Britse grenzen dicht

Minister van Binnenlandse Zaken, David Blunkett, heeft eindelijk zijn plannen ingeleverd voor het nieuwe Britse asielbeleid. Dat daar niet veel verbeteringen van waren te verwachten stond bij voorbaat vast, maar het huidige plan gaat wel erg ver. Het komt erop neer dat de Britse grenzen dichtgaan voor iedereen die uit een niet westers land komt.

Daarbij mikt Blunkett niet alleen maar op asielzoekers, maar ook op andere immigranten. Zo stelt het nieuwe plan dat er alleen nog werkvergunningen worden afgegeven aan mensen die een beroep uitoefenen waarvoor een hoge opleiding noodzakelijk is, zoals artsen en leraren. Nu is er zeker gebrek aan artsen en leraren, maar er is ook een groot gebrek aan mensen voor ongeschoolde banen en ongeschoolden mogen Engeland dus niet meer in. De reden hiervoor is dat ongeschoolden vatbaarder zouden zijn voor gevaarlijke ideologieën, wat dat dan ook moge zijn, want dat staat niet duidelijk omschreven. Natuurlijk wordt in ieder geval moslim-fundamentalisme bedoeld, maar het kan net zo goed communisme zijn. Zelfs de Liberal-Democrats (de Britse D66) gaat dat te ver. Tijdens het vragenuurtje lieten zij weten dat zij vinden dat werkvergunningen moeten worden verstrekt, als dat nodig is, ook voor ongeschoolden.

Niet alleen qua scholing wil de Britse regering onderscheid gaan maken, maar het voorstel voorziet ook in regels met wie mensen kunnen trouwen. Britten mogen met iedereen trouwen uit het Westen maar met mensen uit andere landen mogen ze alleen trouwen als deze mensen niet huwen om economische redenen, maar uit liefde waarbij de regering bepaalt wat liefde is en het staat buiten kijf dat miljonairs makkelijker verliefd verklaard zullen worden dan de gewone man. Hierbij geldt dan als uitgangspunt dat mensen uit de niet-westerse wereld altijd uit financiële redenen trouwen. Ook ziet het plan toe op het verbod op uithuwelijking. Althans een verbod is een groot woord. Uithuwelijken mag wel mits de Brit die bij het uithuwelijken betrokken is Groot-Brittannië verlaat!

Het plan voorziet ook in het afschaffen van het bonnensysteem dat Blair een paar jaar geleden invoerde. In dat systeem kregen asielzoekers geen geld meer, maar bonnen waarmee ze hun inkopen moesten doen. De bonnen hadden een verschillende waarde. Dat was voor de asielzoeker echter erg nadelig omdat de winkeliers geen wisselgeld hoefden terug te geven. Dus als je boodschappen deed voor 18 pond en betaalde met een bon van 20 pond dan verloor je 2 pond! Dat systeem is nu dus gelukkig afgeschaft, maar dat is nog geen reden om te juichen. Een asielzoeker krijgt in het nieuwe voorstel nog steeds maar 36 pond (ongeveer 60 euro) per week om van rond te komen en dat is zeker geen vetpot, al hoeft er geen huur van betaald te worden.

Blunkett kondigde verder aan een aantal asielzoekerscentra te sluiten. Het gaat hierbij om oude centra die hoognodig aan vervanging toe zijn. Maar ook hier zit een addertje onder het gras. In de plaats van de oude centra wil Blunkett namelijk nieuwe centra bouwen. Vier in totaal. De nieuwe centra moeten huisvesting bieden aan honderden asielzoekers en zijn gepland ver buiten de bewoonde wereld. Bovendien zullen alle benodigde voorzieningen, zoals scholen en winkels, op het centrum aanwezig zijn. De bedoeling is namelijk dat de asielzoeker het centrum niet verlaat voordat hij een beslissing heeft gekregen over zijn asielaanvraag, maar hij mag zich wel buiten het centrum begeven als hij dat persé wil. In wezen worden de asielzoekers zo volkomen geïsoleerd van de buitenwereld en dat is hoe dan ook onmenselijk. Bovendien is het vragen om problemen als deze mensen uiteindelijk het centrum wel zullen mogen verlaten. Ze zullen weer helemaal opnieuw moeten integreren in een normale samenleving.

Naast deze vier centra zal er ook een verwijderingscentrum worden gebouwd waarin uitgeprocedeerde asielzoekers worden opgesloten, zonder mogelijkheid om naar de rechter te stappen en voor onbepaalde tijd.

Als laatste verslechtering wil Blunkett dat alle asielzoekers zonder status een nieuwe identiteitskaart bij zich hebben. In wezen komt dit dus neer op een identificatieplicht voor asielzoekers. Dit raakt niet alleen de asielzoekers maar ook andere allochtonen die nu maar moeten bewijzen dat ze geen asielzoeker zijn als de politie ze aanhoudt. In wezen is er dus identificatieplicht voor allochtonen.

Ook deze nieuwe regels staan nog steeds niet toe dat asielzoekers werken. Voor illegalen die werken in Engeland worden de regels aangescherpt. Als ze betrapt worden moeten ze direct het land verlaten. De werkgever die illegalen uit het buitenland haalt en in dienst neemt heeft echter niets te vrezen want hem hangt geen sanctie boven het hoofd. De actiegroep voor steun aan asielzoekers vraagt zich daarom terecht af of het niet veel beter zou zijn de werkgever te dwingen de illegaal te legaliseren en een fatsoenlijk loon te betalen? Maar dat zit er dus niet in.

Het voorstel kan alleen maar leiden tot racisme aangezien het zelf een racistische inslag heeft en bovendien is het onacceptabel dat het voorstel onderscheid maakt in klasse, een extra reden om de klassenstrijd te blijven voeren.

Dat is wellicht ook wat de arbeiders bij het Britse postbedrijf Consignia (voorheen de Post Office) gedacht hebben. Zij hebben in de week van 14 februari massaal voor acties gestemd. Tussen de arbeiders en de werkgevers bestaat onenigheid over de loonsverhoging. De arbeiders bij Consignia verdienen al weinig, gemiddeld zo'n 9.000 pond (dat is 15.000 euro) per jaar, maar de werkgevers willen dit met slechts 2 procent verhogen. De bonden eisen echter dat het salaris wordt opgeschroefd naar het Europees minimum (ongeveer 11.000 pond). Volgens een woordvoerder van de werkgevers is hier echter geen geld voor. En dat terwijl diezelfde managers zichzelf net een salarisverhoging van 4.000 pond (dat is 6.400 euro) per maand hebben gegeven, hoezo geen geld?

Nu de arbeiders hebben gekozen voor eventuele acties gaan de bonden opnieuw praten met de werkgevers en pas als deze onderhandelingen stuklopen zal er ook daadwerkelijk tot stakingen worden overgegaan. De vakband CWU heeft al aangekondigd dat eventuele acties zich niet alleen zullen richten op een hoger loon, maar dat er ook geëist zal worden dat Consignia niet wordt geprivatiseerd.

Het geld voor die acties krijgt de bond wellicht bij elkaar door de donaties aan Labour te stoppen. Steeds meer bonden doen dat, wat een probleem blijkt te zijn. Tijdens de conferentie van Labour in Wales kwam naar voren dat Labour zo goed als failliet is. Niet alleen krijgt Labour geen geld meer van de vakbonden, maar het afgelopen jaar hebben bovendien veel leden bedankt voor Labour. Of dat goed nieuws is is de vraag. Het zou immers wel eens zo kunnen zijn dat Labour nu meer financiering in de private sector gaat zoeken dan voorheen, en dat is zeker nog slechter nieuws voor de duizenden arbeiders!

Bronnen: The New Worker, Scottish Socialist Voice, Morning Star, SSP-Bulletinboard, BBC- ceefax