|
Wat hebben pornografie en Labour met elkaar te maken? Ogenschijnlijk helemaal niets, althans dat dacht iedereen. Blair heeft vorig jaar, zoals nu blijkt, echter een donatie van 100.000 pond (160.000 euro) geaccepteerd van Richard Desmond, uitgever van pornoblaadjes en sindskort eigenaar van de Express Group, uitgever van de kranten Daily Express, Sunday Express en de Daily Star. Dit zijn tabloids die eveneens befaamd zijn om hun foto's van naakte vrouwen, maar dit terzijde.
Desmond wil echter over een goed geweten beschikken en nam daarom zelf contact op met Labour. Hij deed Labour het voorstel om tijdens de verkiezingscampagne gratis advertenties te plaatsen van de partij in zijn blaadjes. Na enig overleg deelde Labour hem echter mee dat dit de partij niet zo handig leek, niet vanwege de aard van de blaadjes, maar omdat het een link zou leggen tussen Labour en de uitgever. Labour kwam daarom met een alternatief. Hun voorstel was dat Desmond de partij 100.000 pond zou geven die Labour dan weer zou gebruiken om advertentieruimte te kopen in de bladen van Desmond. Zo kon namelijk het idee gewekt worden dat Labour gewoon betaalde voor de advertenties, aangezien het zo in de boekhouding van Desmond terechtkomt. Het gaat om de details.
Niet iedereen bij Labour was echter even blij met deze regeling. Jeremy Corbyn, parlementslid voor Labour, vertelde een verslaggever van GMTV dat hij erg nerveus werd van dergelijke donaties. Hij doelde daarbij mede op het feit dat de donatie in wezen geheim was. Dat wil zeggen dat de donatie nu nog niet zichtbaar is in de boeken van Labour en dat pas zal worden aan het einde van dit jaar. Dit is opmerkelijk omdat juist de regering Blair strakke regels heeft ontworpen voor donaties aan partijen. Zo mogen partijen geen donaties van meer dan 5.000 pond (8.000 euro) per jaar aannemen van mensen (let op de term mensen, het gaat dus niet om bedrijven) die niet stemgerechtigd zijn in Groot-Brittannië. Ook is er een maximumbedrag dat partijen mogen uitgeven aan verkiezingscampagnes. Om dit allemaal goed te kunnen controleren moeten partijen bovendien een registratie bijhouden van alle donaties van meer dan 5.000 pond per jaar. De regels waren overigens tot 15 februari 2001 vrijwillig (de donatie van Desmond vond plaats vóór 15 februari) maar werden door alle partijen, behalve de Tories, uitgevoerd. Blijkbaar golden deze regels nu opeens niet meer voor Labour.
Er is echter meer reden om sceptisch te zijn over de donatie van Desmond. Vorig jaar werd Desmond eigenaar van de Express Group en daar bestond twijfel over. Desmond heeft nu namelijk een groot deel van de markt in handen en dat is ook in Engeland verboden. Al deze overnames moeten daarom goedgekeurd worden door de competition commission. Na zijn donatie besloot toenmalig minister van economische zaken, Stephen Byers, dat de fusie zonder meer door kon gaan en niet besproken hoefde te worden in de competition commission.
Corbyn vindt ook om deze reden de donatie ongewenst. Volgens hem wordt zo in ieder geval de schijn (hoezo schijn?) gewekt dat grote bedrijven het beleid kunnen beïnvloeden, dan wel bepalen, door geld te geven aan Labour. Samen met een aantal andere backbenchers is Corbyn echter van mening dat Labour haar geld niet moet halen bij grote bedrijven, zeker niet als die rijk zijn geworden door het uitbuiten van mensen. Corbyn stelde dat Labour zijn geld en steun juist bij de leden en sympathisanten van de partij moet halen, een groep die tegenwoordig trouwens voor een groot deel uit werkgevers bestaat.
Het is overigens niet de eerste keer dat Labour bedrijven diensten verleent nadat zij een bijdrage leverden aan het verkiezingsfonds van Labour. Deze maand kwam ook aan het licht dat het farmaceutische bedrijf Powder-Ject, dat vaccins maakt, door de Britse regering werd ingehuurd voor het leveren van het vaccin tegen pokken nadat Powder-Ject 10.000 pond in de partijkas van Labour had gestort.
De onthullingen leidden tot een heftig debat in het parlement, dat uiteindelijk zou leiden tot het aftreden van Stephen Byers (tot 29 mei 2002 minister van Transport). Het zijn dan ook slechte tijden voor bewindslieden van Labour. Het ontslag van Byers komt namelijk een aantal weken nadat ook de Schotse minister van Transport, Wendy Alexander was opgestapt uit onvrede met het beleid van Labour (volgens haar is Labour niet rechts genoeg).
Een detail van het debat over de donaties van Desmond wil ik u niet onthouden. In het debat schreeuwden de Tories moord en brand. De normen en waarden werden aangetast als politieke partijen zich zouden laten sponsoren door pornobedrijven. Na later bleek woog dit voor de Tories in 1997 blijkbaar minder zwaar want de Tories accepteerden toen ook een donatie (5.000 pond) van Richard Desmond, destijds nog alleen uitgever van pornoblaadjes en nog niet van kranten. Tja wiens brood men eet...
Na al deze ophef is het geen wonder dat de Grassroots Alliance (GA), de linkervleugel van Labour die terug wil naar de basis, zelf opnieuw kandidaten wil leveren voor het nieuw te benoemen bestuur van de partij. Tot nog toe had de GA drie bestuursleden maar daar zou wel eens verandering in kunnen komen. Het aantal GA-leden dat door afdelingen is genomineerd, is namelijk enorm toegenomen. Ann Black en Mark Seddon, beiden van de GA, hebben op dit moment zelfs de meeste nominaties gekregen en dat is opmerkelijk, want de afgelopen jaren waren het steevast aanhangers van Blair die konden rekenen op de meeste steun maar daar komt nu verandering in.
De GA roept in haar campagne leden op de partij om te bouwen tot een partij die door de leden gestuurd wordt en opnieuw aansluiting zoekt bij de arbeidersklasse in plaats van bij grote bedrijven. Dit is volgens de GA de manier om het teruglopende ledental te doen stoppen. Bovendien zullen dan meer mensen zich in gaan zetten voor de partij. Het valt echter niet te verwachten dat de GA een meerderheid haalt in het nieuwe bestuur.
Bronnen: Scottish Socialist Voice, Morning Star, BBC-Ceefax, SSP-Bulletin board, Scots Independent.