|
|
|
In de paar dagen die volgden op de wereldwijde betogingen van 15-2-2003 tegen de oorlog in Irak werd er druk gedebatteerd op de diverse Griekse tv-zenders. Wie nu dacht dat dit wel over het massale steeds groeiende verzet van de bevolking tegen de oorlogsplannen zou gaan, heeft het mis. De enorme demonstraties van 15 februari zijn ternauwernood aangestipt in de nieuwsberichten.
Veel en langdurig werd dat weekend de ex-koning van het land met zijn gevolg voor het scherm gehaald (Zoals hier Margarita, nvdr). De demonstraties tegen de oorlog werden 'weggeduwd', nou ja, behalve dan een groepje gemaskerde 'anarchisten', die tegen alles wat macht is betoogden...
De dagen na dit provocerende feit werd er dus druk gediscussieerd op diezelfde zenders. Over hoe schandalig het toch was, dat de massabetogingen vrijwel weggecensureerd werden! Druk werd er gesproken over persvrijheid juist door diegenen, die zich het meest te buiten gaan aan personvrijheid. Deze ogenschijnlijk tegenstrijdige tactiek is er uiteraard op gericht verwarring te stichten, net zoals de truc waarover we in Manifest 4 al schreven (ministers, die verklaren mee te zullen doen aan betogingen tegen een oorlog, waaraan de door hen gesteunde politiek meedoet). De verantwoordelijken proberen buiten het gezichtsveld van het bredere publiek te blijven door met dat publiek mee te doen of mee te praten. Vandaar ook, dat de vraag, wie zijn de eigenaren van welke zenders, zo'n beetje het enige was dat niet besproken werd.
In alle talen wordt ook gezwegen over de door de Federatie van Griekse Vrouwen wijds opgezette campagne tegen wat ondertussen steeds meer 'telebarbaarsheid' genoemd wordt. De Federatie organiseerde een eerste ontmoeting met vakbonden en vredesbeweging als start van deze campagne. Een vertegenwoordigster van het Griekse Comité voor Ontspanning en Vrede wees erop dat de vredesbeweging de ergste klappen krijgt van de televisie, vooral van de prive-zenders.
Op deze eerste openbare ontmoeting waren opzettelijk vakbonden uitgenodigd, zo verklaarde de voorzitster van de Federatie, omdat het doelwit van de telebarbaarsheid vooral vrouwen uit de werkende klassen zijn. Via allerhande gedragsvoorschriften en rolpatronen worden vooral vrouwen intensief aangemoedigdzich te onthouden van elke vorm van sociale, politieke en vakbondstrijd en "zonder vrouwen kan geen arbeidersbeweging haar doel bereiken", aldus de spreekster. Misschien een oud bekend verhaal, zult u zeggen. Zeker, maar wel in vernieuwde en verhevigde vorm, nu de laatste jaren arbeidsvoorwaarden en werkomstandigheden hard achteruit hollen en steeds meer mensen steeds later en steeds vermoeider van hun werk thuiskomen en dan nog steeds minder geld verdiend hebben ook. Uit de vele gesprekken die het PAME (Arbeiders Strijd Front) met de werkende bevolking voert, blijkt dat de instelling "thuis tv aan en niet meer willen denken" behoorlijk om zich heen heeft gegrepen, vooral bij vrouwen. Het PAME heeft trouwens pas een nieuwe poster gepubliceerd met een stapel boeken op een keten, die onder het gewicht van die boeken breekt. Eronder staat: doe de tv uit en neem een boek. De symboliek die erachter zit, is dat je door kennis bewuster wordt en dus opkomt tegen elke vorm van geketend zijn.
Een feit is, dat toch ook steeds meer mensen de straat opgaan voor hun rechten en dat de acties van het 'tegenvoorzitterschap' goed lopen, zoals die van 28 februari en 1 maart naar aanleiding van de Raad van ministers van Onderwijs, die begin maart in Athene vergaderde. Het lijkt erop dat de impasse van de afgelopen 12 jaar steeds meer doorbroken wordt en de volksbeweging een fase van herstel van zelfvertrouwen is ingegaan.