Nederlandse militairen uit Irak!

Door Wil van der Klift

Of de Verenigde Staten in Irak een 'eervolle vrede' of een overhaaste terugtocht wacht is op dit moment een regelmatig terugkerend thema. De kwestie van de VS-bezetting in Irak is echter één zaak, de aanwezigheid van Nederlandse troepen een andere.

Heeft de Nederlandse politiek zich definitief neergelegd bij het feit dat ze een volgzame marionet is van de VS? In dat geval hoeven we in Nederland alleen maar af te wachten wat de Amerikanen doen. Het risico dat een aanzienlijke hoeveelheid Nederlandse militairen zinloos slachtoffer wordt, moeten we dan maar op de koop toenemen.

Het Witte Huis heeft politiek-psychologische overwegingen om gevallen militairen nooit met name te gedenken. Openbaar eerbetoon voor elke dode zou de aandacht van het publiek nog sterker vastpinnen op dit aspect van de bezetting. Om dezelfde reden verbiedt het Pentagon om opnamen te maken van de aankomst van lijkkisten op de militaire basis in Dover, Delaware.

Dode soldaten en verkiezingscampagnes

Ondanks de Orwelliaanse propaganda staat de terugkeer van de Amerikaanse troepen centraal in de politieke voorbereiding op de presidentsverkiezingen. Toenemende twijfel over de motieven van de regering, evidente blunders bij de voorbereiding en de stroom onheilstijdingen uit Irak versterken die tendens. Er zijn nu meer dan 400 Amerikaanse soldaten gesneuveld. De groeiende twijfel over de juistheid van de oorlog achteraf vertaalt zich in de neiging om de handen politiek nu zo snel mogelijk van Irak af te trekken, maar uiteraard wel met behoud van de verworven economische machtspositie.

Ex-generaal Wesley Clark, opperde om de bezetting in militaire zin uit te besteden aan de NAVO en ook de civiele wederopbouw maar in handen te leggen van een bestuurder uit een NAVO-land. De militaire overmacht van de VS in de NAVO maakt zo'n wisseling voor de VS zeer lucratief. Als voor deze optie wordt gekozen is het begrijpelijk dat het Pentagon het komende jaar 30.000 man wil terugtrekken. Deze zullen dan immers worden vervangen door NAVO-troepen.

De voorgestelde 'Irakificering' van de politieke macht, in september nog een breekpunt in de Veiligheidsraad, stuit opeens op veel minder bezwaren. In Bosnië, Kosovo en elders wordt aangetoond dat de daar aanwezige vormen van zelfbestuur nietszeggend zijn. Zo'n vorm van 'zelfbestuur' voor Irak, mits onder militair toezicht van de NAVO, staat de belangen van de bezettende macht(en) niet in de weg.

Nederlandse troepen terugtrekken

Gezien deze ontwikkelingen is het absoluut onnodig dat de Nederlandse troepen, bedoeld als versterking van de Amerikaans-Britse troepen, nog een dag langer in Irak blijven. De NCPN was en is principieel tegen de aanwezigheid van Nederlandse troepen in Irak en heeft met stijgende verbazing waargenomen hoe bijna Kamer-breed het regeringsstandpunt werd overgenomen of op zijn minst niet daadkrachtig werd bestreden. Gezien dit politieke klimaat in Nederland, waarin ook de linkse partijen verstrikt raakten, bleef ook de vredesbeweging met lege handen in verwarring achter.

Het is echter nu de hoogste tijd om de troepenuitzending weer bovenaan de politieke agenda te zetten. Nederland dient een zelfstandige politiekekoers te varen en zich niet te binden aan de belangen van de Amerikaanse bezetters. De Nederlandse bezettingsmacht moet terug, voor er Italiaanse toestanden ontstaan.