Wijkvernieuwing en sloop
 |
|
Soendastraat: omwonenden kijken inmiddels al 2 jaar tegen een kale vlakte aan. Bouwactiviteiten zijn nog niet gesignaleerd. Foto: Rob Heusdens.
|
 |
|
Semarangstraat: door actie van bewoners konden veel woningen behoed worden voor sloop en vond ook nieuwbouw plaats. Foto: Rob Heusdens.
|
Door Rob Heusdens
De gemeentelijke plannen voor wijkvernieuwing in de stad Groningen betreffen de sloop van circa 8000 woningen tot 2010, en de bouw van jaarlijks 1100 woningen. De plannen omtrent de wijkvernieuwing stuiten op steeds meer protest, vooral omdat de te realiseren projecten voor nieuwbouw in de duurdere sector onverkoopbaar blijken, en de streefcijfers voor de bouw van woningen niet gehaald worden.
De gemeente heeft onder druk van de bevolking de sloop van een groot aantal woningen in ondermeer de Grunobuurt vijf jaar uitgesteld.
Soendastraat: Onverkoopbare penthouses
In de Groningse wijk de Indische Buurt werd medio 2000 een complex van 1-persoons huishoudens aan de Soendastraat gesloopt. Veel van deze appartementen werden bewoond door studenten. Woningen dus waaraan op dit moment juist een schreeuwende behoefte is!
Een projectontwikkelaar (Rottinghuis) ontwikkelde een plan voor de bouw van duurdere koopwoningen in de categorie tot 364.000 euro. Het tij op de woningmarkt is echter gekeerd. De woningen bleken onverkoopbaar. Inmiddels ligt het terrein al twee jaar braak. Uit gemeentelijke cijfers blijkt dat de woningnood en gemiddelde wachttijd voor een woning toeneemt. De gemeente kan op dit moment nog steeds niet voldoen aan haar eigen streefcijfers voor de bouw van circa 1100 woningen per jaar. Er zal meer gebouwd moeten worden. De woningproductie moet flink omhoog om aan de toenemende vraag aan betaalbare huurwoningen te kunnen voldoen. Huurders en woningzoekenden zullen de druk moeten opvoeren richting gemeente en corporaties, om te voldoen aan de vraag naar betaalbare huurwoningen.
Semarangstraat: Strijd van bewoners voorkwam onnodige sloop
De plannen voor de Semarangstraat (begin jaren negentig) gingen aanvankelijk ook uit van de sloop van alle woningen. In plaats daarvan zouden villa's gebouwd worden in het nabijgelegen Molukkenpark. Maar dit stuitte op verzet van de straatbewoners. Uiteindelijk werd slechts een klein deel gesloopt voor een nieuw te bouwen supermarkt, met daarboven woningen voor ouderen, een parkeerterrein, en een klein perceel dat bouwtechnisch niet meer te behouden bleek. De overige woningen werden volledig gerenoveerd. De bewoners konden zich in de uiteindelijk gerealiseerde plannen (de renovatie kwam in 1994 gereed) volledig vinden.
Het verschil met de Soendastraat: de plannen voor sloop en nieuwbouw aan de Soendastraat werden gerealiseerd zonder enige vorm van inspraak met de bewoners. Actie van huurders en bewoners is nog altijd hét aangewezen middel om onnodige sloop, of onzinnige projecten/onverkoopbare huizen, en het braak liggen van bebouwbare terreinen te voorkomen.
Strijd voor meer nieuwbouw
De NCPN richt haar strijd op het opvoeren van de woningproductie en de afstemming op de werkelijke woningbehoefte. Dat betekent dat er met name voor de lagere inkomensgroepen gebouwd zal moeten worden. De NCPN is niet in alle gevallen tegen de sloop van woningen en ook niet tegen wijkvernieuwing als zodanig, op voorwaarde dat:
- De sloop van woningen bouwtechnisch beargumenteerd kan worden en renovatie van de woningen om deze weer in verhuurbare staat te krijgen onmogelijk of te kostbaar blijkt.
- Er voor de te slopen woningen gegarandeerd nieuwbouw gepleegd wordt. Datkan uiteraard in een ander segment van de woningmarkt zijn dan de woningen die er stonden, mits aangetoond kan worden dat deze verhuurbaar of verkoopbaar zijn.
Dat dat niet altijd het geval is en de gemeente en projectontwikkelaars vaak langs de bewoners heen manoeuvreren, of de woningmarkt verkeerd inschatten (met als gevolg braakliggende terreinen) bij het maken van de plannen voor wijkvernieuwing, blijkt uit het voorbeeld van de Soendastraat.
NCPN in actie voor betaalbare nieuwbouw
De NCPN zal zich de komende tijd mengen in de discussie over de wijkvernieuwing en bewoners in actie brengen voor een betere aanpak van de wijkvernieuwing. Dat betekent in de eerste plaats strijd voeren voor (betaalbare) nieuwbouw van huurwoningen. Ook de mogelijkheden van renovatie en het in goede staat van onderhoud brengen van woningen, dient deel uit te maken van de plannen voor wijkvernieuwing, alsmede de verbetering van de woonomgeving. De strijd voor behoud en uitbreiding van het collectieve voorzieningenniveau (en het behoud van WIW- en ID-banen) maakt daar deel van uit.