"Het IMF heeft Turkije gekocht en daarvoor haar prijs betaald."

Demonstratie tegen komst Cheney, georganiseerd door TKP. Steeds meer gaan progressieve en communistische partijen gezamenlijk demonstreren. Ook bij deze demonstratie (Foto: TKP)

Door E.M.

"Turkije zal ons steunen, want het IMF is de eigenaar. Het IMF heeft Turkije gekocht en daarvoor haar prijs betaald." Dit werd op 1 april 2002 gezegd door een commentator genaamd Dick Morris, een voormalig adviseur van Clinton, op een van de nationale televisiezenders in de Verenigde Staten. Blijkbaar doelde hij op het recente bezoek van Dick Cheney aan Turkije.

Tijdens dit bezoek zijn Ecevit en Cheney overeengekomen dat Turkije de VS steun zal geven bij een aantal zaken die niet bekend zijn voor het Turkse publiek, in ruil voor een lening van 228 miljoen dollar. De heersende klasse heeft altijd al de neiging gehad om haar land te verkopen, het grootste bezit dat zij heeft. Zij heeft dat in het verleden meerdere malen gedaan, maar nog nooit tegen zo'n lage prijs. Van deze 228 miljoen krediet, die met rente terugbetaald zal worden aan het IMF, zal 200 miljoen gebruikt worden om nieuwe wapens te kopen in de VS.

Tijdens hetzelfde bezoek schijnt Cheney aan Ecevit duidelijk gemaakt te hebben dat Turkije volledige steun zal moeten geven aan de Israëlische agressie in Palestina. Daardoor is Turkije nu, samen met de VS, één van de twee landen in de wereld die volledige steun geven aan de slachtingen die Israël aanricht. Deze steun is zo groot dat Turkije onlangs IMI, een Israëlische wapenfabrikant, heeft uitgekozen om het Turkse leger te voorzien van M60 tanks, ter waarde van 688 miljoen dollar. Ecevit zei dat de vernieuwing van tanks prioriteit heeft, omdat Griekenland recent nieuwe tanks van Duitsland heeft gekocht. Dit was een grote leugen, omdat Griekenland niet van plan is deze tanks tegen Turkije te gebruiken en Turkije op korte termijn geen plannen heeft om Griekenland over land aan te vallen. De reden voor de prioriteit moet dus elders gezocht worden. De 688 miljoen dollar van Turkije zal de positie van Israël in de oorlog direct versterken. En de nieuwe tanks die van Israël naar Turkije gaan, zullen heel snel noodzakelijk zijn om de bloedige plannen van de VS in het Midden-Oosten uit te kunnen voeren.

Steun uit burgerlijke hoek voor Israël

In de Turkse media wordt de Palestijnse strijd afgeschilderd als terroristisch. Bovendien wordt de chauvinistische vijandigheid tegen de Arabieren, stammend uit de Ottomaanse periode, vakkundig tot leven gebracht. Ecevit, de minister-president, is te oud om een goed excuus te vinden voor de Israëlische agressie. Nogal naïef heeft hij beweerd dat Turkije Israël moet steunen omdat de Joodse lobby in de VS Turkije altijd gesteund heeft. MHP, de fascistische partij in de regering, beweert dat het lijden van de Palestijnen voortkomt uit het feit dat zij de kant van Engeland kozen tegen het Ottomaanse Rijk, ongeveer honderd jaar geleden! Alles welbeschouwd is het politieke standpunt van de Turkse bourgeoisie tegenover de Palestijnse kwestie teruggebracht tot de meest grove vorm van racisme: "Vuile Arabieren!"

Tegelijkertijd doen de zogenaamde 'opinieleiders' de laatste tijd niets anders dan het vertalen van de belangrijkste kranten uit de VS. Zeer recent is de meest liberale en de meest chauvinistische columnist tot de conclusie gekomen dat de beste oplossing voor de regio een VS-interventie zou zijn, zoals in de Balkan, en het stationeren van NAVO-manschappen om de vrede te garanderen. Wat creatief!

Reacties tegen de Israëlische agressie

De reactie tegen de Israëlische agressie in Palestina heeft twee verschillende vormen gekregen. Aan de ene kant zijn er de Turkse fundamentalisten. Nu zij niet aan de macht zijn kunnen zij gemakkelijk krachtig reageren tegen de agressie van Israël, waarschijnlijk meer dan waar ook ter wereld. Zij moesten wel zo heftig reageren om te verhullen dat zij degenen waren die het 'Strategisch Partnerschap' moesten ondertekenen, een verdrag waarmee Turkije nu verantwoordeijk is door de kant van Isral te kiezen, in plaats van die van hun 'moslimbroeders'.

De reacties van linkse zijde waren redelijk verenigd en consequent deze keer. Zelfs Koerdisch links, dat uitkijkt naar een VS-oplossing in Irak, sloot zich aan bij de linkse protesten die het Amerikaanse imperialisme verantwoordelijk houden voor wat er gebeurt in Palestina. Duizenden mensen van politieke partijen, vakbonden en verenigingen zijn de straat opgegaan in Istanboel, Ankara, Izmir en Adana, om de Israelische agressie te veroordelen.

In elk van deze demonstraties verwoordde de Communistische Partij van Turkije haar eisen:

Het lijkt erop dat de linkse Turkse beweging een goede kans heeft om de Turkse werkers te organiseren tegen de VS-plannen in het Midden-Oosten. De grote uitdaging waar de linkse Turkse beweging nu voor staat is deze mobilisatie vast te houden en uit te breiden naar de 1 mei-demonstraties. Met zoveel strijdpunten op de agenda zou de eerste mei het keerpunt moeten zijn voor de strijd voor het socialisme in Turkije.