|
Het slappe excuus is een gezamenlijke militaire operatie, genaamd "Balikatan Exercise" tegen de door de CIA en AFP gecreëerde Abu Sayyaf-groep. De interventietroepen zullen echte kogels gebruiken gedurende zes tot twaalf maanden, en zijn gemachtigd om terug te schieten uit 'zogenaamde' zelfverdediging. Amerikaanse soldaten bevinden zich niet alleen in Mindanao, maar ook in Laur, Nueva Ecija in Centraal Luzon.
Generaal Angelo Reyes, verklapte het geheim door aan te kondigen dat na Abu Sayyaf het Nieuwe Volksleger (NPA) het volgende doelwit zal zijn.
Arrogant als ze zijn treden de VS-imperialisten en het Macapagal-regime de Filippijnse Grondwet - die de binnenkomst van buitenlandse soldaten verbiedt, behalve als een verdrag dit toestaat - met voeten. Het marionetten-regime gebruikt het 'Visiting Forces Agreement' (VFA) als rechtvaardiging voor het binnenlaten van de soldaten uit de VS. Maar het VFA, zelfs naar regeringsmaatstaven, kan niet beschouwd worden als een overeenkomst. Het is niet door de Amerikaanse Senaat geratificeerd. Bovendien staat het VFA niet toe dat Amerikaanse troepen meedoen aan gevechtspatrouilles.
De verwijzing van het Macapagal-regime naar het "Mutual Defense Treaty" (MDT) van 1953, (Wederzijds Verdedigings Verdrag) is eveneens fout, omdat de Grondwetherzieningen, vereist door het MDT niet voltooid zijn. Vice-president en minister van Buitenlandse Zaken, Teofisto Guingona, van de regering van Manilla, was zelfs niet geïnformeerd over de goedkeuring van de zogenaamde Balikatan 'Oorlogsspelen'. Hij heeft ook geklaagd over de eenzijdige acties van Amerikaanse militaire strijdkrachten op de Filippijnen, die zelfs het VFA schenden, sinds juni vorig jaar. Het VFA, MDT en het "Mutual Logistics Support Agreement" (MLSA) (De Wederzijdse Steun bij Verplaatsing en Legering van Troepen-Overeenkomst), zijn antinationale en antivolksovereenkomsten en verdragen, die afgeschaft moeten worden.
Voor het Nationaal Democratisch Front van de Filippijnen is de dreigende aanwezigheid van de VS-interventietroepen een schandelijke inbreuk op de nationale soevereiniteit en integriteit van het Filippijnse volk. Het brede verenigde front van patriottische en progressieve krachten op de Filippijnen en de internationale gemeenschap moeten gemobiliseerd worden om krachtig verzet en weerstand te bieden tegen de recente VS-interventie, die een agressie-oorlog tegen het Filippijnse volk dreigt te worden.
Onze geschiedenis is gevuld met lessen over Amerikaans imperialistisch verraad en agressie. Op 4 februari 1899 startten de VS de Filippijns-Amerikaanse oorlog door een confrontatie aan te gaan met Filippijnse revolutionairen. Zij gebruikten de valse aantijging dat Filippijnse groepen alle buitenlandse bewoners in Manilla zouden doden op 15 februari 1899. Het VS-imperialisme zond meer dan 126.000 soldaten om het verzet van het Filippijnse volk te onderdrukken en veroorzaakte de dood van 1,4 miljoen Filippijnen in de periode van 1899 tot 1913. Een groot aantal van de Bangsamoro werd eveneens gedood in Mindanao.
De Amerikaanse interventie in Vietnam startte met het zenden van adviseurs en trainers, gevolgd door soldaten. Op de Filippijnen gebeurt dit allemaal tegelijkertijd. De VS lokten het Tonkin Golf-incident uit om hun agressie-oorlog te rechtvaardigen. Nu gebruiken zij de terroristische aanvallen op 11 september om een zogenaamde wereldomvattende oorlog tegen terrorisme te mogen voeren. De Abu Sayyaf-groep, hun eigen creatie, in samenwerking met en steun van het Filippijnse leger, is een geschikt excuus om opnieuw militair te interveniëren op de Filippijnen.
Wat ook het Amerikaanse imperialisme gebruikt om zijn interventie van agressie te rechtvaardigen, het Filippijnse volk en zijn revolutionaire krachten zijn vastberaden om te volharden in hun strijd tegen het VS-imperialisme en de lokale reactionairen, teneinde hun nationale en sociale vrijheid te bereiken.
(Vertaling: Tineke van der Klift)