|
|
De stakingen zijn het gevolg van onenigheid over de loonsverhoging van 4,2 procent, terwijl 7,6 procent geëist was. Dat er een conflict aankwam was echter al eerder duidelijk. SWT deed namelijk een percentueel hoger loonbod aan machinisten dan aan conducteurs en stationspersoneel. In de tijd dat de spoorwegen nog staatseigendom waren, was het gebruikelijk om alle lonen met evenveel procent te verhogen.
Maar er zijn meer problemen na de privatisering. Veel spoorwegpersoneel is bijvoorbeeld bezorgd over de verslechterde controle op de veiligheid. De vakbond (voor het spoor is dit de RMT) levert de afgevaardigden die daar toezicht op moeten houden. Zij worden direct door de vakbondsleden zelf gekozen, maar SWT behoudt zichzelf het recht voor om deze mensen weer af te zetten. En van dit recht hebben ze ook al twee keer gebruikgemaakt. Zowel Sarah Friday als Greg Tucker werden op non-actief gesteld omdat ze in de ogen van SWT te kritisch waren over de veiligheidsaspecten. Bovendien waren ze volgens SWT teveel politiek actief.
Echt verwonderlijk is dit allemaal niet als we beseffen dat SWT een dochteronderneming is van het busbedrijf Stagecoach. Stagecoach is een berucht antivakbondsbedrijf, dat het dan ook niet zo nauw neemt met allerlei regeltjes. De buschauffeurs behoren tot de slechtst betaalde werknemers van Groot-Brittannië en worden bovendien nog eens geacht tot 60 uur per week te werken als de baas dat zo uitkomt, zonder dat hiervoor extra wordt betaald. En die baas van Stagecoach, Brian Soutar, heeft geld zat. Meneer Soutar is een Schotse zakenman die een enorme villa heeft net even buiten Stirling (Schotland). Merkwaardig aan deze man is dat hij miljoenen ponden per jaar doneert aan de tweede partij van Schotland; de Scottisch National Party, die in het Europese parlement weer tot dezelfde fractie als GroenLinks behoort. De SNP pleit juist voor een sterke vakbond, maar blijkbaar maakt het de SNP niet zoveel uit waar hun geld vandaan komt. Soutar zelf gaf al eens aan dat hij alleen geïnteresseerd is in Schotse onafhankelijkheid en het met de rest van de politiek van de SNP niet zo opheeft.
Maar het is niet het enige waar Soutar veel geld voor over heeft. Hij steekt ook flink veel geld in het hooghouden van de christelijke waarden (zelf is hij lid van een nogal duister 'christelijk' kerkgenootschap).
Twee jaar geleden stelde het Schotse kabinet voor om artikel 28 sectie a van de onderwijswet te schrappen. In deze sectie stond dat het voor leerkrachten verboden was in de seksuele voorlichtingslessen homoseksualiteit te behandelen. Bovendien mocht tijdens de lessen de 'homoseksuele levenswijze' niet worden gezien als een alternatief op het normale huwelijk. Met andere woorden: over homoseksualiteit mocht niet gesproken worden en zeker niet positief. Veel homoseksuele leerkrachten en leerlingen kwamen hierdoor in problemen. Bovendien leidde de onwetendheid op seksueel gebied ertoe dat veel homoseksuelen onveilig seksueel contact hadden. Het afschaffen was dus een logische stap.
Het wekt geen verbazing dat de orthodox-christelijke kerken en de katholieke kerk hier tegen waren en dus ook meneer Soutar. Soutar drong er bij 'zijn partij', de SNP, opaan dat er een referendum over dit onderwerp moestkomen. Dit ging echter zelfs de SNP te ver, omdat het totale parlement, uitgezonderd de Tories (die in Schotland tot de kleine partijen behoren), het eens was met het afschaffen van artikel 28a.
Soutar wist echter niet van ophouden en gaf ruim drie miljoen pond uit aan het organiseren van een referendum. Het referendum werd uiteindelijk een flop omdat Labour, de SNP en de SSP iedereen opriepen het referendum te boycotten. Niet alleen vanwege het onderwerp, maar ook omdat deze partijen vonden dat niemand het recht mag hebben een referendum te kopen. Volgens deze partijen moet iedereen voor een referendum voldoende handtekeningen ter ondersteuning ophalen en meneer Soutar dus ook, en juist dat was hem niet gelukt. Dit boycotten werd ook massaal gedaan. Bovendien bleek Soutar nog zwaar te hebben gesjoemeld met de enquêteformulieren.
Kortom, voor Stagecoach en SWT heeft meneer Soutar geen geld, maar de rijkste Schot ter wereld geeft rustig miljoenen uit om zijn eigen wil door te drijven. Het is dan ook volkomen terecht dat het personeel van SWT niet akkoord gaat met het nieuwe loonbod, want het is volstrekt duidelijk dat Brian Soutar zich verrijkt over de ruggen van zijn werknemers! Ook de eis van de RMT om de spoorwegen weer te nationaliseren is in dit opzicht volkomen terecht.