"Een aanval tegen Irak zou kunnen leiden tot een inbeschuldigingstelling van president Bush door de Kamer van Volksvertegenwoordigers", legt Ramsey Clark uit. De man, voormalig minister van Justitie van de VS en sinds jaren een vooraanstaand vredesmilitant, stuurde een brief naar alle leden van de Veiligheidsraad van de VN, naar de algemene vergadering van de VN en naar de senaatscommissie van Buitenlandse Zaken van de VS. Wij laten u meelezen.
"De Verenigde Naties moeten handelen om een aanval van de VS tegen Irak te voorkomen. Als de Verenigde Naties niet in staat zijn de VS, een permanent lid van de Veiligheidsraad, ervan te weerhouden misdaden te plegen tegen de vrede en de mensheid, en oorlogsmisdaden te plegen tegenover een natie die al zo erg te lijden had onder Amerikaanse aanvallen, waarvoor dienen de Verenigde Naties dan nog?
De Verenigde Naties moeten op zijn minst openlijk verzet aantekenen tegen elke aanval of gewelddadige poging om de Iraakse regering omver te gooien.
Dit is de grootste misdaad tegen de mensheid van de laatste tien jaar van de 20ste eeuw, en de meest gewelddadige uit de geschiedenis. Elke pijnlijke dood van mensen die sterven aan ondervoeding, uitdroging of ziekte had voorkomen kunnen worden. De sancties blijven voortduren tot op de dag van vandaag en veroorzaken elke dag honderden doden.
De VS voerden volop luchtaanvallen uit tegen Irak sinds maart 1991, toen er een eind kwam aan de massale bombardementen met om de halve minuut een nieuwe lading vliegtuigen. De VS verloren geen enkel vliegtuig maar doodden elk jaar een groot aantal mensen.
Twee hooggeplaatste VN-ambtenaren, verantwoordelijk voor de wapeninspecties in Irak, en een eerlijke Amerikaanse burger die deelnam aan de inspecties, namen hun ontslag en klaagden de sancties aan. Volgens hen bestaat er geen enkel bewijs dat Irak massavernietigingswapens zou aanmaken.
De militaire uitgaven van de VS liggen hoger dan die van de negen andere grootste militaire begrotingen samen. President Bush zei herhaaldelijk dat hij het recht heeft als eerste toe te slaan. De VS hebben Hiroshima en Nagasaki aangevallen met atoombommen en ze rechtvaardigen dat nog ook.
De VS gaan niet akkoord met de verdragen die de atoomwapens en de verspreiding ervan controleren; ze stemden tegen het protocol dat conventies vastlegt voor de reglementering van biologische wapens, ze verwierpen het verdrag dat antipersonenmijnen verbiedt, ze verwierpen het internationaal strafhof en eigenlijk zowat elke internationale inspanning om de oorlog te controleren en te beperken. De Amerikaanse oorlog tegen het terrorisme is een plechtige verklaring dat de VS het recht hebben als eerste om het even wie om het even waar aan te vallen, op basis van louter vermoeden, zonder excuus, eenzijdig.
Een aanval van de VS tegen Irak om de regering omver te werpen zou een flagrante overtreding zijn van het VN-Handvest, van het Handvest van Neurenberg en van het internationaal recht.
Een aanval tegen Irak door de VS zou ook een schending zijn van de grondwet en de wetten van de VS en zou, volgens de grondwet, kunnen leiden tot een inbeschuldigingstelling van president Bush wegens de grootste misdaden tegen de vrede en tegen de mensheid, door de Kamer van Volksvertegenwoordigers en door de Senaat van de VS. Hij moet dan verschijnen voor een federaal hof.
Helaas, de afgelopen jaren hebben we vaker meegemaakt dat onze grondwet met voeten getreden wordt dan dat de rechten van alle burgers gerespecteerd worden. Maar diegenen die houden van dit land en die er om die reden op aandringen dat hun land rechtvaardig handelt, spannen zich in om elke Amerikaanse overheid die zou deelnemen aan een aanval op Irak rekenschap te laten afleggen.
Die bombardementen vernietigden de economische leefbaarheid van de civiele maatschappij in heel het land. Ze doodden tienduizenden Iraakse burgers. Het grootste deel van de bombardementen was gericht tegen de bevolking en tegen burgerlijke doelwitten. De Amerikaanse bommen vernietigden delen van de waterdistributie, het elektriciteitsnet, de communicatiemiddelen, het vervoer, de industrie, de handel, landbouw- en veeteeltinstallaties, voedselopslagplaatsen, markten, mest- en insecticidenfabrieken, zakencentra, archeologische en historische schatten, woonblokken, wijken, scholen, hospitalen, moskeeën, kerken en synagogen.
Het Pentagon verloor daarbij 156 manschappen. Een derde daarvan veroorzaakt door eigen geschut, de rest door ongelukken.