|
|
Het is overal hetzelfde verhaal. Lonen moeten gematigd worden om de concurrentiepositie te verbeteren of ze kunnen niet omhoog vanwege de slechte economische omstandigheden. Ook in Engeland wordt dit dogma veel gebruikt, bijvoorbeeld door de gemeenteraden. De vakbonden in Groot-Brittannië hebben daar duidelijk een ander idee over.
Op 17 juli organiseerde de vakbonden een staking van gemeente-ambtenaren in Engeland, Wales en Noord-Ierland, voor hogere lonen (de ambtenaren in Schotland vallen onder een aparte werkgeversorganisatie: de vereniging van Schotse gemeenten (COSLA) en vielen dus buiten dit conflict over de lonen). De bonden wilden met de staking hun eis van 6 procent, of 1750 pond (2800 euro) afhankelijk van welk bedrag groter is, loonsverhoging kracht bijzetten. De werkgevers willen echter niet verder gaan dan 3 procent. Verder willen de bonden dat de ambtenaren in Londen een vergoeding van 4000 pond (6400 Euro) per jaar krijgen vanwege de hoge woonlasten in Londen.
De oproep van de vakbonden vond een groot gehoor, met name in het noordoosten van Engeland staakten veel ambtenaren, in sommige gemeenten zelfs 100 procent. In totaal staakten meer dan 1 miljoen werknemers. Volgens de vakbonden was het de grootste staking sinds de algemene staking van 1926, alhoewel dit door sommigen wordt betwijfeld, is het duidelijk dat het om een grote staking ging.
Buiten dat gemeentelijke instellingen dicht moesten werd er ook geen vuilnis meer opgehaald en werden scholen gesloten (in Engeland beginnen de vakanties in augustus).
Als het nodig is zijn de bonden bereid nogmaals actie te voeren. En dat is nodig want veel ambtenaren verdienen nu minder dan 5 pond per uur en dat betekent dat ze beneden het officieuze minimumloon zitten. Ondanks Labour is er in Engeland namelijk nog steeds geen wettelijk minimumloon. Het gevolg is dat veel gemeente-ambtenaren wel moeten overwerken of een extra baan moeten nemen om de touwtjes aan elkaar te kunnen knopen. Wat velen bovendien steekt is dat hun bazen en de gemeenteraadsleden wel een dikke salarisverhoging krijgen die kan oplopen tot 15 procent. Het argument van de gemeenten dat zij die 6 procent niet kunnen betalen slaat dan ook nergens op, want er is geld genoeg.
Saillant detail is overigens dat Ken Jackson evenals Reamsbottom zijn post aanvankelijk niet wilde opgeven omdat hij door de pers in een slecht daglicht was geplaatst. Sommige bekenden van Reamsbottom hadden hem namelijk twee keer voor de post genomineerd zodat hij aan het aantal nominaties kon komen om mee te doen aan de verkiezing voor secretaris. Dat dit uitkwam vóór de verkiezing is volgens Jackson de reden dat hij niet gekozen is en daardoor zouden de verkiezingen niet eerlijk zijn verlopen. Gelukkig heeft het bestuur van de AEEU Jackson kunnen overreden zijn verlies te accepteren.
Tegen deze achtergrond is het overzicht van extra uitgaven dat Gordon Brown, minister van financiën, gepresenteerd heeft extra interessant. Er komt extra geld voor onderwijs en gezondheidszorg. De Britse regering is van plan om hier maar liefst 6 procent extra aan te besteden, dat is dus ruim boven de inflatie maar nog wel veel te weinig om de problemen in die sectoren op te lossen.
Waarom opeens dit genereuze gebaar? Is het omdat Labour door heeft dat ze met extra bezuinigingen bij de volgende verkiezingen nog meer aanhang zullen verliezen? Iets waar niet aan voorbij gegaan kan worden nu de sociaal-democratische partijen overal in Europa klappen oplopen. Of zijn ze bang nog meer donaties te verliezen als ze doorgaan met privatiseren en loonmatiging?
Het lijkt echter waarschijnlijker dat de regering probeert het onderwijs en de zorg een extra injectie te geven zodat ze makkelijker verkocht kunnen worden aan de privé-sector. Dit lijkt waarschijnlijk omdat Brown al bij de presentatie van zijn nota aangaf dat er aan de verhoging voorwaarden zouden worden gesteld en Labour kennende zullen die voorwaarden zeker niet gunstig uitpakken.
De vakbonden hebben gematigd positief gereageerd op de plannen. De bonden waarschuwde Brown dat de extra uitgaven niet mogen leiden tot verdere privatisering, want daar zullen zij zich tegen blijven verzetten. Bovendien vinden ook de bonden dat de verhoging te laag is. Het is niet eens genoeg om de achterstand in lonen in de publieke sector in te lopen, die over de afgelopen jaren is ontstaan.
John Monks, leider van de TUC (Trade Union Congress, de verzamelde vakbonden) stelde dan ook dat de verhoging welkom was maar dat deze alleen vruchtbaar zou zijn als de regering samen met de arbeiders zou gaan kijken hoe de extra middelen het best besteed kunnen worden in plaats van te overleggen met particuliere bedrijven. Hoe dan ook enige scepsis blijft zeker geboden!
Bronnen: New Worker, Morning Star, Scottish Socialist Voice