Ondanks de voorbereidingen voor een oorlog, in dit geval tegen Irak, vergeten de VS hun belangen in Latijns-Amerika niet en breiden zij hun militaire aanwezigheid in dit continent steeds meer uit.
De strijd tegen het terrorisme, met name na de aanslagen van 11 september 2001, was voor Washington een nieuw motief voor uitbreiding van zijn troepen in Latijns-Amerika. Verder blijft "de bestrijding van de drugshandel" een motief voor militaire aanwezigheid van de VS in dit gebied.
Het meest recente feit, dat men op dit moment probeert te ontkrachten, is de aankondiging van het zenden naar Colombia van zo'n 150 soldaten, elite-troepen, die uitgerust zijn met de beste technologie om drie Noord-Amerikanen uit handen van de FARC te bevrijden.
Afgelopen zaterdag bevestigde de Washington Post de uitzending van deze troepen en de toestemming van president George W. Bush hiervoor. Overigens worden de normen, door het Congres vastgesteld voor Colombia, hiermee overschreden.
De inmenging van de VS in dit land werd onlangs ook bevestigd door het neerhalen van het Cessna vliegtuigje, eigendom van de VS, waarin vier functionarissen van de Noord-Amerikaanse geheime dienst en een militair van het Colombiaanse leger zaten.
Door Colombiaanse analisten wordt gewaarschuwd voor het feit dat wanneer de VS betrokken blijven bij dit soort acties dit een directe inmenging van de Noord-Amerikaanse regering in het al 40 jaar durende gewapende conflict van Colombia betekent.
Dit feit, dat op dit moment de publieke opinie van Colombia beheerst, is op zich niet nieuw. Het is niet meer dan weer een bewijs van de uitvoering van het Plan Colombia, door het Pentagon in 1999 geïnitieerd.
Nadat president Alvaro Uribe aan de macht kwam, is dit programma, als een antidrugs-strategie geboren en met 1300 miljoen dollar door de VS gefinancierd, een belangrijke basis voor de aanvallen tegen het verzet geworden.
Voor dit doel werden, naast de reeds aanwezige 70 soldaten die hun Colombiaanse collega's trainen voor de zogenaamde bescherming van de infrastructuur van de olie in het departement Arauca, 500 militaire adviseurs en 300 burgers naar Colombia gestuurd.
Volgens de Noord-Amerikaanse wetgeving moeten deze militairen adviseren bij bestrijding van het verzet, maar mogen ze niet deelnemen aan militaire aanvalsoperaties.
Bekritiseerd, zelfs door de regeringen van de buurlanden, is het Plan Colombia niet het enige plan dat door Washington geïnitieerd is. Ook is er nog het "Iniciativa Andina, Nuevos Horizontes en Ejercicios Unitas" (*).
Meer dan eens gebruikt het Witte Huis het bij herhaling voorgewende argument van "nationale zekerheid" om haar troepenbewegingen en het sturen van functionarissen van de veiligheidsdienst naar waar dan ook in Latijns-Amerika (of elders in de wereld) te rechtvaardigen.
Dit blijkt duidelijk uit een document van het ministerie van Staat uit 1999: "Samenvatting van de strategie van nationale veiligheid", waarin gezegd wordt "we zullen alles doen om deze belangen te verdedigen, inclusief het eenzijdig en beslissend optreden van onze militaire macht als dat nodig blijkt".
Vermomd als contingenten van humanitaire hulp en als adviseurs, verplaatsten honderden functionarissen van het Comando Sur van het Noord-Amerikaanse leger zich naar verschillende plaatsen in Latijns-Amerika, voorzien van hoogwaardig technologisch oorlogsmaterieel, voedsel en zelfs drinkwater.
Politieke tegenstanders waarschuwen voor het feit dat de Noord-Amerikaanse groene baretten in de meeste gevallen deze landen binnenkomen zonder goedkeuring van de wetgevers en met een paspoort dat hen onschendbaar maakt, ondertussen de nationale souvereiniteit schendend.
De oppositie van de regering van de Dominicaanse Republiek en sommige media veroordeelden deze week de aankomst van zo'n 62 Noord-Amerikaanse soldaten voorafgaand aan troepen, die zich de komende drie maanden zullen installeren in dit Caraïbische land in het kader van Nuevos Horizontes. In de haven van Santo Domingo kwamen bovendien 52 militairen aan om een transport van 36 containers en 40 tenten te begeleiden.
De Dominicaanse gedeputeerde Pelegrín Castillo, die de wettelijke commissie die de zaak moet onderzoeken voorzit, vond de aankomst van de buitenlandse troepen zonder wettelijke basis bijzonder ernstig, ook omdat het gebeurt zonder medeweten van het ministerie van Buitenlandse Zaken.
Van Centraal-Amerika tot Vuurland, wat Argentijns grondgebied is, heeft het Pentagon militaire bases en satelliet-stations voor bewaking onder het mom van bestrijding van het terrorisme en de drugshandel.
De meest bekende en ook meest bekritiseerde, vanwege hun invloed op de regionale stabiliteit, zijn de enclaves van Manta (Ecuador), Tres Esquinas, Larandia (Colombia), Iauareta y Alcalië (Brazilië). Zonder de bases op Curaçao en Aruba en anderen te vergeten.
Door de aanslagen van 11 september werd de grens die gedeeld wordt door Brazilië, Paraguay en Argentinië weer interessant voor de VS, die verzekerden dat er "extremistische groepen" opereren in deze regio die het internationale terrorisme zouden financieren. Het beste excuus voor de inmenging.
Vertaling van Prensa Latina van 10 maart 2003 door Anne Vervoorn.