|
|
De dramatische gebeurtenissen, die al meer dan tien jaar geleden in de voormalige socialistische landen van Oost- en Centraal-Europa tot ontbinding van de daar bestaande sociaal-economische verhoudingen leidden en omverwerping van het politieke systeem, gaven aanleiding tot de terugkeer of tot een poging tot terugkeer van diverse verdreven of gevallen koningen, prinsen en wat dies meer zij. Een onvermijdelijk gevolg van de reactionaire wending.
Griekenland is nooit een socialistisch land geweest, maar had wel een koning, die in 1974 (na de junta dus) via een volksreferendum smadelijk is weggestuurd. Grieken moesten nooit iets van hun koningen hebben, die na de bevrijdingsoorlog tegen de Ottomaanse bezetter (1821-1830) hun volksonderdrukkende loopbaan in Griekenland begonnen met de komst van Otto van Beieren. Dit was uiteraard niet de bedoeling van de bevrijdingsstrijd geweest. De militaire junta (1967-1974) had ook een referendum georganiseerd, waarbij de kiezers met een ja of nee voor of tegen de koning moesten stemmen. Via de meest infame methodes werd er een 'ja' van meer dan 90 procent uit de stembus getoverd. Hoe echt dit was bleek in 1974, toen na een echt democratisch referendum 70 procent tegen de koning stemde.
De enige inventarisering is die van 1973, in opdracht van de Kolonels, die zo hun eigen redenen hadden. Dit verontschuldigt echter op geen enkele wijze de laksheid van de regeringen erna en is allerminst vleiend voor de burgerlijke parlementaire democratie. De lijst van 1973 vormt het enige vergelijkingsmateriaal, als er tenminste een nieuwe inventarisering komt. Zeker is, dat de oudheden uit het 'koninklijk vermogen' (een zeer rijke verzameling) nooit in musea terecht zijn gekomen. Alles is illegaal door het 'gevallen' koningshuis naar het paleis Tatoi getransporteerd (even buiten Athene) en daar ligt alles nog, als men de 'ex' mag geloven. Maar geen enkel onderzoek komt op gang om deze bewering te verifiëren. In 1991is namelijk een gedeelte van het koninklijk roerend goed geëxporteerd. De toenmalige regering heeft dit toegegeven en gezegd, dat het om 'huisraad' ging.
Volgens het blad 'Pontiki' (12-12-02) is er alleen een vage lijst in het Engels van wat verondersteld werd in de geëxporteerde kisten te zitten. Niemand heeft dat gecontroleerd en dat was niet de enige overtreding tijdens deze exportprocedure.
Het enige concrete uit de periode van de 'verhuizing van het huisraad' is een lijst van de Archeologische Dienst van voorwerpen, waarvan deze dienst had verzocht ze in Griekenland te houden om ze in diverse musea te plaatsen. Wat er mee gebeurd is weten we niet. De 'ex' klaagt in elk geval, dat hij blut is en wil ook onroerend goed terug. Voorlopig zal hij het moeten doen met bovengenoemde schadevergoeding over de ruggen van de Griekse bevolking. Soms blijkt het moeilijk koning te zijn in deze wereld, vooral als de koning naakt is, zoals in het bekende sprookje van Andersen.