De Groninger gemeenteraad heeft woensdag 18 juni vergaderd over een pakket ingrijpende bezuinigingsmaatregelen. Tot nu toe kende de gemeenteraadsbegroting nog een overschot. Veel geld is de afgelopen jaren gestoken in prestigeprojecten, zoals het geplande voetbalstadion Euroborg met commercie en al. Kennelijk heeft de gemeenteraad zich daardoor teveel in de schulden gestoken. En nu de kapitalistische economie bergafwaarts gaat, zet de gemeente het mes in sociaal-cultureel werk en welzijn.
Een greep uit operatie 'afslanking aan de onderkant'. De kindertelefoon van de jeugdhulpverlening wordt op een budget van 24 miljoen met 70.000 euro gekort. De Ombudsvrouw moet 17.000 euro inleveren. Het vrouwencentrum moet door de bezuinigingen zelfs helemaal dicht. Ook de muziekschool en het kunstcentrum ontkomen er niet aan met 50.000 euro minder op een begroting van 1,6 miljoen. Jongerencentrum Simplon, dat onlangs op kosten van de gemeente zeer ingrijpend verbouwd is, staat eveneens op de zwarte lijst. Hetzelfde verhaal voor de welzijnsinstelling WING voor ouderen. Dit laatste zou bijvoorbeeld betekenen dat in bepaalde wijken eetservice Tafeltje-dek-je verdwijnt.
Aan werklozen kan de gemeente Groningen ook al niet verdienen. Dus worden twee projecten om mensen weer aan werk te helpen stopgezet. Wat zei Balkenende ook weer? De burger moet verantwoordelijkheid nemen? De weg daar naartoe sluit de gemeente af. Het project Stiel organiseert cursussen en activiteiten voor (langdurig) werklozen. Aan het eind van het jaar komt er een einde aan het tweede project 'Groningen op de Ladder' (dat wordt nu 'Groningen van de Ladder'), onderdeel van de gemeentelijke dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid en het Centrum Werk en Inkomen.
Naast deze miljoenen aan verplichtingen heeft de gemeente Groningen te maken met de landelijke bezuinigingen, die uiteindelijk weer voortkomen uit de kapitalistische recessie. Ook gemeenten dienen zich te houden aan de 'tucht van de markt'. Daarin past het blijkbaar niet langer om via gericht sociaal-cultureel werk en welzijnswerk mensen te voorzien van hun noodzakelijke behoeften. Bovendien worden ze afgerekend op het aantal overgebleven werklozen. Zijn er teveel bijstandsgerechtigden, dan dreigt Den Haag de inkomsten uit het gemeentefonds te korten.
"Gemeente scoort niet met kansarme werklozen"De gemeente Groningen bracht onlangs een nota uit onder de titel "Naar een effectief reïntegratiebeleid", die de ambitie heeft om met minder geld meer mensen aan het werk te helpen. Het kabinet rekent de gemeente af op het behaalde resultaat. Wie teveel werklozen overhoudt, komt krap bij kas te zitten.Op grond van Europese wet- en regelgeving komt de bulk van de overheidsbijdragen voor reïntegratie van werklozen terecht bij de landelijk opererende commerciële reïntegratiebedrijven. Die zijn gericht op snelheid en resultaat. Succes is als mensen uit de bijstand betaald werk vinden, al het andere telt niet meer mee. Aangezien de gemeente niet meer naar eigen goeddunken diensten voor werklozenbegeleiding en reïntegratie mag inkopen maar deze openbaar dient aan te besteden, zal Stiel getroffen worden door ingrijpende bezuinigingen. Stiel richt zich op langdurig werklozen, die onbemiddelbaar heten te zijn. Zeker nu de crisis aantrekt en werkgevers kunnen kiezen uit 'beter bemiddelbaren', zullen langdurig werklozen moeilijk aan de bak komen. Verdwijnen instellingen als Stiel, dan dreigen deze mensen in een sociaal isolement te komen. "Het gemeentelijk beleid is pretentieus en beoogt ook alle langdurig werklozen weer aan de slag te helpen. Dit schept hoge verwachtingen die uiteindelijk niet waar gemaakt kunnen worden. Het resultaat ervan is dat veel mensen die nu nog een gesubsidieerde baan hebben, straks in de bijstand terechtkomen", aldus Kor de Wagt (directeur stichting Stiel). Bron: Dagblad van het Noorden donderdag 12 juni. |