"Nooit eerder werd door een kabinet zo hard gesnoeid in de gezondheidszorg als door Balkenende. Iedereen die in het ziekenfonds zit, gaat er fors op achteruit." Dat melden de FNV en de CG-Raad (Chronisch zieken en Gehandicapten Raad Nederland) in een persbericht van 2 september 2003. "De maatregelen komen niet ten goede aan de zorg. Het gaat om bezuinigingen, waarbij de kosten van de zorg worden verschoven naar de burgers."
Voor zover bekend zullen de volgende maatregelen worden aangekondigd:
Een alleenstaande ziekenfondsverzekerde gaat de komende jaren minstens 450 euro meer betalen. Een gezin met twee kinderen komt op 1.000 euro. Voor mensen met een handicap of chronische ziekte kan dit oplopen tot 1.300 euro per jaar. De 300.000 mensen die gebruikmaken van ziekenvervoer om bij een ziekenhuis, nierdialyse- of revalidatiecentrum te komen betalen nog een extra rekening die kan oplopen tot ruim 5.000 euro per jaar. Van de 2,4 miljoen mensen met een chronische ziekte of handicap leven 325.000 mensen onder de armoedegrens (800 euro voor alleenstaanden en 1.100 euro voor gehuwden). Dit aantal zal flink toenemen.
Tot het jaar 2007 voert het kabinet Balkenende een pakket aan bezuinigingen en lastenverzwaringen door van in totaal 17 miljard euro. In het komende jaar worden de lasten met bijna 1,5 miljard euro verzwaard en wordt er voor 5,8 miljard euro bezuinigd. Minister Hoogevorst (VVD) van Volksgezondheid neemt hiervan 2,1 miljard aan bezuinigingen voor zijn rekening. Hoewel met name mensen met een laag inkomen en/of een zwakke gezondheid de dupe worden van de aangekondigde maatregelen noemde minister Hoogevorst de bezuinigingen "sociaal aanvaardbaar". De toelichting van premier Balkenende: "Er zal pijn worden geleden, maar we hebben ons best gedaan die pijn zo eerlijk mogelijk te verdelen." Voor chronisch zieken met een laag inkomen heeft het kabinet een bedrag van 100 miljoen euro gereserveerd om de nadelige effecten op het inkomen zo veel mogelijk fiscaal te compenseren.
De aangekondigde maatregelen passen in het kabinetsbeleid dat erop gericht is de lasten van de crisis af te schuiven op het grootste deel van de werkende en werkloze bevolking. Mensen met een minimaal inkomen die ondanks decompensatie - die volstrekt ontoereikend is - de lastenstijging niet kunnen betalen worden praktisch uitgesloten van de gezondheidszorg en komen mogelijk zelfs vroegtijdig te overlijden. De zorg voor zieken en hulpbehoevenden wordt langzaam maar zeker van een algemene voorziening, waarin hoofdzakelijk het belang van de patiënt voorop staat, omgevormd tot een private dienst waarin de cliënt het middel is voor het maken van winst. De zorg wordt dus steeds meer een centenkwestie. Wie geen centen heeft en ziek wordt heeft pech en betaalt in het ergste geval met zijn leven. Dat is dan het gevolg van de veelgeprezen vrije marktwerking die leidt tot goede zorg voor de bezitters en uitsluiting van de zorg voor de armen. De waarden en normen van Balkenende spreken boekdelen.