming gereageerd op een mogelijke aanval op Irak. Voor zo'n mogelijke aanval rekenen zowel Israël als de VS op een absolute militaire superioriteit. De reactie van de Arabische volkeren zou daarbij op korte termijn wel eens van doorslaggevende aard kunnen zijn. Ze hebben nu de tijd mee!
Zoals een conservatieve marine-officier van de VS-zeemacht, generaal-majoor Smedley Darlington Butler, het uitdrukte, na jaren ervaring in het Amerikaanse leger: "Het probleem met de VS is, dat wanneer de dollar hier maar 6 procent winst maakt, ze onrustig worden en overzee gaan om 100 procent te halen. De vlag volgt de dollar met in haar kielzog de soldaten".
|
SOS Kinderen Irak België Dirk Adriaensens BOURENG 57 B- 7864 DEUX-ACREN (België) Tel: 00 32 (0)68 339670 E-mail: dirk.adriaensens@skynet.be |
SOS Kinderen Irak Nederland Luk Brusselaers HOEFKENSDIJK 11 NL- 4584 RS KUITAART (Nederland) Tel.: 00 31 (0)114 690433 E-mail: lukbrusselaers@cs.com |
website: www.irak.be
Solidariteitsreis naar Irak (met medische missie) in april 2002!