|
Volgens burgemeester Opstelten en de wethouders van 'Leefbaar' Rotterdam moet het aantal allochtonen of kansarmen verspreid worden over de stad. "Rotterdam is sociaal uit balans", schrijven ze in een antwoord op vragen van twee LR-raadsleden.
Dus zetten ze een allochtonen-'kansarmen'stop op bepaalde wijken. Ja, bijna de helft van de stad is van buitenlandse afkomst. En ja, er is veel criminaliteit en verpaupering. Maar komt dat door 'de' allochtonen? Nee! In tijden van crises worden bevolkingsgroepen altijd tegen elkaar uitgespeeld. Ook nu weer heeft het kapitaal zijn zondebokken nodig.
Niemand kan de sociale problemen en de criminaliteit ontkennen in Rotterdam. Hoewel uit cijfers van de politie blijkt dat de criminaliteit nauwelijks is toegenomen, eerder afgenomen. Wel is de werkloosheid enorm. Ook zijn hele wijken flink verpauperd. Nieuwe woningbouw (koop) is slechts gericht op de rijken. Toestanden, zoals die al doodnormaal zijn in de meeste grote Amerikaanse steden. Om de sociale misstanden aan te pakken willen de meest rechtse partijen Rotterdam 'herstructureren'. CDA en 'Leefbaar' Rotterdam leggen het probleem bij de bevolking zelf en met name de armen en buitenlanders. Voor het CDA is de oplossing verspreiding van 'kansarmen'. Een kansloze gedachte, die ooit uitgevonden is door de PvdA. Hier dringt zich de vraag op wie dat zijn die 'kansarmen' en hoe het komt dat er een groep is die je zo kunt noemen. Worden mensen zo geboren? Zit bijvoorbeeld overlast bezorgen in hun genen? Of zijn ze het product van een nietsontziende geldeconomie? 'Leefbaar' Rotterdam steekt zijn fascistische karakter niet onder stoelen of banken: allochtonen zijn de oorzaak van alle overlast in Rotterdam.
De SP heeft zich in deze kwestie op populistische wijze achter het waanidee van spreiding geschaard. Nu geen tomaten voor 'Leefbaar Rotterdam', die een allochtonenstop wil invoeren? Alle partijen in de gemeenteraad, van sociaal-democratisch tot liberaal, huilen mee met de wolven in het bos. Ze maken geen analyse van de werkelijke situatie: hoe de sociaal-economische verhoudingen in Rotterdam zich verhouden tot de problemen op straat en in de wijken. Het feit dat sociale woningbouw niet wordt onderhouden heeft te maken met de macht van private woningbouwverenigingen, niet met ontevreden Antillianen. Gemeente en projectontwikkelaars willen sociale woningbouw slopen, want het levert niets op. Aangezien mensen echter niet zomaar vertrekken, moet er een excuus bedacht worden om de wijk te 'vernieuwen': spreiding.
Communisten zien de mensen niet als veroorzakers van verloedering en problemen in Rotterdam, maar het economische systeem dat in crisis verkeert en tegenstellingen veroorzaakt. Aan de ene kant heerst er diepe armoede, aan de andere kant bevindt zich in de stad een sterk geconcentreerd kapitaal, dat zich tentoonstelt in de torenhoge wolkenkrabbers. De grootste havenstad ter wereld bulkt van het geld. Hier klopt het economisch hart van Nederland. Hier wedijveren Amerikaanse en Duitse bedrijven (DK - Deutsch Kapital gevestigd in de haven, zoals DEKA-Hanno) om de toegangspoort tot Europa. Hier zitten de grote jongens als Robeco, Unilever en Shell, sponsors van partijen als 'Leefbaar' Rotterdam en LPF. Deze tegenstelling kan alleen maar problemen in de hand werken. Hoe groter de kloof tussen arm en rijk, tussen arbeid en kapitaal, hoe complexer de problemen, hoe groter het gevoel van onveiligheid, wantrouwen en haat. En hoe meer bevolkingsgroepentegenover elkaar gezet worden. Als de gemeenteraad het heeft over 'Rotterdam sociaal uit balans' geef ik ze in dit geval gelijk. Geen spreiding van allochtonen of 'kansarmen', maar een spreiding van kapitaal en al die superwinsten daar!!!
Bronnen: Trouw 8 en 9 september 2003