|
Er is sprake van een hevige kapitalistische crisis. De kapitalisten proberen de gevolgen van de crisis af te wentelen op de schouders van de loon- en uitkeringsafhankelijke mensen. Balkenende 2 gaat de geschiedenis in als de grootste plunderaar van Nederland. In 2004 moet de Nederlandse bevolking 12 miljard euro op tafel leggen om de rijken en machtigen te steunen in hun honger naar winsten. Om deze negatieve gevolgen voor de grote meerderheid van de bevolking te stoppen is verzet nodig. Keer het Tij is zwak door de innerlijke verdeeldheid, de vakbeweging door een politiek van 'meedenken'.
Tegenvallende rendementen doen de rijke eigenaars van bedrijven of hun zaakwaarnemers besluiten tot reorganisaties, een ander woord voor massa-ontslagen, of zelfs tot verplaatsing en sluiting van bedrijven. Voor de bevolking betekent dit banenverlies en loonsverlaging.
Elders in de wereld levert hun (flits)kapitaal meer op. Bovendien trachten kapitaalbezitters hun winsten te vergroten door, meer dan voorheen, in de wapenindustrie te investeren, waar de belastingbetaler voor de kosten opdraait. De kansen op oorlog en vernietiging van mensenlevens nemen daardoor aanzienlijk toe. De openbare nutsbedrijven merken niets van de beloofde heilzame, prijsverlagende werking van de vrije markt. Integendeel, de eigen bijdragen en prijzen stijgen aanzienlijk en het aanbod wordt - geheel marktconform - uitgekleed. De NS is inmiddels het schoolvoorbeeld van de gevolgen van privatisering en verzelfstandiging. Hier zijn goede rendementen alleen nog maar mogelijk dankzij personeelsafslankingen en tariefsverhogingen. Ook in de geprivatiseerde gezondheidszorg worden goede zaken gedaan, ten koste van de publieke.
In de heiligverklaring van het terugdringen van het begrotingstekort wordt het ideale voorwendsel gevonden om nu definitief en radicaal met de verzorgingsstaat af te rekenen. Af te rekenen met de verfoeide resultaten van naoorlogse klassenstrijd, vaak mede binnengehaald onder druk van de angst voor ideologische invloed van de opbouw van het socialisme in Oost-Europa en de Sovjet-Unie. Nu deze druk er niet meer is, zien de kapitaalbezitters en hun zaakwaarnemers in het kabinet Balkenende de kans schoon. De centen voor de 'verzorgingsstaat' worden overgeheveld naar de bezitters, die daarmee hun 'rendementen kunnen herstellen'. Wat als sociaal vangnet voorlopig overblijft is de 'bijstand'. De verantwoordelijkheid hiervoor is inmiddels overgedragen aan gemeenten. Als die niet uitkomen met de toegewezen gelden moeten ze eerst 'creatieve oplossingen' verzinnen voordat het rijk bijspringt. Door afbraak van de verzorgingsstaat willen regering en ondernemers Nederland weer concurrerend maken. Vooral ten opzichte van Amerika.
Niet de in West-Europa door georganiseerde klassenstrijd bereikte welvaart met redelijke lonen, arbeidstijd en voorzieningen is maatstaf, nee, hetlevenspeil in - door militaire dictators en zakkenvullende zetbazen van het kapitaal bestuurde - 'lagelonenlanden' is norm geworden voor multinationals en hun zaakwaarnemers in westerse regeringen.
Overleggen met het kabinet en bazen zonder machtsbasis is zinloos. Werkers in bedrijven, in instellingen, bij de overheid, werklozen en gepensioneerden, zieken, jongeren en bejaarden, sluit u aaneen en bindt de strijd aan met dit zakkenvullende afbraakkabinet, de grote ondernemers en de saneerders van publieke voorzieningen. Bouw een machtsbasis op om de plannen van de bedrijfsleidingen, de kapitaalbezitters en dit kabinet te torpederen. Versterk de vakbonden door lid te worden en intern te knokken voor meer strijdbaarheid. Versterk werklozencomités, ouderenbonden, patiëntenorganisaties, scholieren- en studentenvakbonden, of richt ze op.