|
De afgelopen tijd heeft de Amerikaanse regering via de NAVO haar bondgenoten verzocht om extra faciliteiten op hun grondgebied en om militaire deelname aan de 'bezetting van Irak'.
Er kan geen twijfel over bestaan dat er al bij voorbaat besloten was over de oorlogsvoorbereidingen, zonder rekening te houden met de VN-resolutie 1441, het werk van de VN-inspecteurs, en de Iraakse medewerking om tegemoet te komen aan de eisen van de VN. Het wordt in toenemende mate duidelijk dat de geplande oorlog als militair doel heeft de controle te verwerven over een strategisch belangrijke regio, de olie en de markten. Tegelijkertijd betekent de oorlog een poging van de Amerikaanse regering om de economische crisis te bedwingen, en haar problemen op te lossen ten koste van anderen.
De oorlog zal leiden tot enorme verliezen onder de Iraakse bevolking die al ernstig te lijden heeft gehad ten gevolge van een jarenlang embargo, de luchtaanvallen, en het regime van Saddam Hoessein.
De oorlog tegen Irak, dat meewerkt met de VN-inspecteurs, zal leiden tot een uitbreiding van de Amerikaanse militaire doelstellingen in het Midden-Oosten, en staat in schrille tegenstelling tot de Amerikaanse steun aan de Israëlische regering en het accepteren van de onderdrukkende bezetting van Palestijns grondgebied.
De agressie jegens Irak, die voortkomt uit de nieuwe Amerikaanse doctrine van de 'preventieve aanval' dreigt de hele regio te destabiliseren en brengt ernstige gevolgen met zich mee voor de hele menselijke beschaving. Ze vormt een enorme bedreiging voor de internationale vrede, het systeem van het internationale recht en houdt een precedent in voor andere willekeurige daden van agressie. Geen enkel argument of handigheidje kan de afgedwongen steun van de VN aan deze oorlog legitimeren.
We veroordelen de houding van de regeringen en de politieke leiding van die EU-landen die nagelaten hebben de noodzakelijke stappen te ondernemen en geen enkele inspanning geleverd hebben om een halt toe te roepen aan deze ongerechtvaardigde agressie-oorlog, en zodoende in de praktijk het Amerikaanse pro-oorlogsbeleid steunen.
De internationale spanningen nemen toe, de internationale betrekkingen worden gemilitariseerd, de militaire budgetten gaan omhoog en nieuwe 'snelle interventiemachten' onder nationale vlag, onder die van de EU en de NAVO worden in het leven geroepen.
Aan de andere kant heeft de oorlogsdreiging geleid tot gerechtvaardigde protesten over de hele wereld. De brede mobilisatie van de wereldopinie tegen de oorlog, tegen de bases van de VS, de NAVO en tegen het militaire beleid van de regeringen is zonder weerga.
Veel landen, politiek niet-gebonden bewegingen, intellectuelen, kunstenaars, politici en diplomaten roepen op tot een diplomatieke en vreedzame regeling van de kwestie.
Onze partijen, die al verschillende initiatieven hebben genomen, spelen een actieve rol in deze brede vredesbeweging en roepen op tot een nog massalere mobilisatie van de bevolking. We moeten de vredescampagne intensiveren: onder de bevolking, op de werkvloer, in de vakbeweging, in de media, in de parlementen en overal waar de gelegenheid zich voordoet.
We moeten de agressie-oorlog tegen Irak stoppen. We moeten waarschuwen tegen pogingen van de grote machten om de VN te chanteren. We moeten tegenstand bieden aan elke vorm van Europese steun voor de oorlog of deelname eraan. We eisen dat onze landen de VS niet voorzien van militaire of andere faciliteiten om hun agressieve bedoelingen ten uitvoer te brengen.