Engelse toestanden

Door Ron Verhoef

De koningin-moeder is dood. Iets waar maar weinig linkse media aandacht aan hebben besteed en terecht. Waarom doe ik dat dan nu wel? Zeker niet ter meerdere eer en glorie van de koningin-moeder. De liefelijke oude dame die de moeder was van een natie. Althans als we het nieuws mogen geloven. Maar de brievenpagina van de Guardian (samen met de Morning Star de enige Britse krant die het overlijden niet op de voorpagina hadden gezet) gaf al snel een ander beeld.

Deze moeder van een natie maakte van haar rechtse opvattingen immers geen geheim. Het staat vast dat ze behoorde tot het 'groot-kapitaal'. Over Thatcher zei ze eens: "Mijn favoriete premier ooit" en daar voegde ze aan toe dat ze het wel jammer vond dat Thatcher niet ver genoeg ging in het afbreken van de vakbondsrechten. Nee, om de dood van deze vrouw hoeven linkse mensen niet te rouwen, sterker nog met deze passage is er eigenlijk al teveel over gezegd.

Maar gelukkig is er ook positief nieuws te vermelden. De staking van het rijdend personeel bij Scotrail lijkt voorbij. De managers hebben uiteindelijk een loonsverhoging van 22 procent over 18 maanden geboden. Dit bod is door de vakbonden geaccepteerd, hoewel het minder was dan ze eisten. De bonden wilden een salaris van 28.000 pond (45.000 Euro). Het nieuwe bod voorziet in een salarisverhoging van 14 procent in juni van dit jaar en een verhoging van 4 procent in januari 2003 en januari 2004. Dat zou betekenen dat het rijdend personeel in januari 2004 een salaris van 28.000 pond zou krijgen. Gezien de inflatie is dit natuurlijk veel minder dan de bonden wilden, maar volgens de onderhandelaars zat er echt niet meer in.

De nieuwe arbeidsvoorwaarden voor Scotrail brengen overigens ook nog wel een aantal verslechteringen. Zo is er een nieuwe procedure afgesproken ten aanzien van ziekte en reïntegratie na ziekte. Maar Scotrail is er niet in geslaagd om het aantal vakantiedagen te verlagen of de werkweek te verlengen. Ook werken op rustdagen en overwerken blijven op basis van vrijwilligheid gebeuren. Scotrail deed bovendien opnieuw de belofte meer personeel aan te nemen.

Dit akkoord wordt momenteel voorgelegd aan de leden en het ziet er naar uit dat de leden, net als de bond, ook akkoord gaan.

Ook de PCS heeft een akkoord bereikt met de regering. De vakbond PCS was al maanden verwikkeld in een strijd over veiligheid op de werkplek. Het ging daarbij om ambtenaren van de afdeling Sociale Zaken. In de nieuwe opzet zou het veiligheidsglas tussen de ambtenaar en de klant verdwijnen. De ambtenaren waren hier tegen omdat het geweld bij afdelingen Sociale Zaken de laatste tijd nogal toeneemt.

Al maanden hebben de ambtenaren gestaakt, maar de regering bleek niet bereid te praten. De nieuwe opzet van de afdeling Sociale Zaken, die vergelijkbaar is met ons Centrum voor Werk en Inkomen, was dan ook het paradepaardje van dit kabinet. Managers vanuit het hele land werden dan ook ingezet om de staking te breken, maar dit bleek geen succes te zijn.

Uiteindelijk is het ministerie van Sociale Zaken dus toch maar gaan praten met de PCS. Dit heeft geleid tot het huidige akkoord, dat echter een compromis is. Het veiligheidsglas wordt namelijk niet teruggeplaatst. Er komt nu een speciale welkomstruimte waarin klanten worden opgevangen. Het personeel dat hier werkt doet dit op vrijwillige basis. De mensen die in de ontvangstruimte werken zullen dan een inschatting gaan maken of de klant agressief is, of zal worden. Als dat laatste het geval is dan kan de klant meegenomen worden naar een speciale ruimte waar wel veiligheidsglas aanwezig is. Hoe deze stigmatisering zal uitwerken op mensen die een uitkering aanvragen valt nog te bezien.

Zoals het er nu naar uitziet blijft een groot deel van de leden van de PCS kritisch ten aanzien van het plan. Zij willen dat er extra aandacht blijft voor veiligheid. Waarschijnlijk zullen de leden echter wel akkoord gaan met dit bod. Mede omdat het conflict nu al maanden duurt en er een vorm van stakingsmoeheid is opgetreden.

Tot slot wil ik u een voorbeeld van hoe fantastisch privatisering is niet onthouden. Sinds vorig jaar is de Britse overheid begonnen met het uitbesteden van het (ver)bouwen van scholen aan projectmanagers. Omdat de bedrijven hun kosten voor de bouw er weer uit moeten halen worden de scholen de eerste paar jaar in wezen ook door deze bedrijven bestuurd. Vlak voor Pasen werd echter weer eens duidelijk dat deze ontwikkeling helemaal geen verbetering is.

In Glasgow heeft de gemeente de verbouwing van de middelbare school de Notre Dame ook op deze manier uitbesteed. Het bedrijf 3ED werd de gelukkige die in augustus 2001 de verbouwing mocht gaan uitvoeren. Hiervoor rekende ze 1,2 miljard pond (1,9 miljard euro) dat was al 34 miljoen pond (54,5 miljoen euro) meer dan de verbouwing zou hebben gekost als de gemeente het zelf had gedaan. Je zou dus verwachten dat de gemeente waar kreeg voor haar geld, maar niets is minder waar.

Toen de laatste leerlingen en leraren de school verlieten op de donderdag voor Pasen stortte de pas gebouwde voorpui namelijk volledig in. Gelukkig raakte niemand daarbij gewond maar twee auto%s werden wel totaal vernield. Iets dergelijks gebeurde ook al eerder bij Shawlands Academy (zie foto) eveneens in Glasgow en eveneens gebouwd door een projectmanager. Daar viel het net een maand eerder geplaatste plafond in een lokaal naar beneden tijdens de les. De leerlingen en leraar kwamen er vanaf met een aantal snij- en schaafwonden, maar het had natuurlijk veel erger kunnen aflopen.

Dat krijg je er dus van als winst belangrijker is dan kwaliteit!


Bronnen: The New Worker, Scottish Socialist Voice, The Guardian, The Morning Star, SSP-Bulletinboard.