|
Op 19 november vindt in Praag een tegentop plaats in verband met de NAVO-top die op 20 en 21 november in Tsjechië wordt gehouden. Bovendien zullen communistische en werkerspartijen, samen met veel anderen, een demonstratie houden. De NCPN neemt deel aan deze tegentop. Hieronder een deel van de NCPN-inleiding die tijdens de tegentop zal worden uitgesproken.
Deze tegentop moet nieuwe energie vrijmaken om gezamenlijk op te treden tegen de NAVO. De NAVO-top in Praag betekent niet alleen een verdere stap in het proces om alle oppositie monddood te maken, maar is bovendien een poging om de bevolkingen van de NAVO-landen voor de kosten van (de uitbreiding van) de NAVO te laten opdraaien. De arbeidersklasse in Europa en de VS wordt geacht de kosten van de NAVO-expansie te dragen voor het kostbare en geavanceerde militaire apparaat en door het leveren van de mensen voor de oorlogen. Wij komen bijeen om onze stem te laten horen tegen het steeds brutalere optreden van het imperialisme.
Op 4 april 1949 kwam het, onder leiding van de VS, tot de vorming van de NAVO, primair gericht tegen de Sovjet-Unie en de socialistische staten in Oost-Europa. Voor alles was het de westerse machthebbers, voorop de VS die uit de wereldoorlog als machtigste imperialistische macht naar voren was gekomen, er om te doen om de sympathie voor het socialisme en het onafhankelijkheidsstreven in de koloniën in te dammen, economisch, politiek en militair.
De NAVO-expansie is in de eerste plaats gericht tegen de arbeidersklasse en de onderdrukte volkeren in de zogenaamde ontwikkelingslanden, inclusief de voormalige socialistische landen.
Met welke middelen de dwang wordt uitgeoefend, hebben we allen kunnen zien niet zo ver hier vandaan, op de Balkan. Met politieke middelen, de hulp van terroristische organisaties, etnische onruststokerij, openlijke en verborgen steun aan nationalistische stromingen en tenslotte een openlijke oorlog werd de Republiek Joegoslavië vernietigd en de verdedigers van haar onafhankelijkheid worden in een zogenaamd tribunaal in Den Haag berecht. Het begrip gerechtigheid wordt hierbij op een wel zeer gecorrumpeerde manier gebruikt. Er zijn nog tal van andere voorbeelden te geven.
Washington creëerde en domineert nog altijd de NAVO. Het VS-beleid is er op gericht te zorgen dat de imperialistische rivalen in Europa het Amerikaanse leiderschap volgen. Het National Security Strategy-rapport van de VS van september sprak dit openlijk uit. Nooit zullen de VS weer een min of meer gelijkwaardige economische en militaire macht naast zich dulden. De twee benen van de NAVO, waarover de Tsjechische president Havel sprak, namelijk het Europese en het Amerikaanse, zijn daarom niet gelijkwaardig. Het beslissingscentrum ligt in 'the Oval Office' of beter nog in de directiekamers van de olieconcerns en andere multinationals!
De aanslagen in de VS die, onbegrijpelijkerwijze, niet bekend zouden zijn geweest bij de geheime diensten van de VS, leverden een prachtige kans om de militaire ontwikkeling en de voorbereiding op kleinere en grotere regionale oorlogen te versnellen. Tegelijkertijd leverde de onmiddellijk verkondigde 'War on Terrorism' de mogelijkheid om tegenstellingen in het 'bondgenootschap' de kop in te drukken en eventuele critici de mond te snoeren. Het in werking stellen van paragraaf 5 van de NAVO door de VS zette de leden voor het blok. "Wie niet voor is, is tegen ons!" waren de woorden van de Amerikaanse president!
Op de NAVO-top hier in Praag, worden verstrekkende besluiten genomen.
"De NAVO moet zijn interne herstructurering aanzienlijk versnellen. (...) Kleinere, maar veel meer mobiele, robuuste en technologisch vooruitlopende legers, hooggespecialiseerd en in staat tot onmiddellijke samenwerking in verschillende missies", in de woorden van Havel in mei van dit jaar.
Juist in tijden van een wereldwijde economische crisis, met de toenemende angst en onzekerheid voor de toekomst en een verlaging van het levenspeil voor grote delen van de arbeidende klasse in bijna alle landen van de wereld, is de behoefte aan uitbreiding van het militaire apparaat voor het kapitalisme van levensbelang. De strijd tegen het terrorisme, de strijd tegen de verspreiding van massavernietigingswapens, de strijd tegen zogenaamde schurkenstaten, de strijd voor de veiligheid van volkeren zijn de argumenten, waarmee de mensen rijp moeten worden gemaakt om de kapitalistische belangen te dienen.
Het is de taak van de communistische en werkerspartijen om met alle groepen in de verschillende landen die tegen de militarisering en oorlog zijn samen te werken om de bevolking te laten zien dat zij geen marionetten zijn, dat er een andere mening bestaat en dat een andere weg mogelijk is.
De Nieuwe Communistische Partij van Nederland is klein, maar neemt deel aan plaatselijk en landelijk overleg met honderden andere organisaties voor vrede en tegen de oorlog. In zulk overleg kan een kleine partij grote invloed hebben als ze de juiste argumenten naar voren weet te brengen en anderen weet te overtuigen. Alleen op deze manier is er een tegenwicht te vormen tegen de hersenspoeling door het imperialisme: samenwerking en coalitievorming, zonder de eigen identiteit te verliezen. Deze weg is zeker voor kleine partijen niet altijd gemakkelijk en levert niet altijd onmiddellijk de gewenste resultaten op.
"Als de proletariërs ooit in de hitte van de dagelijkse politiek de normen voor de grote en kleine zaken verliezen, als zij ooit in het stof van het eenzame levenspad vermoeid raken en voor een moment aan hun kracht twijfelen, dan is er een zeker middel om deze stemming te overwinnen: het is de terugblik op de afgelegde weg van hun historische missie, waarop als grote gedenkstenen de belangrijkste revolutionaire wapenfeiten van het proletariaat staan."
Zij schrijft dit in 1912 en heeft het over de revolutie in Berlijn van 1848 en de Commune van Parijs in 1871. Nu kunnen we daaraan toevoegen: de revolutie van 1917 en de daarop volgende 70 jaar van opbouw en helaas ook de ondergang van het socialistische experiment in Europa. Maar inmiddels ook de recente ervaringen van herstel en versterking van de communistische wereldbeweging. Rosa Luxemburg noemde deze ervaringen het leerboek voor het proletariaat en voegde er aan toe dat alleen door bezinning en het leren van gemaakte fouten (en ik wil daaraan toevoegen het uitwisselen van ervaringen) het proletariaat in staat zal zijn de strijd tot de overwinning te volbrengen.
De NAVO-secretaris, Lord Robertson, benadrukt steeds opnieuw de noodzaak om de bekwaamheden uit te breiden: "Capabilities, capabilities, capabilities".
Ik wil dat ook voor ons benadrukken: Ons vermogen tot handelen moet worden uitgebreid. Regelmatig internationaal overleg tussen de communistische en werkerspartijen onderling, waar ervaringen kunnen worden uitgewisseld en standpunten kunnen worden bediscussieerd, is daarvoor een noodzakelijke voorwaarde.