Op 9 augustus vraagt de minister van Buitenlandse Zaken van de VS, Colin Powell, aan andere landen om maatregelen te nemen tegen de CPP en het NPA. Op 12 augustus verschijnt Sison's naam op de lijst van mensen wiens tegoeden in de VS geblokkeerd zijn. Een dag later al, op 13 augustus, heeft de Nederlandse regering met dit doel de 'Sanctieregeling terrorisme 2002 III' klaar. (1) Nederland haalt "de noodzaak tot het treffen van spoedige maatregelen" aan om "besluiten die op Europees niveau zullen volgen" niet af te wachten. Maar door zó snel te werken, stonden er domme fouten in het regeringsbesluit: op 23 augustus moest het Nederlandse staatsblad al errata publiceren over de geboortedatum en -plaats van Sison! (2)
In de 'Sanctieregeling terrorisme 2002 III' is geen woord motivering te vinden. Waarom NPA, CPP en Sison onder "terrorisme" rangschikken? Daarom! Waarom hun tegoeden bevriezen? Daarom! Of is het simpelweg omdat de Verenigde Staten het gezegd hebben? In een toelichting geeft de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken de Hoop Scheffer dit met zoveel woorden toe: Europa moet "in nauw overleg met de Verenigde Staten" te werk gaan en de namen waarop het bevriezen van middelen betrekking heeft, "komen eveneens voor op een 'executive order' die door president Bush van de Verenigde Staten op 12 augustus 2002 is uitgegeven". Meer moet dat niet zijn.
Senator vol lof voor Sison & Co.Op 25 augustus had in Manilla een solidariteitsbijeenkomst plaats van de "Vrienden van Prof. José Maria Sison". Een van de sprekers was senator Loren Legarda: "Al meer dan dertig jaar volgen José Maria Sison en een wel erg bijzondere soort Filippijnen een buitengewone weg, die de Filippijnse politiek en maatschappij fundamenteel vorm heeft gegeven. Je hoeft niet noodzakelijk akkoord te gaan met hun alternatieve visie op de Filippijnse maatschappij, maar er is geen twijfel mogelijk over de integriteit van hun liefde voor het volk of aan het niveau van hun engagement om een meer rechtvaardige en humane maatschappij te helpen realiseren." |
"Ook progressieve volksvertegenwoordigers worden zwartgemaakt!"Sociale actie op de FilippijnenVan de redactie buitenlandDokter Geert Van Moorter is net terug na bijna twee maanden op de Filippijnen. Hij nam er voor Geneeskunde voor de Derde Wereld deel aan een internationale solidariteitsmissie tegen de VS-interventie. Actie voeren tegen de VS-interventie en de schendingen van de mensenrechten op de Filippijnen, is dat een makkie? Geert Van Moorter. Niet echt. Op 2 augustus was de minister van Buitenlandse Zaken van de VS, Colin Powell in Manilla. Waar de Filippijnse volksorganisaties voorheen zonder toelating konden betogen, gold nu het principe 'no permit, no rally': zonder toelating, geen betoging. Er was dan ook een stevige politiemacht op de been. Toen we met de internationale delegatie op onderzoek gingen op het zuidelijke eiland Basilan, werden we voor de schone schijn goed ontvangen op het SouthCom, het zuidelijke hoofdkwartier van het leger. Compleet met een militaire erehaag en bloemenkransen! Maar toen daarna de zowat 1.000 deelnemers aan de 'People's Caravan for Peace' bijeenkwamen in het sportstadion, werden ze daar 24 uur lang opgesloten! Merkte je wat van de toenemende criminalisering van de volksbeweging? Geert Van Moorter. Bij de betoging in Manilla was er ook een tegenbetoging, vóór de VS dus, die duidelijk was opgezet door de militairen. Met hun slogans probeerden ze de volksbeweging zwart te maken. Ze droegen bordjes met de tekst: tegen de invloed van "Rood China", stel je voor! En onze Internationale Solidariteitsmissie, afgekort ISM, werd op een spandoek van tegenbetogers "communISM". Dat de CPP en het NPA op de Amerikaanse terroristenlijst kwamen, was dagenlang voorpaginanieuws in de Filippijnse kranten. De volksvertegenwoordigers van de legale progressieve partij Bayan Muna kregen ook de volle laag. Satur Ocampo werd op posters "Abu Satur" genoemd, een verwijzing naar de bende van Abu Sayyaf, en Liza Maza werd afgebeeld als een pornoster. Het waren die twee mensen die onze internationale solidariteitsmissie leidden en ik kan alleen maar zeggen dat Satur en Liza enorm gedreven en gemotiveerde mensen zijn. |